First hate and now love..

{ 10 }

'Sabah! YALLAH opstaan naar school' roept me moeder hard terwijl ze me kamer inloopt. Ik knipper een paar keer met me ogen en pak dan me telefoon. Ik schrik van de tijd. Het is al half 8 shittt. Snel stap ik me bed uit. Ik loop met grote passen naar de badkamer en neem dan een snelle douch. Daarna pakte ik een donker grijze broek met een wit bloesje. Ik deed nog een ketting om en een horloge. Me haar kamde ik nog snel door en liet het gewoon mooi loshangen. Ik spoot nog wat parfum op en liep naar beneden. In make up had ik geen zin. Snel pakte ik wat geld en een broodje en trok me schoenen aan. Vandaag ging ik voor me witte balenciaga's. Ik pakte nog me jas en liep de deur uit. Ik pakte me oortjes en zette het liedje love op van valsbezig en liep zo naar de bus. Meteen moest ik weer denken aan gisteren. Ik heb sindsdien niet meer met Adam
of Marouane gepraat. Ik negeerde me gedachtes en staarde voor me uit. Na ongeveer 10 minuten stapte ik uit.

****
'Heyy schat!'
Ik draaide me om en zag Lina staan. Ik gaf haar een knuffel. 'Heyy alles goed' vraag ik. Ze knikt en we lopen samen naar de kantine aangezien ik pauze had. We namen plaats aan een tafeltje en meteen voelde ik ogen in me rug branden. Ik draaide zo onopvallend mogelijk om , en zag Marouane naar me kijken. 'Sabah is er iets, je bent zo stil?' Vraagt Lina. Ik kijk haar aan en vertel dan alles wat er was gebeurt. Met open mond bleef ze me aanstaren. 'En waarom belde je niet ' vraagt Lina nepboos. Ik lach en haalde me schouders op. 'Pfff en ik heb ook zometeen die rot toets van wiskunde' zeg ik boos. 'Wollah die was echt makkelijk ik had een 8 ' zegt Lina geruststellend. 'Ja maar jij bent slim' lach ik. 'En om het nog beter te maken heb ik wiskunde met Marouane' zeg ik. 'No stress als er wat gebeurt app me , ik moet naar me les doei schat' Lina loopt weg en ik kijk haar nog achterna.

Perspectief Marouane :
Ik liep de kantine binnen en zag Sabah daar zitten. Mijn gevoelens zijn nog steeds niet over haar. Ik kan haar gewoon niet vergeten hoe graag ik dat ook wil. Ze draait om en kijkt me dan aan. Snel kijk ik de andere kant op. De bel gaat. Ik geef mijn vrienden een boks en loop dan naar het wiskunde lokaal. Snel neem ik plaats voorin. Sabah komt de klas binnenlopen. Zonder dat ze me aankijkt en ze neemt plaats hellemaal achterin. Toen we klaar waren met de toets ging de bel. Sabah was nog aan het schrijven en ik bleef in de klas. Ik wou met haar praten. De klas begon al leeg te lopen en na enkele minuten liep ze naar voren om haar toets in te leveren. Ze liep langs mij naar buiten en buiten de klas hield ik haar arm vast. Ze keek me aan en trok zich los. 'Wat is er ' vraagt ze zacht. 'Wat is er met je , je kijkt me niet eens aan' vraag ik snel. 'Marouane laat het gewoon oke ' zegt ze snel. Ze wil weglopen maar ik pak haar weer vast. 'Zeg dan ' vraag ik. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Wat' 'dat je geen gevoelens voor hem hebt' ze kijkt me aan en slikt. 'W-wat bedoel je?' Vraagt ze zacht. ' ik kan je niet vergeten Sabah, hoe graag ik het ook wil het lukt me niet' zegt ik snel. Ze kijkt me aan met grote ogen. Ik loop op haar af en ze duwt me weg. 'Sorry' zegt ze snel en ze loopt de gang uit. Ik pak mijn telefoon uit me zak en loop weg....

Perspectief Sabah
Ik loop de school uit. Ik zie Marouane op zijn scooter stappen en hij rijd dan vervolgens hard weg. Wat is er toch mis met mij. Ik hou van hem maar ik kan het niet. Ik propte me oortjes in me oren en liep naar het station. In de verte zag ik een jongen aan komen lopen. Ik kneep me ogen samen en tot mijn grote verbazing zag ik adam mijn kant oplopen. Toen hij mij zag liep hij met grote passen naar me toe en na een paar seconden stond hij voor me. 'Hey schatje ' zegt hij. Ik kijk hem aan en draai dan om. 'Adam ik heb hier geen tijd voor, moet de bus halen' zeg ik snel. Hij pakt met zijn vinger mijn kin op en kijkt me dan diep aan, vervolgens wil hij zijn lippen op mijn lippen drukken en dan duw ik hem weg. 'Wat is jou probleem!' Roep ik hard. Hij grijpt me bij me keel en duwt me tegen de harde muur aan. 'Stil stil eh kehba, denk je dat ik het ben vergeten dat je telkens praat en contact zoekt met die homo ' sist hij. 'Laat me los' zeg ik hard. Hij knijpt me keel nu nog strakker dicht en met een reflex gaf ik hem een rake schop , op zijn knie. Hij liet me met een beweging los en ik rende naar de bus. Snel stapte ik in. Ik keek nog achter me , of adam daar staat. Maar hij is inmiddels al weggelopen. Ik hou mijn tranen in bedwang en voordat ik er ook maar over na kon denken belde ik Marouane. Na een paar keer overgaan nam hij op:
M: ja hallo?
S: hey......
M: wat is er?
S: ik wil even met je praten , kan je ongeveer over een kwartier bij die café staan , die ene recht tegenover het station?
M: ja oke
Ik hang op en stap de bus na een paar minuten uit. Ik kijk nog bang om me heen of ik adam nergens zal tegenkomen. Na een paar minuten zie ik Marouane aan komen rijden. Hij parkeert zijn scooter en loopt dan naar mij toe. Zijn gezichtsuitdrukking veranderd meteen wanneer hij mij ziet. 'Sabah alles oke?' Vraagt hij bezorgd terwijl hij over me haren strijkt. 'Nee eigenlijk niet' zeg ik zacht. Hij spreid zijn armen en ik loop op hem af. Zijn stevige armen om me heen is dat ene dingetje dat ik op dit moment nodig heb. Ik voel zijn hart kloppen , en op een of andere manier krijg ik daar een rustig gevoel van. Na een tijdje laat ik los en loop dan samen met Marouane aan mijn zij de café binnen. We nemen plaats aan een mooi tafeltje. Ik bestel een muntthee en Marouane bestelt een cola. Nadat we onze bestelling hebben opgenomen kijkt hij me aan. 'Vertel wat is er met je?' Vraagt hij zacht , terwijl hij mijn hand vastpakt. 'Ik was aan het lopen naar de bus tot ik opeens adam op me af zag lopen. Hij groette me en wou me opeens zoenen' bij die zin zag ik een steek van woede en jaloezie in Marouane's blik. 'Daarna wees ik hem af , hij vond het blijkbaar niet leuk en greep me keel vast' zeg ik snel. 'En wat deed jij' vraagt Marouane boos. 'Ik trapte hem en ben weggerend' zeg ik. Marouane staat op en komt inplaats van tegenover, naast me zitten. Hij slaat een arm om me heen en fluistert ' hij zal je nooit wat aandoen zolang ik hier besta' bij die woorden moet me hart gewoon smelten. Ik hou zo veel van hem, maar aan de andere voelt voor hem houden zo verboden. Ik kan het niet uitleggen , maar wat ik wel zeggen kan is dat deze jongen zo veel met me doet. Het is  onbeschrijfelijk. Na een tijdje te hebben gepraat en alles sta ik op. 'Het is al laat ik moet gaan' zeg ik terwijl ik op me telefoon kijk. Marouane knikt en staat dan op. Ik wilde geld uit me zak pakken maar Marouane stopte in een snelle beweging mijn portemonnee terug in me tas en zei:' ben je gek geworden' ik lachte en samen liepen we naar buiten. Hij liep naar zijn scooter. 'Bedankt voor het luisteren en gerust stellen' zeg ik zacht. Hij komt op me afgelopen en hij kijkt me aan. Onze lippen kwam zo dicht bij elkaar en voor ik het wist kuste hij me , en ik kuste hem terug. Het voelde zo goed, vertrouwd en fijn. Iedereen om me heen boeide me niks meer. Ik had alles al. Al die jaren zat de juiste persoon gewoon naast me. Letterlijk! Na een tijdje haalt hij zijn lippen van mijn lippen af. Hij kijkt me aan en lacht zachtjes. Ik kijk rood omhoog en word dan vervolgens gebeld door mijn moeder. 'Sorry moet gaan ik spreek je nog wel' zeg ik snel. Marouane knikt en rijd dan hard weg.

Sorry everyone, voor het zoooooo lang niks posten. Maar ik weet nou niet echt of ik door moet gaan ja of nee..... let me know❤️