First hate and now love..

{ 8 }

P.p Sabah
'Shitt! Ik ben me huiswerk vergeten te maken' zeg ik haastig. Lina kijkt me lachend aan en haalt dan haar schrift uit haar tas. Snel neem ik het aan en begin dan haastig alles over te schrijven. 'Thanks' zeg ik opgelucht. 'Geen probleem, maar eyy over gister he....' Lina kijkt me grijzend aan en meteen voel ik mezelf rood worden. 'Hoe was het' zegt Lina zachtjes. 'Oke dus het begon al in de klas, hij kwam naast me zitten en we hebben wat gepraat je weet toch' Lina knikt hevig. 'Dus daarna toen we uit waren vroeg hij of ik met hem naar een soort cafeetje wou gaan, ik ging akkoord, en wejoooww dikke waggie je weet niet...en toen gingen we wat eten enzo en daarna terug naar school, me Vespa lag er namelijk nog en toen gebeurde het' Lina keek me met grote ogen aan. 'Zooo romantisch!' Zegt ze kwijlend. Ik kijk haar lachend aan. Ik neem een snelle hap van mijn broodje en meteen glijd mijn blik naar Marouane, die net de kantine in komt lopen. Hij kijkt me dodelijk aan en loopt dan naar zijn vrienden. 'Wow wat is zijn probleem zeg' zegt Lina wijzend naar Marouane. Ik haal bedenkelijk me schouders op en hoor de bel hard rinkelen. 'Kom op, tijd voor wiskunde ' zeg ik verveeld. Lina knikt en volgt me dan naar het lokaal.

P.p Marouane
Hoe kon ze! Ik heb ze gewoon zien zoenen. Sabah en Adam. Ik zweer ik breek die gast. 'Yo Marouane alles oke' ik schrik uit me gedachtes en kijk dan nessim ( mijn vriend) aan. 'Ja ja man met jou' zeg ik snel. Hij knikt en richt zich weer op zijn telefoon. Vanuit me ooghoeken zie ik Sabah opstaan en de kantine uitlopen. Ik moet en zal vandaag nog met haar praten....

P.p Sabah
'En Sabah weet je het antwoord al op vraag b ?' Vraagt mijn docent. Ik kijk Lina snel aan. '155' zeg ze fluisterend. Ik herhaal haar antwoord en de docent richt zich weer op iemand anders. Opgelucht haal ik adem. Ik zie dat Marouane steeds oogcontact probeerde te maken. Ik vond het irritant worden en keek hem scheef aan. Hij keek me nog bozer aan en ik richte me weer op Lina. 'Ey weet jij waarom Marouane opeens zo raar doet' vraag ik verward. Lina haalt haar schouders op en kijkt me dan aan. 'Misschien gewoon jaloers omdat jij gisteren de mooiste jongen van de school hebt gezoend!' Zegt Lina enthousiast. Ik glimlach nep en draai me om naar de raam. Tot mijn verbazing zie ik adam daar staan. Aan de overkant van de weg. Hij stapt uit zijn auto en leunt tegen een muurtje aan. 'He psst, Lina kijk is dat niet Adam daar in de verte ' Lina richt zich naar mij en kijkt ook met me mee. 'Jaa wollah wel' zegt Lina. Na een tijdje komt er een zwarte BMW aangereden en een brede man stapt eruit met een weekend tas. Adam voert een snel gesprek met de man en geeft hem dan vervolgens een plastic tas aan. De brede man geeft adam de weekend tas. Uiteindelijk geven ze elkaar een hand en ze stappen allebei de auto in. Adam start zijn auto en rijd dan hard de straat uit. En even later ook die man. 'What the fuck was dat' zeg ik verbaasd. 'Woww i don't know man dat was raar' zegt Lina met grote ogen. ' ik moet weten wat er in die tas zit' zeg ik vastberaden. Lina kijkt me even aan en richt zich dan weer op haar schrift. Ik werp nog een snelle blik naar buiten en concentreer me dan weer op de les. Na een aantal saaie lessen waren we eindelijk uit.
**
'Sabah ga je ff mee met mij ik moet iets terug brengen in de stad' vraagt Lina snel. 'Nee sorry ik heb afgesproken met adam' zeg ik haastig. Lina kijkt me even teleurgesteld aan en loopt dan de school uit. Snel pak ik mijn jas uit me kluisje en pak me telefoon uit me zak. Meteen zag ik een appje staan van Adam.
Hey ik kom je zo ophalen ? Sta voor school
Ik zette het berichtje op blauw en liep de school uit. Even later kwam Adam de straat binnen rijden. 'Hey schoonheid' zegt Adam lief. Ik kijk hem wat glimlachend aan en stap dan zijn auto in. ' waarom was je vandaag niet op school?' Hij keek me even aan en richte zich weer op de weg. 'Uhh ik was beetje ziek vandaag maar het gaat al weer beter' zegt hij haastig. Ik knik bedenkelijk. Na 5 minuten waren we aangekomen bij zijn huis. Met grote ogen keek ik naar zijn prachtige witte villa. 'Kom je' zegt Adam. Ik knik zachtjes en loop achter hem aan naar binnen. 'Ga maar op de bank zitten ik pak wat lekkers' ik knik en neem plaats op de bank. Vanuit me ooghoeken zag ik de tas staan in een hoekje. Yes! Dacht ik bij mezelf. Even later kwam Adam aangelopen met wat lekkere hapjes. 'Wat zullen we kijken, horror of comedy' zegt Adam terwijl hij Netflix opstart. 'Kies jij maar' zeg ik schouderophalend. Hij knikt en drukt dan op een horror. Ik kon me nauwelijks concentreren op de film. Na een tijdje stond hij op. 'Ik ga even naar de wc' ik knikte en Adam liep langzaam de woonkamer uit. Yes dit is mijn kans. Onrustig keek ik om me heen. Ik liep rustig af op de tas en opende die. Met grote ogen keek ik ernaar. Er zaten allemaal witte zakjes in en heel veel briefjes van 100. Snel deed ik de tas dicht en plofte neer op de bank. Na een tijdje kwam Adam terug. Hij glimlachte lief en nam plaats naast me op de bank. 'Uhh ik denk dat ik maar eens moet gaan' zeg ik snel. Hij kijkt me even doordringend aan en knikt dan. 'Zet me maar af op school' Adam knikt en doet de tv uit. Hij grist zijn sleutels uit zijn zak en samen lopen we naar zijn auto. Ik stapte in en keek hem even na hoe hij zich richtte op de weg. Na ongeveer 5 minuten waren we aangekomen op school. Hij stopte de auto en keek me even aan. 'Doei schoonheid' hij kwam steeds dichterbij met zijn gezicht hij gaf me een klein kusje op me wang. 'Doei' zeg ik zacht. Ik stap de auto uit en kijk na hoe hij weg rijd. Ik stak mijn sleutel in mijn Vespa totdat ik opeens een hand op me schouder voelde. Ik draaide me in een ruk om en zag....Marouane staan. 'Wat wil je van me' vraag ik arrogant. 'Ik wil even praten' zegt Marouane zonder enige emotie. Ik kijk hem nog even aan en haal dan me sleutel uit me Vespa. 'Kom' ik knik en volg hem dan naar een muurtje voor onze school. 'Luister Sabah, het spijt me oké nogmaals maar Adam is echt gevaarlijk' zegt Marouane zacht. Ik dacht na, zou ik hem vertellen over die tas...nee dat komt nog wel. 'Ik bepaal zelf met wie ik omga, ja' zeg ik bot. Marouane kijkt me even aan. 'Ik zag jullie, zoenen-'    'Bespioneer je ons ofso!' Zeg ik luid. 'Nee maar betekent het nu dat jullie iets hebben' zegt Marouane een tikkeltje boos. 'Weet ik niet, misschien wel misschien niet' zeg ik eigenwijs. ' waar is de oude Sabah, diegene die niks maar dan ook echt niks van jongens moest hebben , de Sabah die zooo moeilijk te krijgen was' zegt Marouane zacht. Zijn woorden raakte me echt hard. 'Ik weet het niet' zeg ik zacht. Hij draait zijn hoofd om naar mij. Zachtjes leun ik tegen hem aan en staar naar de tegels. 'Sabah, ik zeg dit alleen omdat ik.....ik zielsveel van je hou en het me kapot maakt als ik je met iemand anders zie, jij was altijd al de ware voor mij, zelfs toen we nog samen in de brugklas zaten, je zag me nooit echt staan eigenlijk alleen als vriend , ik was er kapot van maar ik liet het nooit merken, en toen in de 2e hebben we elkaar gehaat, tenminste jij haatte mij , en zo begon het allemaal , maar me gevoelens waren er altijd voor je...' zegt Marouane in een adem. Met een mond vol tanden staar ik hem aan. 'Het spijt me' fluister ik zachtjes. Marouane kijkt me aan en slaat dan zijn gespierde armen om me heen. Zachtjes sluit ik me ogen en denk aan alles. Totdat ik van schrik me ogen weer open. 'Shit ik moet naar huis, maar bedankt' zeg ik dankbaar. Marouane glimlacht zachtjes en ik stap op me Vespa, ik kijk hem nog even aan en rij dan vervolgens met volle vaart weg....

Up?