Ölüm Tayfası (Akç Ve Ym2)

Final

6 Yıl sonra

"Aras kalkıp şu çocuklar ile ilgilen yoksa gerçekten seni mermi manyağı yapacağım"

Aras homurdanarak ayağa kalktı.

"Biz bu veletleri niye yaptık hatırlatsana bana?'

Güldüm, ah. Tabi siz olayı bilmiyorsunuz, şöyle ki ben Aras ile evlendim.

Olayı baştan anlatmak gerekirse Tuğra'nın dövülmesi ardından ortamı sallamıştık, ortam fazlasıyla karışmıştı. Annemlerde geri dönmüştü bunun ardından, ama bu işi tabiki onlara bırakmamıştık. Urayn'a fazladan para vererek işi hızlandırmıştık. Sonunda bulduğunda ise baskın yapmıştık.

Baskın günü

Selin be takımı hızla depoya baskın yapmışlardı fakat depodaki sessizlik hepsini sinirlendirmişti, Urayn onlara boş ve işe yaramaz bir adres mi vermişti?

" Çıkın lan dışarı! Saklanmayın!"

Selin ne olur olmaz diye bağırmıştı,ortam hâlâ sessizdi. Tam o anda bir ses daha duyulmuştu.

"Özür dilerim"

Selin başını o tarafa çevirdiğinde Melek'i görmüştü, gözleri kıpkırmızıydı. Ellerinin üstünde morluklar vardı, dudağı patlamış fakat bu patlak kabuk bağlamıştı, saçı başı dağılmış bir vaziyetteydi.

Selin hayretle ona baktı

"Sendin! Tuğra'ya zarar veren sensin değil mi?!"

Melek hıçkırdı, belinden bir silah çıkardığında altısı hızla silahı ona doğrultmuştu.

"At silahını!"

Naile'nin bu uyarışını dinlemedi Melek, silahı yavaşça kafasına dayadığında ortamda bulunan herkes tekrar şaşkınlık geçirmişti. Melek bakışlarını Selin'e çevirdi.

"Özür dilerim, ben ona zarar vermek istemedim. Babam, babam sizin düşmanınız, senin o ölen dayınmıdır amcanmıdır onun eski dostu, intikam sözü vermiş. Sizi ortadan kaldırmak için beni araya kattı, ilk başta istemedim ama mecburdum. Seninle arkadaşlık kurup bütün açıklarını söylememi istedi, her yönünü söylememi istedi. Selin ben Tuğra'ya aşıktım! Ama onun gözü asla beni görmedi, sessizce sevdim! Canımın yanacağını bilmeme rağmen onu uzaktan uzaktan izledim! Asla beni görmedi, çok canım yandı. Onunla mutlu olmak istiyordum ama... Ama olamadım. Babam bunu öğrenince beni tehdit etti, eğer onun isteklerini yapmazsam, yani seni ortadan kaldırmasına yardım etmezsem Tuğra'yı öldüreceğini söyledi. Sevdiğim adam için yaptım ama o şerefsiz sözünde durmadı, sevdiğim adamın canını yaktı. Hemde gözümün önünde, engel olmaya çalıştım ama yapamadım, çok güçsüzdüm özür dilerim.."

Melek ağlamaktan kızarmış gözleri ile gülümsedi, silahın emniyeti açıktı.

"Yapma! Bu hiçbir şeyi değiştirmez!"

Özgür bunu söyleyince Melek acı ile gülümsedi.

"Ama vicdanımı rahatlatacak!"

Bu sefer Barış onu durdurmak istercesine konuştu.

"Yapma, bak Tuğra burda olsaydı bunu yapmamanı isterdi."

Barış onu oyalarken Aras ve Miraç arkadan dolanmak için fırsat bulmuştu.

"Hayır! Ben sevdiğim adamın canını hiçe saydım! Ölmeye mahkumum!"

Melek tam tetiği çekecekken Aras hızla silahı alırken, Miraç ise hızla Melek'i tuttu. Melek ağlayarak çırpınıyordu.

"Bırakın öleyim! Ben hiçbir işe yaramıyorum!"

Diğerleride hızla yanlarına gelmişti, Selin sert bir tokat atmıştı Melek'e. Melek acıyla gülümsedi.

"Bunu hak ettim"

"Bunu beni sattığın için yapmadım! Bana söyleseydin yanında olurdum! Buna engel olurduk, Tuğra şuan hastanede yatıyor olmak zorunda kalmazdı."

Melek hıçkırdı, başka bir şey yapamadı. Selin onu hızla kendine çekti ve sarıldı.

"Sakin ol, geçti. Ben seni affediyorum, bu senin suçun değildi. Ağlama, bundan sonra bizimlesin"

Melek ona sımsıkı sarıldı, deponun kapısı gürültü ile açıldı ve Melek'in babası onların altına serildi.

"Bu paket sizin"

Poyraz umursamazca konuşunca Selin babasının bu haline güldü.

"Bu işe karışmayacaktınız baba?"

Bu sefer Peri konuştu.

"Sus bakalım asi küçük, biz bir aileyiz. Birimize bir şey olursa hepimize olmuş demektir"

Selin gülümsedi.

"O zaman etrafı toplayalım"

O gün Melek'in babası yenilmişti ve birdaha geri dönemedi. Sonsuz bir uykuya uğurlandı.

Simdiki zaman

İşte böyle, bu Aras öküzü bana hastanede evlenme teklifi etmişti. Bende tabiki kabul etmiştim, sonuçta onu seviyordum.

O günlerin üzerine Tuğra uyanmıştı, Melek onu tekrar uzaktan sevme kararı alsada izin vermemiştim ve Tuğra'ya, Melek'in ona olan sevgisinden bahsetmiştim. Tuğra onu affetmişti ve ikisi mükkemel bir sevgi yaşıyordu.

Miraç ve Naile nişanlanmıştı, Aras kardeşini vermemek için homurdansada sevginin önünde engel oluşmayacağını bildiği için ikisini nişanlandırmıştı.

Urayn bizim takıma katılmıştı, o ve Barış sap kalmıştı.

Özgür ise bir kız ile tanışmıştı, adı Sena. Kısa bir süre içinde evlenmiş ve güzel bir aile oluşturmuştu.

Mafyalığı bırakmış, bunun yerine zincirlere ağırlık vermiştik gurupça. Bazen arada keyfine annem gilin görevlerine yardım ediyorduk.

Şuan ise herkes aşağıda bizi bekliyordu, ben kızımızı kucağıma aldım. Aras'ta oğlumuzu kucağına almıştı, ikimiz beraber aşağı indik. Herkes bahçede bizi görünce gülümsedi. Bizde gülümsedik, başarmıştık.

Anlayacağınız gençlerin hayatı mutlu sonla bitmişti..

Vay be

Bitti🖤

Üçüncü kitap gelmeyecek

Diğer kitaplarda görüşürüz ❤❤

Sizi çok seviyorum ❤❤❤

Ağlamadan kaçim, Allah'a emanet ❤❤