Limon & Yaban Mersini

Limon'un Kim'liği

Marinette okula gitti tekrar.
Artık Luka ile olan ayrılıklarını kabullenmiş gibiydi. Ayrıca Limon ile tanışmasının ardından 2 ay geçmişti bile...

Belki de Limon'a haksızlık etmişti.

Günlerden Cuma ve derslerden ise bedendi, hemde son 2 ders... Serbesttiler. Bu yüzden bahçede öylece takılıyorlardı.

Öğretmenleri telefona bir şey demediğinden dolayı bildirimlerine baktı Marinette.

Limon hâlâ mesaj atmamıştı.
Belki de ona çok sert davranmıştı. Sonuçta Limon sadece, ona bakıyordu...

Limon sadece, oyun oynuyordu.

Aşk Oyunu'nu...

Ve Marinette onu merak etmişti.

Sözünde durması takdir edilesi bir şeydi fakat artık onu tanımak istiyordu.

Etrafına baktı. Ya Limon, aynı okul olduğu yetmiyormuş gibi bir de aynı sınıftan biriyse? Bu mümkün müydü?

Telefonunu gelen yeni bildirimin ani şokuyla nerdeyse yere düşürecekken son anda tuttu ve baktı.

(Yine) Limon değildi...

En sonunda engeli kaldırmaya karar verdi. Ama ne yazabilirdi ki?

Düşündü ve sonunda yazdı.

Yaban Mersini: O gün geldi, döndüm ve seni affediyorum.

Mesaj gelmedi.

Yaban Mersini: Bana olan inancını kaybetmemiş, benden ümidini kesmemişsindir umarım...

Yaban Mersini: Çünkü 3 ay süreden sadece 1 ay kaldı.

Yaban Mersini: Bu kadar kısa bir süre zarfında oyunu kazanabilecek misin, Limon?

Limon dışarıda ve telefonu ise sınıftaydı. Marinette neden mesaj atmadığını merak ediyordu.

Ani bir şekilde gelen cesaret ile onu arama isteğiyle yanıp tutuşmaya başladı.

Derstedir lan mı? Evet, bu mümkün. Hatta kesin öyle. Fakat Marinette Limon'un dersten atılma riskini de umursamıyordu.

En azından bunu hak etmeliydi.

Aşk Oyunu'nda da kural olmadığına göre istediğimizi yapmakta özgür olmalıydık.

Marinette etrafına tekrar baktı.

Rose hulahop çevirirken Jule sadece oturmuş onu izliyordu.

Bazıları grupça bir araya gelmiş ve sohbet ediyordu.

Alya ile Nino'nun okul arkasına doğru gittiğini gördü.

Marinette Limon'dan Alya'ya bile bahsetmemişti, kimsenin de öğrenmesini istemiyordu.

Herkesin dışarıda olmasını fırsat bilerek sınıfa girdi.

Daha fazla bekleyemem! Onun kim olduğunu öğrenmeliyim!

Tanıdığım ve nefret etmediğim (Kısaca sevdiğim) biri çıkarsa, ona bir şans vereceğim.

Sevmediğim biri olursa, bir daha asla ama asla konuşmayacağım.

Tanımadığım biriyse, onu tanımaya çalışacağım.

Yüzleşmemiz gerekiyor ve bu, bu sefer bir telefon ekranıyla sınırlı kalmayacak...

Onu aradığı an afalladı. Etrafına baktığında zil sesinin bir çantadan geldiğini farketti.

Adrien'ın sırasındaki...

Bu, O olabilir mi? Telefonun yerini tespit etmeye çalıştı.

...Yaban Mersini'm Arıyor...

Adrien'ın telefonu...

"Sınıfta unuttuğuna inanamıyorum dostum"

"Madem söylenecektin ne halt etmeye benimle geliyorsun? Alya ile değil miydin?"

"Evet, ve sıkıldım"

Adım sesleri konuşmalarla beraber gittikçe- daha doğrusu geldikçe- yükselirken, kapı açıldı...