" ဒီမွာဘာလို့ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတုန္း?? "
" ဦးေလးျကီး........ "
" ထ... "
လွမ္းလာတဲ့လက္တစ္စံုကို Tae ဘုျကည့္ျကည့္ျပီးသူ့လက္နဲ့ဖယ္ထုတ္ကာကိုယ့္ဘာသာကိုထလိုက္သည္။
" ကေလးဘာျဖစ္လို့လဲ? "
" ဦးေလးျကီးျပန္ေတာ့။ "
" ေနပာဦး။ ကေလးကဘာျဖစ္လို့လဲ? ခုနကသည္းျကီးမည္းျကီးေျပးထြက္သြားတာ။ "
" ဦးေလးျကီးေက်းဇူးျပုျပီးျပန္ပာေတာ့!!!! က်ြန္ေတာ့္ေျကာင့္နဲ့ဦးေလးျကီးကို.......... "
Tae ေျပာစရာစကားမ်ားရပ္တန့္သြားသည္။ Tae က်လာတဲ့မ်က္ရည္ကိုခပ္ျကမ္းျကမ္းလက္နဲ့ဖယ္ထုတ္လိုက္သည္။
" ကေလးကိုေနတာလား? "
" မငိုဘူး။ "
ဂ်ိန္း!!!!!!!!
လ်ွပ္စီးလက္ကာမိုးခ်ိန္းသံနဲ့အတူ Tae ဒီဘက္ကိုမ်က္နွာလွည့္လိုက္ေတာ့ Tae ရဲ့မ်က္ရည္ေတြဝဲေနတဲ့မ်က္လံုးအျကည့္စူးေတြကို Kook ေတြ့လိုက္ရသည္။ kook ခဏတာမွင္သက္သြားသည္။
" ေက်းဇူးျပုျပီး ဦးေလးျကီျပန္ပာေတာ့။ ေက်းဇူးျပုျပီး......"
Tae ငိုသံနဲ့ Kook ကိုေတာင္းပန္ရွာသည္။ kook လည္းဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲေဆာင္းလာတဲ့ ထီးကိုပိတ္ကာ Tae လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။
" ကေလးမိုးမိလိမ့္မယ္။ ထီးေလးေတာ့ေဆာင္းေနာ္။ "
Kook ထီးေလးကို Tae လက္ထဲေသခ်ာထည့္ကာမိုးရြာျကီးထဲထြက္သြားသည္။ Tae ကေတာ့ထီးေလးကိုကုိင္လ်က္.....
ငာတအားလြန္မ်ားလြန္သြားတာလား?
Tae ထီးကိုမေဆာင္းဘဲလက္ကေနဘဲကိုင္လာကာလာရာအတိုင္းေဆးရံုကိုျပန္လွည့္လာခဲ့သည္။
" ထီးေဆာင္းပာဆိုဘာလို့မေဆာင္းတာလဲမသိဘူး။ "
Kook တစ္ေယာက္အေနာက္ကေန Tae မသိေအာင္တိတ္တခိုးလိုက္ေခ်ာင္းေနသည္။ ျဖစ္နိုင္ရင္ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီးထီးကိုေဆာင္းေပးခ်င္ေပမဲ့ Tae စိတ္ညစ္ေနမွန္းသိ၍အသာေလးေနလိုက္သည္။
Tae ရြာက်ေနတဲ့မိုးေရေလးကိုလက္ကေနခံရင္းေဆာ့ေနလိုက္သည္။ Tae ရုတ္တရက္ခုန္ေပာက္ရင္းေဆာ့ေနရာမွခ်က္ခ်င္းရပ္လိုက္သည္။Kook လည္းသူ့ကိုျမင္မွာဆိုး၍ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ့ဆိုင္းဘုတ္ေနာက္ဝင္ပုန္းေနလိုက္သည္။
