Het voorlaatste schooljaar is aangebroken. En je hebt er weer super veel zin in. Want je zit namelijk op een speciale school. Het is een school voor kinderen die veel talent hebben voor zingen en dansen. Maar wat als er een beroemd persoon in je kla...
Ik word wakker met een goed gevoel. Ik sta meestel rond 9uur op want om 10 begint de les. Iedereen vind dat veel te laat maar ik niet. Ik ben altijd na een kwartier klaar met alles. "Goedemorgen." zeg ik tegen Kara als ik haar tegenkom in de badkamer. "Jij bent vrolijk zeg." "Mag dat niet." "Jawel tuurlijk mag dat. Ik ben het gewoon niet van je gewend in de ochtend." "Wel, het mag is een keertje anders he. Ik ga me omkleden." zeg ik wanneer ik de badkamer uitloop. Als ik op mijn gsm kijk, zie ik dat het vandaag neer dan 30°c word. Waarom moet het altijd zo warm zijn in Australië. Ik doe een witte croptop en een blauw paars marmer rokje aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik doe mijn make-up en ga dan naar de kantine om iets te gaan eten.
Bij de kantine kom ik al snel Ethan tegen. "Goodmorning sunshin" zegt hij. "Goedemorgen." "Ben jij klaar voor vandaag?" "Helemaal. We krijgen vandaag de eerste opdracht te horen. Ben benieuwd." "Ik weet het al." "Echt. Wat is het?" "Dat ga ik niet zeggen. Ik zeg alleen dat je het heel leuk gaat vinden." Hij lacht en loopt dan weg. "Wacht Ethan kom terug! Zeg het me! ETHAN!!" Ik loop achter hem aan maar ik let niet op en bots tegen iemand aan. Als ik opkijk kijk ik recht in de bruine ogen van Dylan. "Sorry." "Dat is niet erg. Ik maak dat ook vaak mee. Maar jij hebt haast zeg." "Jep, Ethan weet iets wat ik heel graag wil weten maar hij zegt het niet en loopt weg. Terwijl hij weet dat ik dat haat." "Ja altijd irritant wanneer je vriendje niks zegt." "Ethan is niet mijn vriendje." "Echt niet? Je zou denken van wel. Jullie zijn super close." "Nee, we zijn gewoon beste vrienden. In het begin hadden we wel iets. Maar dat werkte niet zo goed." Hij knikt alleen maar. Er heerst kort een stilte maar al snel verbreekt hij die. "Ik ben trouwens blij dat ik je tegenkom. Want ik weet totaal niet welke lessen we hebben." Ik lach een beetje en hij ook. "Eerst hebben we 2 uren dans. Daarna hebben we pauze. Na de pauze hebben we 2 uren zang en na de middagpauze hebben we een uurtje keuzevak." "Keuzevak?" "Ja. Een extra vak waar je voor school weer startte moest voor moest kiezen. Ik heb bijvoorbeeld voor kunst gekozen. Want ik teken." "Ja, dat had ik gemerkt gisteren." antwoord hij lachend. "Ja daar ben ik niet trots op. Normaal doe ik niet zo. Maar als je iemand mijn tekening verpest dan heeft die persoon een probleem." "Oei, dan zal ik maar oppassen denk." "Dat kan je beter doen ja. Maar voor welk keuzevak heb jij gekozen?" "Voor geen enkel ik wist er niks over. Tot nu dan." "Ik weet wel iets. Acteren." "Nee niet acteren." "Waarom niet? Je vind dat toch leuk." "Ja, ik hou ervan. Maar...." "Wil je nu zeggen. Dat de leerlingen hier op school slecht zijn en jij dat veel beter kan?" "Wat nee. Natuurlijk niet." "Het zal wel. Ik geloof je niet. Ik ken jou beter dan je denkt." "Ben je een stalker ofzo?" "Misschien. Maar misschien ook niet." En ik haal onschuldig mijn handen in de lucht, ik lach nog naar hem en loop dan verder. Hij loopt al snel terug naast me. "Van waar ben je eigenlijk?" Vroeg hij plots. "Wat?" "Van waar ben. Je bent niet van Australië, dat hoor ik aan je accent. Het kan ook zijn dat ik verkeerd ben." "Nee, je hebt gelijk. Ik ven niet van Australië. Ik ben van Mexio." "En waar in Mexico?" "Cancun." "Wow, van Cancun nog wel. Het eiland van de grote villa's." "Dat valt best nog wel mee eigenlijk. Er staan er grote. Maar meer dan de helft zijn gewoon normale huizen hoor." De belt gaat en we lopen naar de kleedkamers.
