Het voorlaatste schooljaar is aangebroken. En je hebt er weer super veel zin in. Want je zit namelijk op een speciale school. Het is een school voor kinderen die veel talent hebben voor zingen en dansen. Maar wat als er een beroemd persoon in je kla...
Ik word wakker omdat er een persoon in mijn gezicht slaat. "Wakker worden!!" schreeuwt Kara in mijn oor. "Kara waarom schreew je zo?" "Omdat we binnen 5 minuten in de les moeten zijn. Dus hup je bed uit slaapkop." "Wat! Ik kan me nooit klaar maken in 5 minuten en nog eens optijd in de les geraken." "Dat is jouw probleem." zegt ze wanneer ze de kamer verlaat. Ik zucht en stap dan snel mijn bed uit en kleed ik me om. Mijn haar laat ik vandaag gewoon los en ik doe alleen mascara aan door het tijdgebrek.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop snel naar de les en ik net op tijd. "Bedankt om me wakker te maken. En dan nog zo vroeg en optijd." bedank ik Lucy sarcastisch. "Graag gedaan." glimlacht ze waardoor ik met mijn ogen rol. De leerkracht komt weer super vrolijk het lokaal binnen zoals altijd. Hoe kan ze dat toch volhouden. "Goed eerst wil ik iets mededelen. Binnekort hebben jullie die kampeertrip zoals jullie weten maar onthou dat jullie alles zelf moeten regelen. Dan heb ik ook nog vragen over hoe het zit met de nummer voor de dansclip in de groepjes. Emily en Dylan hoe zit het bij jullie?" "Goed. De tekst is klaar. Het moet alleen nog opgenomen worden in de studio's." "En wie gaat het zingen?" "We dachten erover na om het samen te zingen als een duet." "Dat klinkt goed. Oké en hoe zit het bij de rest?" Nadat de leerkracht iedereen heeft ondervraagt, want ja dat was het echt prescies, gaat ze verder met een uitleg. "Tegen vandaag moesten jullie een nummer maken in jullie moedertaal. Ik hoop dat dat is gelukt bij iedereen. Want ookal is dat niet je moet het toch doen. Dus wie wilt er beginnen?" Niemand antwoord ook ik niet. Normaal wel maar voor deze opdracht ben ik zenuwachtig. Het lied is namelijk gevoelig, ookal is het in het spaans en verstaat de helft het niet maar sommige wel. Waaronder Dylan, en ik wil niet dat hij die kant leert kennen van mij. Dat is te vroeg. Maar de leerkrcaht duidt me toch al eerste aan dus het zal wel moeten zeker. Ik loop naar het podium en stel mijn lied voor die trouwens ' En Mi Sangre' heet. Dat is 'In My Blood' in het engels. En zoals altijd begin ik weer te zingen.
In het begin toen ik zong, voelde ik me niet zo op mijn gemak omdat het de eerste keer is dat ik een nummer zing over hoe ik me soms voel waar Dylan bij is. Ik weet niet waarom, maar op de één of andere manier vind ik heel belangrijk wat hij van me vind. Dus hou ik daar ook rekening mee met alles wat ik doe. Maar naar het einde toe van het nummer, voel ik me steeds beter. En ergens ben ik ook trots dat ik het heb gedaan. Want het is niet makkelijk om zo'n nummer te doen. Zeker niet waar iemand bij is waar je toch stiekem een beetje tegen opkijkt als je snap wat ik bedoel. Als ik klaar ben met zingen is Dylan aan de beurt. Zijn nummer heet 'Slow Down' maar het is een Nederlands liedje alleen met een Engelse titel.
Het is echt een goed nummer. Hij heeft echt talent en dat zeg ik niet alleen omdat ik een fan ben maar omdat dat ook echt zo is. Als hij klaar is, is de rets aan de beurt. Na een lange les en veel uitleg over de show op het einde van dit trimester, gaat de bel als teken dat de pauze begint. We lopen met zen alle naar ons vaste plek. "Ik heb een iedee voor dat kampeer ding." zeg ik tegen iedereen. "We hebben op het einde van deze week een middag vrij dus ik zat te denken dat we met zen alle allles kunnen kopen wat we nodig hebben. En dan kan ik meteen kleren kopen want ik ben echt toe aan nieuwe kleren." "Maar je hebt nog een week geleden nieuwe gekocht." "Ja dat weet ik. Maar met de kleren die ik nu heb ga ik echt niet kamperen. Maar wat vinden jullie van het idee?" "Ik vind het een goed idee." " Ja ik ook." en de rest stemt ook mee in. "Lucy wat vind jij ervan." ik kijk rond opzoek naar Lucy. "Luus?" Ik kijk nog een keer rond maar ik zie ze al snel. Tegen een kluisje gedrukt. Door Lukas. Ze staan weer te zoenen. "Slik elkaar niet in hé!" roep ik naar hun. En ik krijg een middelvinger van Lucy als reactie waardoor ik moet lachen. Ik krijg een stomp tegen mijn arm van Dylan. "Je moet ze niet zo pesten. Dat is niet aardig." dat laatste zegt hij sarcastisch. "Dat moet ik wel. Iemand moet het doen." "Maar waarom moet jij die persoon zijn?" "Omdat ik dat het beste kan en zeker bij Lucy. Waarom, wil jij het soms doen." "Misschien wel ja." "Nee dat is geen goed idee." "En waarom. Ik kan dat hoor." "Geloof je het zelf?" Hij kijkt bedenkelijk. "Eigenlijk niet nee." lacht hij en ik moet ook lachen.
De bel gaat en we gaan de kleddkamer omdat de volgende les dans is. Als iedereen in de zaal is begint de leerkracht met haar uitleg. "Zoals ik gisteren al zei word het vandaag een vermoeiend emaar voor de meeste een toffe les. Vandaag test ik jullieop het gebied wat jullie kunnen bereiken op een korte tijd. De opdracht gaat als volgt. In groepjes, jullie mogen zelf kiezen. Krijgen jullie een aantal kinderen van verschillende leefdtijden die kunnen dansen. Jullie zetten met zen alle een dans in elkaar en maken een videoclip en jullie krijgen daar de tijd voor tegen deze avond." De opdracht is duidelijke en we starten meteen. Ik zit in een groep met Lucy, Vanessa en Kara en we krijgen verschillende kinderen. Het zijn allemaal meisjes en wij zijn de oudtste. Ik en de meiden stellen ons voor en vragen aan de rest ook hun namen. Er zitten jonge en oude kinderen tussen. De jongste is 8 en heet Emma. Ze komt naar me toe gelopen en wilt iets zeggen tegen mij waardoor ik door mij knieën zak zodat we op gelijke hoogte zijn. "Die jongen tegen de muur zit naar jou te kijken. Ik denk zo dat hij zo van die vlinders in zijn buik heeft als hij jou ziet." Ik moet al niet om te kijken om te weten wie ze bedoelt omdat Lucy en Kara grijnzen. "Ik denk ook dat hij een prins is." fluistert ze in mijn ogen. "Maar sshhht. Dat mag je tegen niemand zeggen." zegt ze daarna. "Ik zeg het tegen niemand."
Het duurde 4 uur voor alles te doen maar we zijn klaar. Wel als laatste maar dat maakt niets uit. We hebben gedanst op 'No Excuses'. We zitten nu met iedreen en de kinderen waar we mee moesten dansen in een zaal en we kijken naar de video'. Die zijn allemaal echt goed. Als laatste is die van ons. (Emily is de persoon met een jeansbroek, gele schoenen en een blauwe trui met een witte croptop daaronder. Emily is de persoon met de gele muts, Vanessa met de krullen en de blauwe trui en Kara met de gele trui en zwarte letters. De rest waren die kinderen waar ze mee moesten dansen.)
De video is echt goed gelukt. Ben er blij mee. We nemen afscheid van de kinderen en gaan terug naar onze kamer. "Wauw, Dylan moet jou echt wel leuk vinden. Als zelfs een 8 jarig meisje het kan zien." zegt Lucy zodra we binnen zijn. Ik zeg niks maar gooi wel kussens naar haar. "Dat meisje heeft te veel fantasie. Ze zei zelfs dat Dylan een prins is." "Jouw prins op het witte paard ja." mengt Kara zich waardoor ik ook een kussen naar haar gooi en dan ontstaat er een kussengevecht. Na het gevecht gaan we slapen. Maar zonder dat ik het wil en doorheb dwalen mijn gedachten toch af naar Dylan en met die gedachten val ik in slaap.
