SİYAHIMSI

1 Temmuz 2011 Pazartesi - 22:00

Açık pembe rujumu dudaklarımda gezdirdim. Koyu kahverengi göz kalemiyle göz kapaklarıma uzun çizgiler kondurdum. Elimle bu çizgileri yaydım. Zaten uzun olan kirpiklerimi rimelle belirginleştirdim. Simsiyah saçlarımı fırçalayarak topladım, küçük bir topuz yaptım. Siyah saçlarının tersine bembeyaz bir tenim vardı. Mükemmel bir fiziğe sahiptim, en azından çevremdekiler öyle söylerdi. Elbise dolabına yöneldim. Özellikle fiziğimi ortaya çıkaracak dar bir elbise seçtim. Elbisenin tam zıt renginde platformlu bir ayakkabı giyerek o çok sevdiğim kokuyu üstüme sıktım. Daha sonra kendime güvenir adımlarla aşağı indim. Çok sevdiğim ailem beni kapının önünde bekliyordu. İlk başta annemin yanağına bir buse kondurdum. Annem yaşamını ailesine adamış, hayatımda gördüğüm en güçlü kadın. Daha sonra hiç tereddüt etmeden babamın koluna girdim. Babam ünlü bir iş adamı olmak ile birlikte dünyanın en iyi erkeği sözcüklerini uygun gördüğüm tek adam. Ben ise ailenin tek çocuğuydum. Henüz 19 yaşımdaydım. O mükkemmel evimizden dışarıya adımımızı attık. Bugün bizim için çok önemli birgün olacaktı. Çünkü ailem ile o çok sevdiğim, evleneceğim adamı tanıştıracaktım. Hepimiz çok heyecanlıydık. Güzel bir akşam geçirmek istiyorduk ki siyah bir araba içinde birkaç yüzleri maskeli adam ellerinde silahla önümüzden geçti. Bu süper lüks arabanın içindeki adamlar bize doğru ateş ettiler. Üçümüzde o korkuyla ellerimizle başlarımızı kapatıp yere uzandık. Kurşun bize isabet etmemişti ama çok korkmuştuk. Başlarımızı kaldırıp birbirimize baktık. Ayağa kalktık. Bugünkü yemeği ertelemek üzere eve doğru adım attık. Tam içeri tekrar giricektik ki tekrardan silahlı saldırıya uğradık. İlk önce babam vuruldu. Kurşun sırtına isabet etmişti. Daha sonra annem vuruldu ve kollarımın arasına düştü. Ellerim annemin kanlarıyla dolmuştu. Gözyaşlarım ve çığlıklarım gecenin karanlığında dans ediyordu. Bağırdım, yardım istedim, ama beni kimse duymadı. Zaten herşey için çok geçti. Canımdan çok sevdiğim ailem, gözlerimin önünde dehşet bir şekilde can vermişti...