KÜÇÜĞÜM (KTH)

B ö l ü m ~ 7

En fazla sabah 04:12 'e kadar bekleyebilmişti kız. Uyuyakalmıştı sevdiğini beklerken. Erkek gece boyunca evine gelmemişti. Acaba nerdeydi?

Kız uyandığında saat 09:36 'dı. Erkeğin eve gelip gelmediğini bilmiyordu. Yüzüne su çalıp, aşık olduğu komşusunun evinin önüne gelmişti. Zili çalmaya fazla cesaretide yoktu. En sonunda cesaretini toplayıp zile basmıştı ama açan yoktu.. Duymamıştır umuduyla bir daha basmıştı zile, yine açan yoktu. Son bir kez daha bastı zile, ama yine açan olmamıştı. Anlamıştı sevdiği adamın gelmediğini..

Burukça gülümseyip yavaş adımlarla kendi villasına girmişti kız. Bahçeye çıkmış ve tekrar gelmesini beklemeye başlamıştı. Onu çok seviyordu. Kızın ilk aşkıydı.. O bile anlamamıştı onu ne kadar sevdiğini. O gün farkına varabilmişti, onu sevdiğini..

Sonunda komşusunu görmüştü kız. Evine giriyordu.Çok heyecanlanmıştı. Üzerine çeki düzen verip, komşusunun evinin kapısına gitti. Kapıyı çalmıştı, açılmasını bekliyordu. Sonunda kapı açılmıştı. Heyecandan titreyen kızı görünce hafiften gülmüştü, adam.

"Ne var, küçüğüm?"

Kız titreyen nefesiyle, derin bir nefes almış ve sevdiğinin gözlerine bakmaya başlamıştı.

"Seni seviyorum.."

Sonunda söylemişti. Sevdiğiyse gülümsemişti.

"Evet."

Kız afallamıştı, böyle vir cevap beklemiyordu.

"Ne evet?"

Demişti kız. Sevdiği adamsa konuşmuyordu sadece kıza bakıyordu. Onun konuşmaması kızın kalbini incitmişti. Ve o hala konuşmuyordu, sadece bakıyordu kıza.

Kız burukça gülümsemişti, sol gözünden akan yaşı silerek koşar adımlarla evine gitmişti. Odasına çıkıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.

Kalbi paramparçaydı kızın. Kalbi o adam için heyecanla atarken, başkası için atmazdı. Artık başkasını sevemezdi kız.. İlk aşkı böyle olmamalıydı...

Bir ay sonra..

Hep ağlamıştı kız. Her gün.. Her gece.. Uyuyamıyordu bile doğru dürüst. O adamı unutamıyordu. Sürekli aklındaydı, rüyalarındaydı.

Bölüm Sonu

Bidahki bölüm final

♡

♡

♡

♡