GÜÇSÜZ ♤taejin

Sekiz|Özür dilerim.

Günler birbiri ardını kovalıyordu ve artık benim yüzüme dahi bakmıyordun. Elbette bu durum hala daha içimde bir yerlerde bir şeylerin kırılmasına sebep oluyordu ama umursamamayı öğrenmiştim artık. Sende hep yapmıyor muydun zaten? Umursamıyordun beni ve saf kalbimi.

Arkadaşlarım ile aramdaki bağ daha da büyüyordu. Artık okul çıkışları bir yerlerde takılmaya ve her erkek öğrencinin yaptığı gibi kızlar hakkında konuşmaya başlamıştık. Aslında kızlar hakkında konuşmak kalbimi çarptırmıyordu. Bunu ben de bilmiyorum ama okuldaki hiçbir kız güzel görünmüyordu gözüme.

Okul artık çiftlerin mekanı haline gelmişti. Hep birlikte dolaştığım kankalarım sevgili edinmiş ve bu yüzden benimle eskisi kadar gezip dolaşmaya devam edememişlerdi. Bu durumdan yavaş yavaş nefret etmeye başlamıştım. Sırf o kızlar yüzünden yine yalnız kalmıştım.

Bir gün seni gördüm, koluna girmiş bir kız ile. Sanki yüzme bilmeyen birini derin sulara bıraktığındaki o çaresizliği ve acıyı hissetmiştim. O kızın yanında o kadar güzel gülümsüyordun ki.

Yine de bir sorun vardı. Tek bir kızla değil, bir çok kızla görüşüyordun. Çoğunu öpüyordun bile. Iğrençtin Jin. Insanların duyguları ile oynayan bir pisliktin. Seni, o şekilde olan seni gördüğümde yüzümü buruşturmadan edemiyordum. En azından gözüme sokar gibi nereye gitsem karşıma çıkmasan?

Bir kaç gün sonra senin bir kız ile kavga ettiğini görmüştüm. Aslında sen oldukça sakindin. Huzursuz olan saçları beline kadar uzanan okulun popüler kızıydı. O kadar erkek varken neden senin gibi kabadayısına gönlünü kaptırdığını hala daha anlayamıyorum. Kız sinirle sana gürlerken gözlerini başka bir yöne çeviriyor, esniyor ve boş boş kıza bakınıyordun. Sonrasında ise ellerin cebinde her zaman yaptığını yapıp ardındaki insanı terkediyordun. Tüm anılarını birlikte yaşadığın, belki az da olsa sevdiğin insanı. Bana yaptığın gibi çaresiz bir şekilde bırakıyordun.

Ardı arkası kesilmiyordu bu durumun. Sevdiğin tek bir kız yok muydu? Kafa mı dağıtmaya çalışıyorsun? Dahası neden seni izleyip duruyorum? Gerçekten beynimde farklı farklı sorular bir döngü halinde sıralanıp duruyor.

***

Artık yalnız kalmış olmalısın ki tek başına oturuyorsun arka bahçedeki bankta. Her zaman benim oturduğum bankta. Tesadüfen, dinlenmek amaçlı o banka gelirken görüyorum seni. Ağlıyorsun Jin. Farkettin mi artık insanlara çektirdiğin acıyı? Yoksa gözüme toz kaçtı diye bebekler gibi yalan mı söyleyeceksin?

Kafanı kaldırıyor ve gözlerini benimkiler ile buluşturuyorsun. O an farkediyorum ki saklanmayı unutmuşum, seni izlediğim bariz ortada.

Kolun ile göz yaşlarını silerken hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalkıyor ve yanıma kadar yürüyorsun. Boğucu parfüm kokun kasılmama sebep oluyor. Neden kimse yok? Bir arkadaşım falan.. belki yanlarına giderim? Evet, farkındayım hala daha korkuyorum senden Jin. Senin dengesiz tavırlarından korkuyorum.

"Görmemiş gibi yap."

Diyorsun bana bakıp. Gördüm diye yumruk atmaya çalışmayacak mısın yani? Bu bir başarı, artık sözcükleri kullanıyorsun. Sadece kafa sallıyor ve senin gitmeni bekliyorum. Ellerini, pantalonunun ceplerine soktuktan sonra yanımdan geçip gitmeye hazırlanıyorsun fakat sonra yine duruyorsun. Hareket etmiyorum. Şuan tam yanımdasın ve sana da bakamıyorum. Korkunç bir durum.

"Özür dilerim."

Bir fısıltı gibi çıkan sesin üzerine bir kaç kez gözlerimi kırpıştırıyorum. Doğru mu duydum? Özür mü diledin yani benden?

Sen çekip giderken, düşüncelerimle boğuşmaya başlıyorum.

Yapma Jin, dengesiz ruh halin beni bozuyor.