Blessing by mistakes ( A Thomara Fan Fiction story)

chapter 35

Ara's POV

Maaga akong nagising para magluto ng almusal para kay tam at thomas, parehas kasing maaga ang pasok naming lahat. si thomas tulad ng dati papasok sa work, si tam naman ay pumapasok na sa school, kinder na siya at sa De La Salle Santiago Zobel siya nag-aaral. iniiwan ko siya at sinusundo na lamang pag uwian na niya, kampante naman ako na walang mangyayaring masama kasi safe s school at lagi ko siyang pina aalalahanan na maging good boy at kahit anong mangyari wag sasama sa di niya kilala.

At ako naman, pumupunta sa iba't ibang branch ng Kara's para tumingin if maayos ang lahat or kapag may problema. sa luzon area kami ni daks tumitingin pero sa visayas at mindanao ang ibang bullies ang bahala kasi ginawa namin silang mga second amos hehe. pero syempre kaming dalawa parin ni daks ang pinaka boss

sa 5 years na nakalipas, may mga nagbago meron namang ganun parin. parang si thomas, di siya nagbago tulad ng dati wala siyang pakialam sakin pati narin kay tam -_- bad news man yun para sakin, bawing bawi naman pag si tam ang pag uusapan.

masaya ako kasi nakikita ko na mabait at matalino siyang bata, nung 3 years old pa lang siya nagprisinta na siya agad na mag aral siya sa school, ginawa ko naman inenroll ko siya sa preparatory and at the age of 3 at pinaka bata sa klase siya pa ang naging top 1, best in reading, writing, at madami pa.

nung 4 naman siya, prep 2. nakita ko ang interes niya sa sports at instruments, siya din ang nagprisinta na mag aral kung pano mag piano and drums, maging sa swimming at pagba volleyball nagpaturo siya. tapos sa academic katulad nung nasa prep 1 siya eh outstanding siya muli, top 1 at pinaka maraming awards na nahakot

hindi sa pagmamaybang pero yung ibang tao naman na nagsasabi na gifted daw si tam, i guess nag work lahat ng ginawa ko nung pinagbubuntis ko siya hehe pakikinig ng music para sa baby, pagkain ng tama, at marami pang iba.

marami mang taong pumupuri sa anak ko, may isang tao na hindi ganun kasaya sa nararating ni tam. si thomas.

ewan ko ba kung tanga siya o ano, pero everytime nagpapakita si tam sa kanya parang wala lang unlike ako, si mika, si mama, papa, mama jane , papa victor, and halos lahat ng kakilala at kaibigan namin na sobrang saya at proud.

ilang ulit ko naman na ring sinabi sa kanya na kahit wag na niya kong pansinin well yun naman talaga ginagawa niya, pero basta ba si tam ay mahalin niya at bigyan niya ng atensyon dahil yun naman ang dapat bilang ama siya ni tam. haaayy

na aawa din ako sa anak ko dahil kahit ano rin naman pakita at paparamdam ko na mahal ko siya at proud ako sa kanya syempre iba parin yung pagmamahal ng isang ama sa anak.

haaay, sana soon marealize din ni thomas lahat lahat. sana magbago pa siya. para naman maging masaya kami hindi lang yung pakitang tao niya lang sa iba.