KÜÇÜĞÜM (KTH)

~ F İ N A L ~

Arkadaşıyla telefonda konuşuyordu kız. Gittikçe yakınlaşan siren sesi içini huzursuz ediyordu.

"Bak ne diyeceğim, bizim oraya yeni bir avm açıldı. Hafta sonu gidelimmi?"

Karşı villaya ambulans gelmişti, herkes koşturarak oraya toplanmıştı biranda. Kızda meraklı gözlerle oraya bakıyordu.

"Heey! Bong Cha! Ordamısın?"

Bir dakika ambulansdaki doktorların girdiği ev komşusunun, sevdiği adamın eviydi.

"Soo Bin, b-ben seni sonra a-ararım."

Diyerek arkadaşının yüzüne kapatmıştı telefonu. Kız koşarak oraya gitti. Sevdiği adam sedyedeydi. Kızın  önünden geçerken adam konuşmuştu.

"Bende seni Küçüğüm.."

Demişti. Herkes kıza bakıyordu. Kız kıp kırmızı olmuştu. Sedyede yatan komşusu canı yanarak gülümsemişti kızın bu haline. Herkes şaşkınca bir sedyede yatan adama birde kıza bakıyordu.

Ambulans gitmişti.. Sevdiği adamı alıp..
Kız hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı herkesin içinde. Ama kız bunu umursamıyordu, sadece ağlıyordu. Çok canı acıyordu. Kalbi ölmüştü, sevdiği adam ile birlikte gitmişti kalbi..

~ ~ ~

Sokaklarda ağlayarak yürümüştü bütün gün. Ağlaması her dakika daha çok şiddetleniyordu. Kızın bu halini görenler acımış ve üzülmüşlerdi.

Güneş yavaş yavaş gökyüzünde kaybolurken evinin bulunduğu sokağa gelmişti küçük kız. Sokaktaki teyzelerin konuşmasını duymuştu, duydukları ile mahf olmuştu kız.

"Sevdiği bir kız varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden kaçmış. Sokak serserileri onu öldürmüş.

Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış. Kimi sevdiyse ölmüş. Çok sevip acı çekmiş.

İntihar edip hastaneyi aramış. Polisler evin duvarında 'KÜÇÜĞÜM' yazısını bulmuşlar.

'Küçüğüm sende ölme!'  yazıyormuş. 'Bende seni sevdim,  sevdiklerim gibi sen de ölme diye ben öldüm. Seni çok seviyorum, yanında olamasam bile kalbim hep seninle...."

~ Son ~

♡

♡

♡

♡

.

.