Ölüm Tayfası (Akç Ve Ym2)

ACITIYOR AŞK

BU ARADA BUNDAN SONRA ÇOĞUNLUKLA SELİN VE ARAS İKİLİSİNİ GÖREBİLİRSİNİZ.

Umarım asi ailemiz dağılmamıştır😔. Sizi çok seviyorum biliyorsunuz değil mi?

Yine çok konuştum😁😁. Hadi okuyun😇😇😇

Yazar'ın ağzından

Aşk...

Bu kadar acıtıyormuydu aşk?

Selin ve Aras kendini insanlıktan soyutlamış ve saniyeleri durdurmuştu.

Selin düşündü, kalbi neden bu kadar acıtıyordu?

Selin hızla Aras'ı itti. Ona öfkeyle bakmayı denesede kalbindeki yumuşaklık ona izin vermiyordu.

"Sen buna nasıl cürret edersin?! (Sel)"

Aslında bu soru bir tehtid sorusu değil bir aşk sorusuydu.

"Sana dedim Selin, sen benimsin ve bunu kabul etsen iyi olur. (Ar)"

Selin durdu, zaman dondu.

Silahını çıkartıp Aras'ı vurabilirdi ama bir sorun vardı ki oda silahını alamıycak kadar donmuş olmasıydı.

Selin bir şey demeden hızla oradan uzaklaştı.

Melekler sanki onun acısını anlamış gibi, ellerindeki yağmurları tek tek yeryüzüne düşürdü.

Selin kapşonunu saçlarına taktı ve onun için yağan yağmurda yürümeye başladı.

Aras sadece öylece durdu, sevdiği kız ellerinden kayarken tutamamıştı onu.

Ayağa kalktı ve yürümeye başladı. Yağmur Selin'in gözyaşlarıydı, bunun farkındaydı.

İki gençte bu acı içinde kavrulurken kimse onlara yardım edemiyordu. Zaten kim yardım edebilirdi ki?

Ama her ikiside nereye giderse gitsin mutlaka aynı yere varacaklardı.

Selin yavaşça uçurumun başına geldi ve avazı çıktığı kadar bağırdı.

"NEDEN!? NEDEN HAYAT BÖYLE OLMAK ZORUNDA!? NEDEN HER SANİYE ACI ÇEKMEK ZORUNDAYIZ? İNSANIZ BİZDE! NEDEN MASUM OLAMIYOR NEDEN SAF DURAMIYOR NEDEN ÖLME KORKUSU GEÇİRMEDEN YAŞIYAMIYORUZ!? ALLAHIM NEOLUR YARDIM ET, ACI ÇEKMEK BİZİM SINAVIMIZ MI?! (Sel)"

Selin kendini durduramadı ve daha çok ağlamaya başladı, o bugün hiçbir zaman ağlamadığı kadar ağladı.

Aras uçurum kenarında yürürken çığlık sesleri duydu, Selin'in bağırış sesleri...

Oraya doğru koştu ama oraya gidince durdu. Selin gözyaşlarını döküyor ve her döktüğünde gökyüzündeki yağmur damlaları hızlanarak düşüyordu.

Aras tam Selin'e yaklaşacak ve ona sarılacaken Selin ayağa kalktı.

Selin , Aras'ı görünce durdu. Karşısında bugün onu ağlatan genç vardı fakat birşey yapamıyordu, yapmıyordu.

Aras'a doğru yaklaştı, onun yanağına sert bir tokat yapıştırdı.

Tokat sesi uçurumda yankı sesleri çıkarıyordu.

"Bak Aras! Ben acılardan doğan bir kızım, o yüzden benden uzak dur. Acılarım seni yıkacak kadar büyük ve güçlü, kaldıramazsın. (Sel)"

"Selin, ben bir mafya velihatıyım. Sen benimle ol inan ki ben senin için dünyayı karşıma alırım, sana değer çünkü. (Ar)"

"Kendine iyi bak Aras, beni düşünme ve git! Başka birini sev ams benden uzak dur... (Sel)"