Torn In Between

Chapter 4

" Cassidy ! " hindi ako lumingon at dali-daling naglakad. Hindi niya talaga ako tinitigilan, kanina pa siya a room. Now I know, isa pala siyang vocalist sa isang banda, ang Euphonics. Malay ko bang may ganun pala. Well, narinig ko na talagang may banda sa school namin, junior high palang kami sikat na talaga ang bandang ito  pero hindi lang ako interesado.

May humawak sa braso ko at agad akong hinatak papunta sa isang blankong classroom. Iniwaksi ko agad ang kamay niya at pinanlisikan ko siya ng mata. He sighed gloomily and looked at me.

" Anong kailangan mo sakin? " tanong ko sakanya. I was hurt, oo but I cant deny the fact that Im still into him. Mahal ko parin siya.

" Palayain mo na ako, Cass " He begged. Talaga bang gusto niya ng mag move on ako sakanya? Bobo mo Cass! nagmamakaawa nga, e.

" Paano kong sabihin ko sayong ayoko? Paano kong sabihin ko sayong mahal parin kita? Hindi ko kaya, Vane " I bowed and let my tears fell. Kahit gustohin ko mang palayin siya, hindi kaya ng puso ko. I just love him so much.

" Cass, wag mo naman akong pahirapan, please. Tama na " he said and wiped my tears off using his thumb. I held his hands.

" Hindi ba talaga pwedeng ako nalang? Ako nalang ulit, Vane " pagmamakaawa ko. Hindi ba na talaga sapat ang pagmamahal ko sakanya para manatali siya sa tabi ko? 

" Tama na, Cass. Sinasaktan mo lang ang sarili mo. Mahal ko siya at sana tanggapin mo ang katotohanang hindi na talaga tayo pwedi " at yun ang huling salita niya bago niya ako iniwang luhaan. 

And now Im alone in this empty room.

" You dont need to exhaust yourself because of him. Try to let go and accept things, Katniss. You'll never know someday, may taong kaya kanang ipaglaban at mahalin ka ng totoo " then he gave me another hankie. Taga bigay yata ng hankie ang role niya sa buhay ko. Kanina pa ba siya nandito? Unti-unti siyang lumapit sakin.

Tumingin ako sa kanya, not minding the tears falling from my eyes. He gave me a cold stare pero agad rin itong lumambot when he saw how devastated I am.

" Stop crying and show yourself your worth, hindi siya kawalan Kat. Give him what he wants, kung gusto niyang palayain mo siya then go. Walang namang mawawala sayo diba? well, sakanya, meron, iniwan niya ang babaeng nagmahal sakanya ng totoo ... "at umalis narin siya. Tila nadurog ang puso ko sa sinabi niya. Masakit tanggapin lahat ng yun, paano ba talaga mag move on? Napatingin ako sa hawak ko, its a hankie. Dalawang hankie na ang nasa saakin galing sakanya. Sino kaba talaga?

Lumabas na ako sa CR matapos kong ayusin ang sarili ko. I need to act normally. Hindi man ngayon pero sinisiguro kong makaka move on rin ako. Tumungo ako sa cafeteria, bitbit ko parin ang plastic na may lamang salad na dapat kong ibigay sa kuya ni Zeyn. I immediately got myself into the line and ordered lasagna and a can of coke. Ginutom ako sa kakaiyak ko. 

I turned around to look for an empty table when I felt someone tapped my shoulder.

" Hello! Cassy " the pervert man again. I boredly looked at him at nilampasan siya. Feel na feel niya talagang guluhin and systema ko. Sira na nga ang araw ko sisirain niya pa.

" Sabay na tayong kumain, ha? " I rolled my eyes, bahala ka diyan! Hindi ko siya pinansin at tuloy lang sa paglalakad when I found a table near the huge window that overlooked the Paradiso. I placed my tray on the table when someone did as well. Hindi niya talaga ako tatan-tanan.

" Can you find another table? Ako ang nauna dito and I dont like sharing " I stated. Nanlamig ako sa hindi malamang kadahilanan matapos kong sabihin yun. Tulala akong napaupo, yeah, I really dont like sharing.

Parang walang narinig na umupo siya at sinimulang lantakan ang pagkain niya. Nakuha niya pang ngumisi sakin. I rolled my eyes, wala talaga akong laban sa isang to. I was about to devour my lasagna when I noticed something, napatingin ako sa gilid, I smirked. He's gawking at the salad.

" Stop gawking and finish your food para makaalis ka na " I said without looking at him. I heard him laugh kaya napatingin ako sa kanya. Tinaasan ko siya ng kilay.

" What? "

" Nothing, just your too different from the other girls I met. Hindi ka nagtatago ng nararamdaman, you're very open when it comes to your emotions. Totoo kang tao " He retorted. Hindi niya pa ako kilala, wala pa siyang alam. I stayed silent.

" Hindi mo kakainin? " at nginuso niya ang salad nasa table.

" It's not mine, pinabibigay lang "

" Pansin ko lang, bakit ang loner mo? "

" Pansin ko lang din, bakit ang ingay mo? Kanina ka pa sa room, e. Wag mo nga akong pakialaman "

" Ang sungit mo talaga. Yung iba nga diyan halos maglupasay sa kilig kong ako ang katabi, e ikaw, itinutulak mo ako palayo. Wow! iba ka talagang babae ka haha " I gave him a sarcastic laugh and rolled my eyes, at itinuloy nalang ang pagkain.  I dont want to waste my time on him.

" Sa tingin mo, makakapasa kaya ako kung magtatry out ako sa varsity? " tanong niya

" Close ba tayo? Tsk. "

" Ito naman. Joke lang! Hindi naman talaga ako magtatry out, busy ako sa banda ko and they need my full attention " he beamed

" Im not interested " I blurted out.

Tumawa lang ito at tinapos na ang pagkain. Nauna akong tumayo at kinuha ang mga gamit ko. I looked at him. Nakatingin ito sakin at kumaway. Para talaga siyang abnormal.

" Byeee, Cassy " he said in a sing-song manner. I rolled my eyes and murmured ' whatever ' at iniwan na siya. 

Nakalayo na ako sa kanya when I felt someone tapped my shoulders, ready na sana akong sigawan siya dahil alam ko namang siya na naman ulit pero bigla akong nanlambot when I met his cold stare. Sheet! he extended his hand na para bang may hinihingi sakin. 

" My salad, Zeyn told me na nasa sayo daw niya ibinigay " para akong naging tuod at wala sa sariling ibinigay ang plastic, at tumalikod na siya sakin. So he's Zeyn's brother. Zion Saavedra the hankie guy.