First hate and now love..

{ 27 }

( Lieve lieve mensen , ik ben weer terug. Ik heb al een hele lange tijd niks meer van me boek laten horen wat ik persoonlijk erg jammer vind. Ik had het de laatste tijd ook erg druk waardoor ik er eigenlijk niet aan toe kwam. Maar toen ik laatst had gezien dat me boek zoveel kijkers heeft gekregen dacht ik, ik moet het verhaal afmaken. Dus hier is dan het volgende deel waar ik jullie zo lang op heb laten. Mijn excuses!)

(We zijn een half jaartje verder en inmiddels gaat het goed tussen Soufiane en Sabah. Van Marouan heeft iedereen niks gehoord sinds de bruiloft))

perspectief Sabah

'Heb je honger?' ik voel de warme zonnestralen door de auto raam op me gezicht vallen. Ik kijk opzij en zie Soufiane met een vragende blik mijn kant opkijken. Ik bestudeer hem. Hij had een grijze polo aan met daaronder een korte spijkerbroek en zijn witte nike airforce. Zijn haar zat mooi in model en zijn beetje getinte gezicht was nu rood gekleurd door de warmte. 'Sabah?' ik schrik wakker uit me gedachtes.'Jaaaa ik heb honger' ik hoefde dat niet nog eens te herhalen of Soufiane reed rechtstreeks naar de Mac'donalds.  Soufiane en ik zijn helemaal uitgeput van een dagje shoppen. Inmiddels was het al 5 uur. Ik leunde met me hoofd weer tegen het raam en neuriede zachtjes mee met een liedje. Na het eten bracht Soufiane me weer thuis en ik liep vermoeid naar boven. Ik liet me zelf allen op bed en nam meteen een lekkere douche, maskertje op en smeerde me lekker in. Ik liep naar beneden en ineens werd er geklopt.Ik opende de deur en zag Ilias samen met Laylastaan. Ik vind ze zo lief samen. Ze zijn nu al bijna 2 jaartjes getrouwd. Ik groet Layla en samen lopen ze naar binnen. 'Is mama er niet?' vraagt Ilias. Ik schud me hoofd 'ze is naar tante Malika met pa '. Hij knikt en de avond verliep wel leuk. Rond een uur of half 11 besloten ze naar huis te gaan. Me ouders zouden pas later thuis komen dus ik besloot alvast te gaan slapen na alles opgeruimd te hebben.

( The next morning )

Ik werd langzaam wakker van het licht dat in me ogen scheen. Alhamdullilah, weer een nieuwe dag. Ik had veel zin in vandaag. Ik volg sinds kort een juridische opleiding en vandaag is mijn eerste dag stage! Ik stapte uit bed en nam een lekkere douche. Me ouders sliepen nog. Na het douchen ging ik even bidden en daarna mezelf even klaarmaken. Me haar was nat. Ik haatte dat dus besloot ik het snel droog te fohnen en eventjes te stijlen.Na ongeveer een half uurtje keek ik tevreden in de spiegel. Qua make up bracht ik alleen wat concealer en mascara aan. Nu me outfit nog... een hele gedoe. Mijn telefoon ging af tijdens het brainstormen. Het was Soufiane.  Ik nam op :

Soufiane: 'goedemorgen lieverd vandaag je eerste dag stage nerveus?

ik: hahah jawel een beetje heb een drama ik weet niet wat ik aan moet

Soufiane : ach ach ik ga je brengen goed?

ik: moet jij niet vroeg beginnen vandaag?

Soufiane: nee schat komt goed ik begin wat later, hoe laat zal ik komen?

ik: uhm ik app je goed ik ga snel verder

Soufiane: Is goed

Ik hing op en richtte me weer tot me kledingrek. Uiteindelijk had ik de outfit. Ik droeg een satijn bloesje met een witte blazer en daaronder een blauwe broek met mijn witte adidas ozweegos. Ik bekeek mezelf in de spiegel. Perfect! Snel deed ik mijn favo elie saab luchtje op en pakte mijn zwarte shopper bag waar ik min laptop in propte. Ik appte Soufiane nog snel dat ik klaar was en liep naar beneden. Na ongeveer 20 minuten stond hij voor me deur. Ik liep met grote passen naar de auto. Meteen drong het luchtje Dior sauvage mijn neus binnen. Soufiane stapte in terwijl ik het adres invoerde. 'Het is ongeveer een half uurtje rijden' zeg ik dan. Soufiane knikt en drukt nog gauw een kusje op me handen.'Je ziet er prachtig uit' ik werd rood en keek hem lacherig aan. 'Rij nou maar slijmbal ' hij schiet in de lach en zet de muziek harder. Ik gek mee en na een half uur zijn we aangekomen. Het gebouw is huge. 'Dit is het toch?' vraagt Soufiane. Ik knik. 'App me zodra je klaar bent ja? Ik kom je ophalen'. Ik knik en gaf Soufiane nog snel een knuffel en stapte uit. Ik hoorde hoe Soufiane wegreed. Ik liep door de grote draai deur naar binnen en stapte af naar de grote balie. Het was er prachtig. de tegels en de balie waren van marmer. In de hoek stonden er grote vazen met grote bloemen en in het midden hingen er grote lampen. 'Kan ik je ergens mee helpen?' ik glimlach naar het meisje achter de balie. 'Ja ik kom voor mijn stage' zeg ik dan. Ze knikt.'Jou naam?' 'Sabah' ze knikt en tikt met haar acryl nagls op haar toetsenbord. Neem maar even plaats de heer ****** zal zo komen. Ik knik en neem plaats op de bank. Ik reageerde nog even op wat appjes van Soufiane en Lina.  Verder bekijk ik het gebouw van binnen was het prachtig gedecoreerd. Er kwamen heel wat mensen binnen. Een daar van sprong eruit. Ik bleef hem aankijken. Hij stond met zijn rug naar me toe en liep naar de balie. Vervolgens wees het balie meisje naar mij. De jongen draaide om en op dat moment wilde ik wegzakken. Het was Marouan!

***

Hij liep mijn kant op en ik zag aan zijn gezichtsuitdrukking dat hij niet wist hoe hij moest reageren. Ik wilde op dit moment niks liever dan verdwijnen. Uiteindelijk stond hij voor me. 'goedemorgen, ik heb je al een hele lange tijd niet gezien hoe is het ?' vraagt hij dan om de akward stilte te vermijden. Ik verman mezelf en ga recht opstaan. 'Het gaat goed alhamdullilah, maar de vraag is wat doe je hier' zeg ik dan. Hij blijft me eventjes aankijken. 'Ik ben op dit moment voor de ochtend je stage begeleider'. In alle gebouwen moest het nou net deze zijn waar marouan werkte. Ik schaamde me op een of andere manier omdat we na die ene dag van de bruiloft geen woord meer tegen elkaar zeiden. Marouan heeft mesindsdien nog wel geprobeerd te bereiken, maar ik weigerde elk telefoontje of appje. 'Loop maar mee deze kant op ' ik zei niks en liep stilletjes achter marouan aan. Samen liepen we een grote lift in en hij drukte op het nummer 5. De hele rit was het stil totdat Marouan begon.'Hoe kon je me dit aandoen? Na alles , we hadden een toekomst Sabah' mijn mond stond wagenwijd open.Had hij nog het lef! 'Hoe kon ik jou wat aandoen? Ik krijg een foto te zien op mijn eigen bruiloftdat MIJN man met een of andere vrouw op straat aan het zoenen was. Dus probeer hier geen slachtoffer te spelen!' zeg ik boos. Marouan begint te lachen. 'Nogmaals het is niet wat lijkt' 'Oh echt niet Marouan? Wie was het dan je nichtje zeker' lach ik sarcastisch terug. Hij slaat met zijn vuist hard tegen de knoppen aan. 'Nogmaals Marouan het was mijn fout niet , maar de jouwne' die woorden raakte hem blijkbaar nog erger want hij stompte met zijn vuist tegen de lift aan en liep dichter mijn kant op. 'Ik hield,hou van je sabah. Nog nooit heb ik zo fucking veel van een meisje gehouden. Elke dag na de bruiloft dacht ik aan je.Telkens na alles wat we samen hadden heb je me zo snel en makkelijk vervangen alsof het fucking niks was' ik stapte bang achteruit. 'Ik zag een toekomst met je Sabah. Jij had mijn vrouw moeten zijn. Die hoer met ik op straat gezoend had was een fout ze dringende door constant ik probeerde haar weg te duwen maar ze duwde met haar vieze lippen tegen me aan! Diegene die de foto had gemaakt wilde dat dit zou gebeuren' ik ben even stil en zeg niks. Eindelijk de lift ging open en een lief oud vrouwtje stapte naar binnen. Marouan's gezicht veranderde meteen. Hij zei niks meer. 'Roos , leg haar alles eventjes uit , dit is de stagiaire' het meisje stond op en liep mijn kant op terwijl Marouan een kamertje in liep. 'Goedemorgen mijn naam is Roos' zegt ze vriendelijk. Ik schud haar hand en samen lopen we naar een soort bureautje waar ze me meteen aan de slag zette.