Perspectief souhaila
Het is inmiddels al een paar weken verder. En geen ene spoor van Sabah. We zijn er allemaal kapot van. Ik schep wat soep in mijn kommetje en neem plaats aan tafel waar Marouane zit. Hij staart gebroken voor zich uit. 'Marouane?' Vraag ik zacht. 'Ja' zegt hij schor. 'Het komt wel goed inshallah' fluister ik zacht. Met betraande ogen kijkt hij me aan en richt zich op zijn soep. Ik krijg nauwelijks iets naar binnen en besloot bij nouar en karim te gaan kijken. (Ouders van Sabah btw). Ze lagen allebei verslagen op de bank. Ik nam naast ze plaats. 'Wil je iets eten gelti, ik heb soep gemaakt' vraag ik zacht. 'Nee chokran benti' zegt ze met een trilling in haar stem. 'En 3omi wil jij wat' vraag ik. (3omi is oom in het Arabisch) karim schud zijn hoofd en bedankt me. Ik neem weer plaats tegenover Marouane. We hebben het nog steeds niet gehad over dat Marouane was vreemd gegaan. Dus ik besloot om er maar over te beginnen. 'Het deed Sabah wel veel pijn wat je haar hebt aangedaan' zeg ik zacht terwijl ik in mijn soep roer. Marouane kijkt mijn kant op en kijkt me vragend aan. 'Wat praat je over' vraagt hij dan. Ik hef me schouders op. 'Nou dat hele vreemdgaan gedoe, het heeft haar geraakt' zeg ik dan. Marouane staat op. 'Je kraamt echt onzin uit' zegt hij met een tikkeltje woede in zijn stem. 'Wacht blijf hier' zeg ik dan. Ik loop naar boven naar de kamer van Sabah. Die dag dat Sabah vermist was had ze haar telefoon thuis gelaten. Hij was alleen niet opgeladen, daarom kregen we haar niet te pakken. Na een paar minuten is de telefoon opgeladen en breng hem naar beneden. 'Hierzo' zeg ik tegen Marouane terwijl ik hem de foto laat zien. Zijn ogen worden groot.' Dat ben ik niet' roept hij hard. Ik zoom in op zijn hoofd. 'Nou ik denk het wel' piep ik zacht. Marouane gooit de kom soep op de grond en loopt op me af. 'Marouane doe rustig aan' roep ik hard. Hij pakt de telefoon van me af en zoomt in op het meisje. 'Dat meisje' fluistert hij. 'Wat? Wie is dat' vraag ik verward. Hij vertelde me dat hij wat was gaan eten met een vriend van hem en dat zij diegene was die zijn drankje bezorgden. 'Kan je je niks meer herinneren van die nacht' vraag ik. Marouane schud zijn hoofd van nee.' Had je alcohol op' vraag ik dan. 'Nee stagfirullah ' zegt hij weer. Ik haal me schouders op. 'Oke Marouane denk misschien heeft het iets met Sabah te maken denk goed na over wat er precies die avond is gebeurt. Marouane gaat weer zetten en staart voor zich uit. 'Oke ze bracht me een drankje, gewoon een cola en toen nam ik een paar grote slokken want ik het echt veel dorst' zegt hij. 'Oke en toen' hij gaat verder 'toen kreeg ik last van mijn.... uh' 'benen, hart, hoofd Uh maag?' Vraag ik dan. 'Ja maag!' Zegt hij dan. 'Jaa en toen' vraag ik verder. 'Toen Owja en toen moest ik doordat ik last had van mijn maag naar de wc en op de wc zag ik haar en toen viel ik weg' zegt hij. 'Ze heeft je vergiftigd marouane' zeg ik dan. Marouane schrikt en denkt na. 'Maar wat heeft dat met Sabah te maken' vraagt hij dan. 'Daar moeten we dus nu zien achter te komen' zeg ik. Marouane knikt.Het is inmiddels al een paar uur verder en nog steeds niks.
Perspectief Sabah
'Soufiane, please heel snel , ik beloof het' zeg ik smekend. Soufiane kijkt me aan en knikt dan. 'Oke snel' ik juich van binnen en pak zijn telefoon aan. Soufiane is diegene die ons bewaakt. En hij is super goed voor ons. Ik heb hem zover gekregen om zijn telefoon te mogen lenen voor 1 belletje. Met trillende handen toets ik het nummer van souhaila in.
Souhaila: hallo?
Ik: souh
Souhaila: OMG SABAH IS DIT SABAH SABAH WAAR BEN JE ALLES GOED WAT DOE JE
ik: SST SST ja ik ben ontvoerd samen met adam
Souhaila: omg waar ben je nu?
Ik: ik weet het niet precies het is een heel groot gebouw en op de boventkant staat ml geschreven
Souhiala: ik kom je halen ik beloof het en Marouane ook
Ik schrik even
Ik: is Marouane daar?
Souhaila: ja die foto die je zag het is echt niet wat je denkt hij heeft het me uitgelegd maar anyways dat is het probleem niet we komen je zo snel mogelijk halen hou contact met ons
Ik: ja is goed en-
Soufiane geeft me een sein dat iemand komt. Zonder wat te zeggen hang ik op en overhandi hem de telefoon. Adanane komt de kamer binnengelopen en kijkt mij lachend aan. 'Wat wil je toch van me' roep ik hard. 'Lieverd ssst' zegt hij terwijl hij zijn vinger op mijn mond zet. Ik tuf in zijn gezicht en hij wilt me een klap verkopen totdat Soufiane hem tegenhoud. 'Broer rustig' zegt hij dan. Adanane knikt en verlaat boos de kamer. Soufiane knipoogt dat me doet blozen. Ik zal hem kort omschrijven. Hij heeft een lengte rond de 1.85 hij heeft warrige bruine krulletjes die hij altijd in een pet draagt. Hij heeft een tintje en een getrimd baardje, zijn mooie groene ogen en witte tanden en zijn gespierde bovenlijf maken zijn uiterlijk af. Ik word uit mijn gedachtes geschud wanneer Soufiane de kamer inkomt lopen met een toegetakelde adam. Hij zit onder het bloed, een blauw oog en een paar sneetjes rondom zijn gezicht. Soufiane legt hem naast me neer en ik begin hard te huilen. 'Adam?' Piep ik zacht. Hij opende zijn ogen en kijkt me met veel pijn aan. 'Sabah ' fluistert hij. Ik pak zijn hand en druk hem hard tegen mijn gezicht aan. 'Alles komt goed ik ben bij je' zeg ik dan. Er loopt een traan langs zijn wang en ik veeg hem weg. Soufiane kijkt ons spijtig aan. 'Wat hebben ze gedaan met hem' vraag ik dan. 'Hij wilde niet praten' zegt hij zacht. Ik bal mijn vuisten en wil de deur uitlopen totdat 2 sterke armen me tegenhouden. Ik draaide me om en knalde met mijn hoofd tegen soufaine zijn gespierde borst aan. Ik keek beschaamd naar beneden en hij tilde mijn kin op zodat ik in zijn groene ogen keek. 'Waar dacht je heen te gaan' zei hij zacht. 'Ik wou uh ik wou hun eens even gaan vertellen dat uh' ik kwam niet uit me woorden en liep terug naar adam toe. 'Ik laat jullie' zegt Soufiane dan en hij sluit de deur. Snel loop ik naar de badkamer toe en zoek wat alcohol, zeep , kommetje water en doekjes bij elkaar om de wonden van adam schoon te maken.**
'Hier eten' zegt Soufiane terwijl hij 2 borden eten naast ons neer legt. Ik bedankt hem. 'Hoe gaat het nu' vraagt hij terwijl hij naar slapende adam wijst. 'Beter' zeg ik dan. 'Sabah' zegt soufiane. Ik kijk hem aan. 'Ik beloof je, ik zal er voor zorgen dat jij en adam hier weg komen geef me even' zegt hij dan. Ik knik en geef hem een knuffel. 'Bedankt ' fluister ik dan. Hij knikt en verlaat de kamer. Ik neem wat grote slokken water en staar naar de muur.**
Perspectief souhaila
'Oke en die'
Zeg ik wijzend naar een gebouw waar ml op staat. 'Jaaa dit is het oke noteer hier is de straat' zegt Marouane gestresst. Ik knik en noteer alles wat er staat. 'Oke we weten nu waR ze is maar we kunnen niet zomaar binnenwandelen in een van de grootste drugspanden, we moeten een plan hebben' zegt Marouane. Ik knik en denk na. 'Marouane je hebt toch wel een vriend die in de onderwereld doet dealen en alles' Marouane kijkt me nadenkend aan en knikt. 'Ja souf' zegt hij dan. 'Souf?' Vraag ik dan. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Dat ik daar niet eerder hebt bedacht hij werkt voor ml en hij zal me 100% helpen' roept hij enthousiast. Ik knik en we lopen naar boven.
Snel pakt Marouane zijn telefoon en belt souf:
Souf: yoo Marouane alles goed?
Marouane: jaa jaa broer hmdl met jou?
Souf: goed Ewa wat is er?
Marouane: broer luister goed is daar een meisje genaamd Sabah
Het is even stil
Souf: ja hoe zo
Marouane: broer je moet iets voor me doenKort deeltje maar wilde het alvast plaatsen ily all
JE LEEST
First hate and now love..
De Todo'' IK HAAT JE!'' riep ik hard. Ik keek hem diep aan en hij liep rustig op me af. Zijn zachte volle lippen raakte die van mij en ik ging er mee in. Hij haalde zijn lippen van me af en fluisterde zachtjes ''Sabah, ik hou van je....''