Selected Love

Güvene Temas Etmek

Bölüme başlamadan önce ufak bir teşekkür notu yazmak istedim. Arkadaşlar neredeyse 16k olmuşuz bunun için hepinize çok teşekkür ederim. Okunma sayım her geçen gün artıyor ve buradaki ailem büyüyormuş gibi hissediyorum ve bu çok güzel bir duyguymuş bunu bana yaşattığınız için hepinize tekrar teşekkür ederim . İyiki varsınız.

-

-

-

-

Hermione'nin Ağzından

Gözlerimi yine bilmediğim bir odada açacağımı tahmin etmiştim ancak gözlerimi açtığım yer Hogwarts'tı. Yuvama geri dönmüştüm. İçimde hissettiğim mutlulukla ayağa kalkmak istesem de vücudumdaki hiçbir hücre bu heyecanıma tepki vermemişti. Hala tedavi edilmeye başlanmadığıma göre burada olduğumu henüz fark etmemiş olmalıydılar. 

Ayağa kalkmak zorundaydım. Beni fark etmelerini istiyorsam buna mecburdum. Birkaç kez denedim ancak sonuç başarısızlıktan başka bir sonuç getirmemişti. Sonra birden revirin ortasına mavi bir ışık düştü. Bizi kurtaran patronus.... Yavaşça bana doğru geldi. Boynuzlarıyla bana destek vererek beni ayağa kaldırdı. Ondan güç almış gibiydim yani en azından artık tek başıma ayakta durabiliyordum. Beni ayakta bırakıp birkaç adım geri gitti ve koşarak içimden geçti. Yine olmuştu. Az da olsa beni iyileştirmişti. Yavaş adımlarla yürüyerek koridora çıktım. Akşam yemeği saatiydi. Bizimkileri bulmak adına Büyük salona geçtim. Kapının önüne geldiğimde kimseden ses çıkmıyordu. Profesörler bile aşırı sessizlerdi. 

Karşımda büyük gösterişli sandalyesinde oturan Dumbledore'a kitlenmişti gözlerim. Bir süre sonra izlendiğini hissetmiş olacak ki kafası benim olduğum yöne doğru döndü ve elindeki bardak yavaşça yere kayarak parçalara ayrıldı. Nasıl göründüğümü bilmiyordum ama gözlerindeki acımayı görmüştüm. Salondaki herkesin gözü hızla bana doğru dönmeye başladı. Çoktan fısıldaşmaya başlamışlardı bile. Dumbledore hızlıca ayağa kalkıp kürsüsünden inerek yanıma geldi.

''Bayan Granger.... Döndünüz''

''Döndüm profesör.. Nihayet''

Kollarını açarak bana sarıldı. Acıtmamaya çalıştığı ortadaydı ama zaten bir şey hissetmiyordum. İstediği gibi sarılabilirdi.

''Hermione.....''

''Hagrid, Harry ve Ron nerde?'

'Bayan Granger önce revire uğramalısınız. -kulağıma doğru eğilerek- Bay Potter, Bay  WeasleyBay Malfoy şu an şatoda değiller. Sizi arıyorlar. Siz tedavi olurken onlar da buraya dönmüş olacaklardır elbet. Hagrid Bayan Granger'a revire kadar eşlik eder misin ? '

' Elbette Profesör , Hermione hadi gidelim'

Hagrid'i sadece kafamla onayladıktan sonra yavaşça aklıma döndüm. Salondakilerin bizi görmeyeceğini anladığım bir noktada yavaşça Hagrid'e dönüp son gücümle konuşmaya çalıştım.

' Hagrid yürümeme yardım eder misin?'

'Ah tabiki.... Affedersin bunları akıl edebilecek kadar düşünceli olamadım. '

'Kendine haksızlık etme'

Hagrid bana gülümseyerek yavaş bir şekilde kucağıma aldı. Uzun zaman sonra yaşadığım evimde olma hissi ve Hagrid'in güvenli kolları sayesinde revire varmadan uyuyakaldım.

-

-

-

-