"The only thing a person can ever really do is keep moving forward. Take that big leap forward without hesitation, without once looking back. Simply forget the past and forge toward the future."
I breathe heavily and tried to compose myself. Im nervous. Kanina pa ako hindi mapakali dahil sa nerbiyos. Kasalukuyan kaming nasa auditorium ngayon, katabi ko si Sam na ngayoy pumapalakpak habang nakatingin sa kumakanta ngayon. Free day na niya dahil tapos na ang exam niya, wala man lang kahirap-hirap ang babaeng to.
Nandito lahat ang mga 11 students, ininvite lahat para may audience daw kami. Oh ghad! Nakakahiya talaga. I prepared a song for myself, may piano naman kasi sa stage kaya hindi na ako nag abalang magdala ng akin. Agad kaming pumalakpak nang matapos kumanta ang sino man. Not bad. Magaling pumili si maam ng mga performers pwera sakin.
" Si Vane na pala, Cassy "
Agad akong napatingin sa stage matapos niyang sabihin iyon. Nakita ko siyang paakyat sa stage at umupo sa may piano. Napangiti ako, we used to play piano together sa bahay. Sometimes, siya ang kumakanta, minsan naman ako but we usually sang together before. He slowly put his hands on the keys and he breathed. I was about to shift my gaze nang tumingin ito sakin pero iniwas niya din agad ito.
" He looked at you " Sam said. I just shrugged.
He started playing the piano
Lagi na lang ganito
Isipan ay gulong gulo
Lagi nalang nabibigo
Ngunit ikaw pa rin, sigaw ng puso
He really has a nice voice. Napangiti ako nang mapakla. I never thought na magiging ganito kami. I was too dependent by the thought that we loved each other, na hindi kami maghihiwalay pero ngayon nag iba na ang ihip ng hangin.
Kailan kaya muling makakatawang
Hindi ko pinipilit, walang lungkot na sumisilip?
Kailan kaya muling makakamit
Ang iyong yakap at halik nang hindi sa panaginip?
Kailaaan? kailaaaan? kailaaaan ang dating tayo?
Wala. Hindi na maibabalik ang dating kami. Hindi ko na ipipilit ang sarili ko sakanya dahil alam kong may mahal na siyang iba, ayokong maging sagabal sa kanila.
I bowed my head and brushed away my tears. Masakit pa rin talaga.
Ilang awit na ang inalay sayo
Ilang luha na rin ang natuyo
![](https://img.wattpad.com/cover/105712313-288-k841032.jpg)
YOU ARE READING
Torn In Between
Teen FictionLove. Is it necessary for us to choose between two person? Why cant we have both? Because in my situation, I'm torn. I am torn between the guy who makes me happy and made me forget all my problems and heartaches over the guy who comforts and catche...