Chapter 2 (Lucifera POV)
(@guidance office)
Nakaupo ako sa harap ng guidance councelor namin.Tinignan nya akong mabuti at tumikhim.
"So ikaw pala si Lucifera ang malas na estudyante ng school na ito"masungit na sabi nya.Kung ang ibang estudyante ay matatakot sa kanya ako hindi.Iba ako,kaya dapat matakot sya sakin.
"Anong kailangan mo sa akin?" Tanong ko sa malamig na tono.Nakatulala lang ako.
"Bakit lahat ng lumalapit sa iyo ay namamatay sadya bang malas ka o demonyo ka?"tanong nya.Gusto kong umiyak dahil sa sakit ng sinabi nya pero wala akong lakas ng loob para magawa yon ni masabi nga na takot na takot na ako sa mga nangyayari ay hindi ko magawa yun pa kaya.
"Gusto mo ba talagang malaman?"tanong ko sa kanya.Tumango sya kaya huminga muna ako ng malalim bago magsalita
"Sabihin nalang natin na nagsimula ito nung anim na taong gulang ako.Sa mismong kaarawan ko....
flashback
"Isa kang kahihiyan sa pamilya na ito.Dapat di ka nalang nabuhay.Dapat namatay ka nalang!!!"Laging sigaw ng tatay ko habang pinapalo ako.
"Tay pls tama na"sigaw ng kapatid kong si Michaella habang pinipigilan si tatay na paluin ako.Puro pasa na ako pero wala akong pake mas masakit parin para sakin ang mga sinabi ni tatay.
"Kung hindi ka ipinanganak at si Michaella lang ang nabuhay edi sana walang malas sa pamilya nato!!"sigaw ulit ni papa pero hindi na ako pinapalo.Nakaupo na sya sa sofa at humihithit ng sigarilyo.
"Ok ka lang ba Lucy?"tanong ng kapatid ko.Nasa kwarto ko na kami at nakaupo sa kama.
"...."di ko sya sinagot sa salita pero sa isang tango na hindi mo alam kung oo ba na ok lang o oo pero hindi.
"Lucy matulog ka na atsaka nga pala happy birthday."Sabi ni Michaella.Lumabas na sya ng kwarto ko at ako naman ay humiga na para matulog
~~~~~~~dream~~~~~~
"Lucy umalis kana!!!"sabi ni michaella habang nakadagan sa kanya ang yero na bumagsak.
"P-pero..."nasabi ko lang habang umiiyak na nakatingin sa kanya.
"Ok lang ako lucy bastat ligtas ka kaya pls umalis ka na!!!"sabi ni michaella kaya kahit ayoko ay tumakbo ako at iniwan sya.Nakatulala lang ako habang nakatingin sa bahay namin na nasusunog.Nakita ko sa harapan ko kung paano mamatay ang pamilya ko.Umiiyak lang ako habang yakap ang binigay ni Michaella na panda na stuff toy.
Parang wala lang ang oras para sakin.Dumating ang mga pulis,ambulansya,bombero, reporter at mga kapitbahay namin.
"Talaga nga na sinumpa sya"narinig kong sabi ng isa sa mga kapitbahay namin.
"Sigurado akong sya ang dahilan kung bakit namatay ang pamilya nya."sabi pa ng isa.Lalo akong napaiyak sa narinig ko.At pinapangako ko na ito na ang huling pag-iyak ko sa buong buhay ko.Alalahanin ko ang araw na ito. June 06, 2006 ,6:00 PM.
~~~end of dream~~~~~
Hinihingal na nagising ako.Panaginip lang bayon o magkakatotoo?.Sanay na ako na lahat ng panaginip ko ay nagiging bangungot.At lahat ng iyon ay tungkol sa kamatayan ng isang tao na hindi ko kilala.Tumingin ako sa bintana at nakita ko na madilim na.Nakita ko sa orasan ang oras.Ang ORAS ay 5:35 PM.
Bumaba ako at nakita ko sina nay,tay at Mich na nakain.Di man lang nilang magawa na imbitahan akong kumain.Matatawag ko ba tong pamilya?
Umopo na ako para kumain.Habang kumakain ako biglang nagsalita si Nanay.
"Michaella sasama ka sakin bukas at ikaw Lucifera ay maiiwan."sabi ni nanay.Teka ano ba ang sinasabi nya?
"Ano ba naman Angel diba napagusapan natin na walang aalis sa pamilyang ito?."sabi ni tatay.
"Nagbago na ang isip ko,napag-isipan ko na kung lagi nalang ganito ay walang patutunguhan to Markus"sabi ng nanay ko.
"Pag-sinabi ko sinabi ko!!!"sigaw ng tatay ko at hinampas ang lamesa.
"Yan ang ayaw ko sa ugali mo eh.Pag-gusto mo gusto mo.Gusto mo lagi kang nasusunod!!!"sigaw rin ni nanay at tumayo para pumunta sa kusina.
"Wag na wag mo akong tatalikuran!!!"sigaw ni tatay at sumunod kay nanay sa kusina.Ilang oras din silang nagtalo sa kusina.
"Lucy"tawag sakin ng kapatid ko kaya tinignan ko sya.May lumalabas na luha sa mata nya.Siguro ay dahil sa pag-aaway nanaman nila nanay at tatay.
"Happy birthday nga pala.Ngayong araw ay anim na taong gulang kana.Ito nga pala yung regalo ko sayo."sabi ni michaella at inabot sakin ang isang stuff toy na panda. Nagulat nalang ako ng biglang may sumabog sa loob ng kusina.Dali-dali kaming pumunta sa kusina at nakita namin na sina nanay at tatay ay nakahandusay sa lapag at wala ng buhay.Sumabog pala ang tangke ng LPG na tinamaan ng putok ng baril na halatang si tatay ang may gawa. Nakatulala lang kami don hanggang nakita na namin na Nasusunog na sa buong bahay kaya bigla akong hinila ni Michaella para makalabas kami kaso ng malapit na kami sa pintuan ay muntik na akong malaglagan ng yero.Si Mich ang sumalo non dahil tinulak nya ako.
"Lucy umalis kana!!!"sabi ni michaella habang nakadagan sa kanya ang yero na bumagsak.
"P-pero..."nasabi ko lang habang umiiyak na nakatingin sa kanya.
"Ok lang ako lucy bastat ligtas ka kaya pls umalis ka na!!!"sabi ni michaella kaya tumakbo ako at iniwan sya.Nakatulala lang ako habang nakatingin sa bahay namin na nasusunog.Nakita ko sa harapan ko kung paano mamatay ang pamilya ko.Umiiyak lang ako habang yakap ang binigay ni Michaella na panda na stuff toy.
Parang wala lang ang oras para sakin.Dumating ang mga pulis,ambulansya,bombero, reporter at mga kapitbahay namin.
"Talaga nga na sinumpa sya"narinig kong sabi ng isa sa mga kapitbahay namin.
"Sigurado akong sya ang dahilan kung bakit namatay ang pamilya nya."sabi pa ng isa.Lalo akong napaiyak sa narinig ko.At pinapangako ko na ito na ang huling pag-iyak ko sa buong buhay ko.Alalahanin ko ang araw na ito. June 06, 2006 ,6:00 PM. At ito rin ang araw na nalaman Kong lahat nang panaginip ko ay nagkakatotoo.
~~~~end of flashback ~~
Natapos ko na lahat ng kwento ko pero Parang wala lang para sakin yun.
"So sinasabi mong lahat ng panaginip mo ay nagkakatotoo"natatawang sabi ni sir.
"Oo"maikli Kong sabi sa kanya.Naghalumbaba sya at tinignan akong mabuti.
"Sige nga sabihin mo nga sakin kung sino ang mamatay,kailan at paano." Sabi nya .Tumingin ako sa kanya ng diretsto at sinabing..
"Ikaw,dahil nalaman mo na kabit ng asawa mo yung janitor sa school kaya binaril mo sya dahil gusto mo na kung Hindi sya magiging sa iyo ay dapat walang pwedeng umangkin sa kanya at kasabay non ay binaril mo rin ang sarili mo,mamaya ka mamamatay sa oras na 12:14 AM ng madaling araw sa kwarto ng bahay nyo"mahaba kong sabi.Namutla sya kasabay ng pagkatulala nya.
Kring!!!!!Kring!!!!!!!!Kring!!!!!
"Oh uwian na sige sir uuwi na ako" sabi ko sabay labas ng office.Naglakad lang ako papuntang apartment ko.Pagpasok ko ay kinuha ko ang isang black na notebook na may pangalang BLACK LIST.Hindi yun para sa mga papatayin na parang nasa kwento.Para iyon sa mga namatay na .Nililista ko kung sino ang mga namamatay,paano,kailan at oras.Kasama na don kung sino ang mga kamag-anak nya sa mga nakalipas na taon na patay na.
"Magdaine el Greco namatay dahil sa pagbaril sa kanya sa ulo sa oras na 9:28 PM at ang date ay March 02 2018.Anak ni Marienel el Greco na namatay nung 2008."pinirmahan ko yun para malaman na patay na sya at nilipat ko sa ibang page.Nilagay ko ang pangalan ng Guidance councillor namin bukas ko na ilalagay kung pano sya namatay dahil inaantok na ako.Hindi ako Gream reaper o shinigami in japan .Sadyang gusto ko lang na gawin yon na gaya nga nang sabi ng iba TRIP LANG.Humiga na ako sa kama.Bago matulog nagbuntong hininga ako.Sweet Nightmare for me....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
PLS VOTE AND THANKS FOR READING MY STORY
YOU ARE READING
Sweet Nightmare For Me
Misterio / SuspensoProlouge: "Isa kang kahihiyan" "Wala kang kwenta" "Malas ka" "Demonyo ka" "Nakakatakot ka" Yan ang mga naririnig ko sa mga taong walang Alam kung bakit ako ganto.Laging tahimik,walang emosyon,malamig ang pakikitungo sa iba at marami pang negatibong...