4.Bölüm

61 17 49
                                    

Böyle sevmek olur mu? Böyle sevsek olur mu?
Geç olmadan ver cevabı, şimdi sevsek olur mu?    
                                         "Bunu bize yapamazsın "

Duyduğum bu ses Masal'a aitti.

Peki karşısındaki kişi... Berke. Günlerdir yüzüne,  sesine, kokusuna hasret kaldığım adam.

Her gün o cümleler kulağımda çınlıyor " Yapmam gereken bir itiraf var,  aşk itirafı..."

Bazen diyorum hayır Nida kendi kendine kuruntu yapıyorsun,  o senin dostun,  en önemlsi de aynı anadan olmasânız bile kardeşin.

Yıllar yılı kardeşim dediniz birbirinize,  aynı suyu aynı ekmeği paylaşma nedeniniz kardeşlikti.

elbiseden bahsetti sahne dedi bütün bu okların ucu seni gösterirken hala kardeşim demen çok saçma.

İç ses kes çeneni sırası değil!.

Tmm.

Gittiği için kızgındım,  kırgındım,  mutsuzdum. Ama o sözlerin her ne kadar kızdırsada mutlu ettiğini farkettim. Üstelik hala kanıtlanmamıştı.

Cesaretimi topladım ve nefesimin kesilmesine izin verip gözlerimi onun gözlerine,  o muhteşem kahveleri ne çevirdim.

İçimdeki bir ses koş,  git,  sıkı sıkı sarıl ve bırakma,  gitmesine izin verme diyordu. Çok da özlemiştim. En çok ta kokusunu...

Belki bana karşı itiraf ederse, tabii eğer aşkı gerçekse- ki bunu o spor salonundaki çocuğu benden uzaklaştırmak için de söylemiş olabilir- bir teklifte bulunursa gözümü bile kırpmadan,  bir an için ne olur diye düşünmeden kabul ederdim. Ve evet galiba seviyorum.

Peki ya içimdeki sesi dinleyecek miyim? Tabi ki evet!

Cesaretimi topladım ve şu an Masal'a yalvarır gözlerle bakan ve beni hala farketmemiş olan Berke'ye seslendim.

"Berke"

Duymadı tabi duymaz çünkü kendim bile zor duymuştum. Sen Nida Sayer sin,  yaparsın.

Derin bir nefes aldım,  gözlerimi kapattım ve tekrar seslendim.

"Berke"

Gözlerimi açmadım,  açamadım. Sessizce vereceği cevabı bakledim. O sırada adım sesleri kualağıma geldi. Birisi koşuyordu hem de bana doğru.

Tam gözlerimi açacağım sırada sımsıkı iki kol tarafından çevrelendim. Biri bana sarılmıştı .

Burnuma dolan bu erkeksi koku,  evet evet onundu. Kısa süreli şaşkınlığımı üzerimden attım ve hemen sımsıkı sarıldım. Benim sarılışımla daha da sıktı vücudumu o güçlü kollarıyla.

Gelen hüngür hüngür ağlama isteğimi  durduramayıp gözyaşlarımın omuzlarını ıslatmasına izin verdim. Bu ağlayışım  biraz özlem,  biraz kızgınlık,  en çokta kavuşma sevinciydi. Sonunda buradaydı.

Zor da olsa kollarımı ondan uzaklaştırdım ve "Neden gittin?" diyebildim sadece.

Sorumla beraber kafasını yere eğdi ve iç çekti. Bir sıkıntısı var gibiydi.

"Gitmem gerekti bende gittim." Ahh cidden çok açıklayıcıydı.

" Benim tanıdığım Berke sorunlarından kaçmaz, korkmaz."

"Belki de artık tanıdığın Berke yoktur? Artık hep kaçması gerekiyor, en sevdiğini koruması gerekiyor."

"En sevdiğin?"

"Nida be ben ..." söylemek isteyipte söyleyemediği bir şey var,  sesindeki korku tuhaftı. Buraya dönerken içindeki Berke'yi bırakmıştı. Artık o değişmişti.

"Söyle Berke. Bu söyleyeceklerin den neden korkuyorsun?"

" Senin üzülmenden ve beni hayatının sonuna kadar silmenden,  bana korkarak bakmandan korkuyorum "

Ne yani Berke bu kadar büyük ne yapmış olabilirdi ki? Sanki bir cinayet işlemiş gibiydi hali. Yok daha neler.

Artık bir an önce ne olduysa anlatmalıydı. Gitme sebebini. Korkusunu. Ve bana olan sevgisini doğrulamalıydı...

***

Berke'den Almanya- Münih

Şarkıyı açın canlarım🐼

Nida,  hayatımın anlamı ve benim yaşama sebebim. O benim nefesim. Onsuz olmuyor. Farkındayım,  artık o eski Berke yok.

Yarın doğum günü,  ve ben bir kutlama yapamadım,  onun doğum gününü her zaman ben üstlenirdüm.

Ama bu seneki doğum gününü ona zehir edeceğim için pişmanım.

Bir ay dönmeme nedenim polislerdi. Eğer Türkiye ye dönersem hapis cezası alacaktım. Bu yüzden dönmüyorum. Ben ne tür bir korkağım böyle?

Kendimden,  bedenimden utanıyorum. Tiksiniyorum. 16 yaşındaki bir kız çocuğunun hayatına sebep oldum. Bu yaşadıklarım kolay değil. Her gece intiharı denedim,  ama yapamadım. Her seferinde güzmün önüne Nida geldi. Dedim ki o sensiz yapamaz Berke. Yapma. Kendimi hep böyle durdurdum. Sonra tekrar düşündüm,  bu yaptıklarımdan sonra zaten beni istemeyecek,  yaşamamın ne gereği var o zaman dedim,  ama olmadı. O küçük kızın hayatına mâl olduğumdan cezamı çekmek istiyorum artık.

Türkiye ye döneceğim ve Nida'ya mektubu verdikten sonra,  teslim olmaya gideceğim.

Nida seni çok seviyorum...

👉Selam sevgili okurlarım. Kısa bir bölümdü biliyorum. Fakat telefonumda sıkıntı var. Sürekli donuyor,  kasıyor haftalardır bölüm atmayı deniyorum ama telefonum yüzünden hepsi siliniyor. Çok çok özür dilerim. Yazım yanlışlarım olduysa da kusura bakabilirsiniz çünkü düzeltmeye üşendim...😂👈

İyi bayramlar ,  bayram şekerlerimmm🎈🎉

İthaf👇👇👇

_Yuelan_
intiharkokulukadin
Erdogan_Buss
ELIFGozgor

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 20, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SİNSİRELLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin