Hoofdstuk 10 ~ Wat?! Morgen?!

171 7 0
                                    

{Emily}

Ik word wakker door hard geschreeuw dat van buiten de tent komt. Ik zucht geïrriteerd en ga rechtop zitten. "Kon het echt niet wat zachter?!?!" roep ik naar buiten. Ik sta op en ik kleed me om. Ik doe mijn bikini aan omdat we vandaag gaan zwemmen en daarover heen een jurkje.

 Ik doe mijn bikini aan omdat we vandaag gaan zwemmen en daarover heen een jurkje

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik stap vermoeid uit de tent en ik word verblind door de zon

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


Ik stap vermoeid uit de tent en ik word verblind door de zon. "En hoe laat is het?" vraag ik. "11u. Slaapkop." antwoord Ethan. "Je had me ook gewoon wakker kunnen maken." "Nee dat ging ik niet doen. Want dan kreeg ik waarschijnlijk een schoen naar mijn hoofd toe gegooid" "Ja, das waar." Lucy komt ook de tent uit gewandeld en roept gelijk al om eten. "Jaja het is bijna klaar!" roept Lukas. "Wauw, heeft hij gewoon eten voor ons gemaakt. Dat had ik niet verwacht. Ik wist niet dat je kon koken." zeg ik. Hij kijkt me nep gekwetst aan. Wat er echt raar uit ziet. Ik kijk rond en zie al snel Dylan zitten op een boomstam. Hij is iets aan het schrijven. Ik loop naar hem toe en ik sla mijn armen rond hem heen langs achteren. "Hey." zeg ik en geef hem een kus. Ik ga naast hem zitten, maar dan in de andere richting, dat ik wel naast hem zit maar met mijn gezicht naar hem toe. "Wat doe je?" vraag ik aan hem. "Eeuhmm, ik ben bezig aan het nummer van World Of Dance. Het is bijna af." "Oehh, mag ik het lezen?" "Ja tuurlijk." Hij geeft me de tekst en ik lees het.

Yeah, I'd rather be a lover than a fighter
'Cause all my life, I've been fighting
Never felt a feeling of comfort
All this time, I've been hiding
And I never had someone to call my own, oh nah
I'm so used to sharing
Love only left me alone
But I'm at one with the silence

I found peace in your violence
Can't tell me there's no point in trying
I'm at one, and I've been quiet for too long
I found peace in your violence
Can't tell me there's no point in trying
I'm at one, and I've been silent for too long

"Wow, dat is echt goed." zeg ik en ik geef het terug. "Thnx, heb ik net geschreven." lacht hij. "Maar wanneer is de World Of Dance eigenlijk?" "Ik weer het niet. Ik kijk wel effe in de mail." Ik pak mijn gsm en zoek naar de mail van Jennifer Lopez. "Fuck, wij zijn zo genaaid!" roep ik iets te luid waardoor iedereen kijkt. "Wat is er?" vraagt Dylan. "Het is morgen. De World Of Dance is morgen al. Ahh nee hé!" "Wat! Morgen al?" "Ja morgen. Hier hebben we dus echt geen tijd voor." "Em, jullie kunnen toch ook strak na het zwemmen de choreografie doen en al de rest." zeg Vanessa. "Weet ik Vee. Maar de choreo moet wel goed zijn om door te gaan. En de muziek moet nog worden in gezongen." "Dat kunnen jullie morgen doen. De tekst is klaar heb ik gehoord. Dus de choreografie kunnen jullie vandaag doen. Het ritme van het nummer ook. En dan zingen, acapella terwijl jullie dansen en dan morgen vroeg gaan jullie al weg, om alles te zingen enzo. En dan gaan jullie vertrekken. Wij ruimer jullie spullen wel op." "Zouden jullie dat echt willen doen?" "Natuurlijk, het is wel de World Of Dance waar we over spreken hè." "We kunnen het proberen maar of het gaat lukken..." "Nee het gaat ons lukken Em. Ik geloof er in. We gaan morgen knallen. En het Blake laten zien dat ze een grote fout hebben gemaakt in het verleden." onderbreekt Dylan me, en knijpt zachtjes in mijn handen. "Eten is klaar!" roept Lukas plots random. "Yass eten. Finaly!" roepen ik en Lucy tegelijkertijd. Ik en Dylan staan op en lopen naar de rest toe en gaan eten.

We hebben net gegeten en we zitten nu aan het meertje. Iedereen is er al in maar ik sta nog op het houten bruggetje. "Kom op Emily. Het is niet zo koud." " Ja dat zeggen ze allemaal. Maar ik ga er niet in. Wie weer wat voor beesten er in zitten." protesteer ik. Maar wat ik niet door had is dat Ethan achter me stond en me toen ik het water duwde waardoor ik met een harde vol in het water terecht kwam. Ethan sprong met een grote plons achter me aan, het water in. We speelden nog een balspel en andere spelletje. Tot dat ik onder water werd getrokken door iemand. Als ik terug boven kwam zag ik dat het Dylan was. Hij pakt met vast aan mijn middel en trekt me naar zich toe. Ik sla mijn armen rond zijn nek en mijn benen rond zijn middel. Onze voorhoofden rusten tegen elkaar maar uiteindelijk drukt Dylan zijn lippen op die van mij. Hij bijt in mijn onderlip voor toestemming die ik hem gelijk geef. Onze zoen word steeds ruwer, maar is nog steeds vol met passie en liefde. Na een tijdje trekken we terug en gaan we uit het water om aan onze dans te werken. We kleden ons eerst om en gaan dan tegen een boom zitten. "Goed ik had misschien een idee, maar aangezien we maar een dag hebben, kan het waarschijnlijk niet." zegt Dylan. "Laat het toch maar horen wie weet kunnen we er misschien iets mee." "Ik had dus het idee om het geblinddoekt te doen. Omdat het over liefde gaat waar we allebei blind zijn en elkaar zeg maar niet zien en vertrouwen. Dan wou ik zo het verhaal doen dat in het beging we allebei een blinddoek aan hadden en dan we ze dansen, wel close maar dat we elkaar niet vertrouwen en vooral jij niet. Jij vertrouwt me niet en duwt me de hele tijd op een manier weg en loopt weg. En op een duur kan ik er niet meer tegen, dan doe ik mijn blinddoek af maar jij nog niet. Want je vertrouwt me nog niet helmaal. Maar dan doe ik jouw blinddoek af en dan zie je dat ik wel te vertrouwen ben. En dan val je zogezegd maar dan vang ik je op en laten we jouw blinddoek vallen als teken dat we elkaar nooit meer laten gaan. Ik dacht zo iets ongeveer." "Wow, je hebt er echt over Na gedacht. Maar ik vind het een goed idee. Ik weet niet of het gaat lukken maar we gaan het proberen." We staan op en proberen het. De choreografie lukt aardig goed maar dan komt het gedeelte dat we moeten dansen met een blinddoek, dat lukt minder goed. Maar we proberen het toch.

Na een lange dag oefenen is het avond en zitten we te eten. "Eigenlijk, waarom voegen we de tenten gewoon niet bij elkaar, zodat we met zen alle in een tent liggen." vraagt Kara. "Ja dat vind ik een goed idee. Kom ik help wel." zeg ik en sta samen met Kara op. Na een tijdje staat er alleen nog maar 1 tent. We leggen onze spullen erin. "Ik claim de achterkant." roep ik. "Wij,  claimen de achterkant." verbetert Dylan me. "Ik en Lukas liggen over hun!" roept Lucy er achter. "Voor mij goed. Maar hou het voor deze nacht in. Ik wil niet wakker blijven door gekreun. Bedankt." zeggen ik en Dylan lachend.

Het is al laat en we zitten met zen alle in de tent en we spelen truth or dare en het is mijn beurt. "Ethan, truth or dare?" "Dare." Ik en Lucy kijken elkaar aan en knikken lachend. "Okay, zoen Kara voor minstens 5 seconden. Maar niet een kleuter zoen hé." "En wat als ik dat niet wil?" "Simpel, dan moet je jouw geheim vertellen dat alleen ik weet. En je weet wat ik bedoel." Zijn geheim dat alleen ik weet is dat hij verliefd is op Kara en Kara is ook op hem dus doe ik dit allemaal om hun te koppelen. "Jij bent echt erg." Ethan zucht een keer en kijkt dan in de ogen van Kara die al de hele tijd stil is. Het duurt even maar toch gebeurt het. Ethan plaats zachtjes zijn lippen op die van Kara. Ik zie dat Kara aan het glimlachen is. Na pas 10 seconden trekken ze terug. Kara bloost en kijkt weg van Ethan. Maar Ethan draait Kara haar hoofd terug naar de zijne en drukt zijn lippen terug kort op die van haar. "Mijn werk zit er op." zeg ik tevreden. "Je deed dit expres hé?" "Tuurlijk, het heeft te lang geduurd tussen die 2." 

Na nog een kwartier gaan we toch slapen. Ik leg mijn hoofd neer op de borst van Dylan en hij slaat zijn armen rond me heen. En ik val al snel in slaap.

He is in love with me? ft. Dylan O'Brien Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu