hangi yudumuna son kez desen, ben ilk kezmiş gibi hissediyordum. bana baktığını ve sanki oralarda bir yerlerde dikildiğini hissettiğimde ise olduğum yere uzanıyor ve tavanı görmemi engellemeni istiyordum, güzel gözlerinle. odanın susatan sıcaklığını dudaklarının arasındaki yaşamla soğutup, ellerinle gördüğüm rüyadan sarsarak uyandıracağının hayalini kurdukça bunun hazzına bağımlı hale geliyor, çıldırıyordum. mumları söndürmeyi unutuyordum düşününce bunları hep. böylelikle etrafımın farkında oluyor, seni görmememin hayal kırıklığını sabaha kadar yaşıyordum. bir gün gelecek gibi oldun da tam seni kollarımın arasına aldım sandım ki, kayboluverdin başka yolların düşünde. o günün hayal kırıklığını, yalnızca o günün, hâlâ atlatamıyorum. artık eve hiç mum almıyorum. işte gece saçlım sen yokken, eve her girişimde, kalbimi dışarıda bırakıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
senden sonraya kalan
Poetrylütfen sorma bana bir şey. bekleyeceğim dedim ya, yetmez mi? seveceğim dedim. duydun mu beni? buradayım dedim, sakin ol. gün gelir yalnız kalırsan, seni öpmek için sadece rüyalarında olmayacağım. mektuplarımı al, sakla. bir gün gel, bekletme beni. t...
