First hate and now love..

{ 22 }

Perspectief Sabah
'Oke adam je moet even sterk zijn en voor je het weet zijn we hier uit' zeg ik zacht. Adam knikt en tilt zichzelf op. We wachten op een sein van Soufiane zodat we kunnen ontsnappen uit deze rot plek. Mijn hart gaat als een gek tekeer en ik bijt nerveus op mijn lip. Adam zit naast mij en staart naar zijn handen. Hij pakt mijn hand vast en kijkt me aan. 'Rustig Sabah ' zegt hij dan. Ik knik zacht. Na een lang half uur gewacht te hebben stormt Soufiane onze kamer binnen. 'YALLAH vlug opstaan' we staan in een keer op en lopen naar de deur. 'Oke luister goed via die deur gaan jullie dan ben je bij een brandtrap die neem je en daar aan de onderkant staat Marouane en souhaila op jullie te wachten in een witte Mercedes. Ik knik en ren naar de deur met adam achter me aan. Snel hollen we de trap af en ik kan me tranen niet inhouden als ik souhaila zie. Ik heb haar een 2 en een halve week moeten missen, plus heel mijn Marokko vakantie was naar de filistijnen.
'Sabah snel stap ik' sist Marouane hard. Ik laat adam eerst snel instappen en stap dan zelf in. Marouane geeft vol gas en rijd met een harde tempo weg. Souhaila knuffelt me strak en tranen rollen over haar wangen. 'Ik dacht dat ik je kwijt was' fluistert ze zacht. Ik stel haar gerust en ga strijk met mijn hand over haar haae. Marouane zoekt oogcontact met me via de spiegel en ik negeer die. 'Sabah' zegt hij dan. 'Luister die foto het-' 'ik moet eigenlijk wat bekennen' onderbreekt adam Marouane. Marouane kijkt hem geïrriteerd aan en hield zijn mond. 'Marouane het spijt me alles was mijn fout' zegt adam. 'Wacht wat is er aan de hand' vraag ik verward. 'Dat hij met een ander meisje in bed lag ik heb ervoor gezorgd dat hij zijn bewustzijn verloor zodat ik hem samen in bed kon leggen met een meisje en de foto naar jou kon sturen zodat ik wraak kon nemen' zegt adam zacht. Ik begin boos te worden. 'Hoe kon je adam ik vertrouwde je en nu flik je dit!' Roep ik hard. 'Sabah het spijt me vergeef het me' zegt adam. Ik negeer zijn blik en richt me op Marouane. 'Het is goed marouane het spijt me dat dingen zo zijn gelopen' Marouane knikt dankbaar en kijkt me vriendelijk aan. Hij gunt Adam geen blik en rijd snel door. Ik kijk dromerig uit het raam en zie de palmbomen. Mijn ogen beginnen zwaar te worden en algauw val ik in slaap.

**
'Sabah, psst'
Ik word zachtjes wakker en zie souhaila voor me staan. Ik sta op en stap de auto uit. Mijn moeder komt gillend en huilend naar buiten gerent met mijn vader en Ilias achter haar aan. Ik groet ze allemaal en vertelde hun wat er allemaal was gebeurt. Ze luisterde aandachtig naar mijn hele verhaal. Wanneer ik ben uitgepraat loop ik naar de keuken en vul een groot glas met water. Ik neem wat grote slokken en souhaila komt me kant opgelopen. 'Waar is adam' vraag ik zacht. 'We hebben hem naar huis gebracht toen je lag te slapen' ik knik. 'Wil je iets eten' vraagt souhaila behulpzaam. Ik knik en ze vult een bord met wat kip en friet. Ik begin gulzig te eten.

**
Ik ruimde de afwas af tot ik opeens 2 handen op mijn middel voelde. Ik draaide me om en zag Marouane staan. Hij gaf me een gepassioneerde zoen. 'Ik heb je zo gemist' fluisterde hij zacht in mijn oor. Ik draaide me om en ging  mijn handen door zijn warrige haar. 'Ik jou ook' fluister ik zacht terug. 'Het spijt me dat ik gelijk conclusies trok maar je moet begrijpen toen ik de foto zag ik-' 'sst het is al goed' onderbreekt Marouane me. Ik knik dankbaar en knuffel hem. Zijn heerlijke parfum drong mijn neus binnen.

Perspectief adam
Zachtjes loop ik naar binnen. Het huis is leeg. Ik woon hier alleen. Ik laat mezelf vallen op de bank en staar naar het plafon. 'Hoe kon je zo stom zijn adam nu haat iedereen je ' fluister ik zacht tegen mezelf. Ik sluit me ogen en zie het gezicht van Sabah voor mij. Haar mooie ogen, haar zachte huidje , haar mooie tanden alles is perfect aan haar. Hoe kon ik. Ik schud de gedachtes weg en val in een diepe slaap.

**
Ik werd wakker gebeld en zocht naar mijn telefoon. Ik nam op en hoorde de stem van Sana
Sana: hey adam alles goed ik heb lang niks van je gehoord
Zegt ze bezorgd.
Ik: ja alles is goed ik bel je later
En ik hang op. Ik wrijf met mijn handen over mijn gezicht heen en sta op. Ik fris mezelf even op en trek wat anders aan. Daarna pak ik snel een blikje redbull uit de koelkast en stap me auto in. Ik moet met Sabah praten en het haar uitleggen dat ik haar niet kan vergeten. Met volle gas rij ik naar haar huis.

Ik stap uit en kijk twijfelend om me heen. Snel zet ik me twijfels aan de kant en klop aan. Souhaila doet open en kijkt me vreemd aan. 'Uh kan ik je helpen' vraagt ze dan. 'Ja ik wil met Sabah praten' zeg ik. Ze kijkt me even aan. 'Oke kom maar binnen' zegt ze dan. Ik loop naar binnen en zie dat de onderste verdieping leeg is. 'Waar is ze' vraag ik dan. 'Boven in haar kamer' ik knik en loop naar boven. Ik klop zachtjes op de deur en hoor geen geluid. Ik open de deur en zie Sabah slapen. Ik loop naar binnen en ze schiet wakker. 'Sabah rustig ik ben het' ze kijkt me verward aan en gaat rechtop zitten. 'Adam, wat doe je hier' vraagt ze dan. 'Nou luister ik moet je wat vertellen' zeg ik zacht. Ze kijkt me afwachtend aan. 'Ik heb spijt Sabah van de dingen die ik jou en Marouane aan heb gedaan. Ik was gewoon jaloers. Eerst dacht ik dat het om wraak was maar het was al die tijd omdat ik jaloers was op hem. Hij had zo een goeie mooie en lieve vrouw naast hem. Ik dacht alleen maar aan je. Jij bent het voor me Sabah, de enige. Alles wat jij hebt daar zocht ik al heel me leven naar. Het doet me pijn als ik jou met een ander zie Sabah. Ik weet dat met mij praten het laatste wat je wilt nu maar ik moet me zelf verontschuldigen waar ik jou in mee heb gesleept. Dat ga ik mezelf nooit vergeten. Ik vraag niet veel van je Sabah ik hoop dat je het me vergeeft. En het laatste dat ik kwijt wil is dat ik wil zeggen dat je speciaal bent en ik blij mag zijn dat ik zo iemand ken' sluit ik af. Ze kijkt me met grote ogen aan. Er valt een lange stilte. 'Adam' ik kijk haar aan. 'Het is je vergeven, ik ga niet boos blijven om iets' zegt ze dan zacht. Een grote golf van geluk overspoelt me. 'Bedankt' zeg ik dan. Ze kijkt me dankbaar aan. 'Ik wist niet dat je iets voor me voelde op die manier, maar dat maakt het nog niet goed voor je daden. Je daden waren vreselijk maar ik ben maar een mens en kan niet voor eeuwig boos op je blijven, daar schieten we niks mee op' zegt ze wijs. Ik knik en kijk beschaamd naar beneden. De deur word opgemaakt en Marouane komt de kamer ingelopen. 'Jij' sist hij hard. 'Wat doe jij hier' vraagt hij. 'Luister ik wilde alleen even iets duidelijk maken maar ik ga' zeg ik dan. 'Marouane stop doe normaal' zegt Sabah. 'Oh dus je neemt het op voor deze flikker die jou genoeg heeft aangedaan' zegt Marouane boos. 'Nee Marouane zo ligt het niet ik-' 'nee niks, ik wil niks horen sabah' en hij verliet de kamer boos. 'Het spijt me voor hem' piep ze zacht. 'Nee nee het is al goed ik denk dat ik maar ga' zeg ik snel. Ze knikt. 'Doei sabah' 'doei' ik verlaat haar kamer en loop naar buiten. Met een goed gevoel rij ik weg. Het belangrijkste is dat sabah me heeft vergeven , en dat is het enige dat telt nu.

Kort deeltje maar beloof dat de volgende langer word♥️

Blijf stemmen en reageren💕