↠ Emma Luna-mae gonzalez ↞"Emma? Emmaaaaaaaaaaa?! Koekies! Chocolade! Hallo? Emmie? Emmie, ben je wakker? CHEESECAKE."
Ik opende mijn ogen en gromde. Aiden stond voor me met zijn handen voor zijn mond gevormd als een soort toeter. "Noem me nooit meer zo. En laat me slapen alsjeblieft. Ik sliep net pas! Hoe laat is het, negen uur 's avonds?"
"Ja, tuurlijk. Sorry. Ga jij maar weer lekker slapen, dan kijken wij wel hoe Harry Styles de selectie opent. Slaap lekker, joe." Hij zwaaide nog even en liep toen mijn kamer uit.
"WAT?" Ik sprong uit bed en rende hem achterna. "Aiden, wat zei je net? Iets over de selectie?"
Aiden trok één wenkbrauw op en keek me grijnzend aan. "Dus toch wel een klein beetje geïnteresseerd of je er een van wordt of niet?" Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. Ik gaf hem een duw. "Ik ben gewoon nieuwsgierig." Mompelde ik.
We liepen samen naar de woonkamer, waar iedereen al zat. Zelfs Leo, Margot en Lara waren er. Dat betekende dat het super belangrijk was voor mama en Katherine dat iedereen dit zag. De selectie was niet verplicht om naar te kijken, maar aangezien het om Harry Styles ging, verwachtte ik dat er heel veel mensen het toch wilden zien.
Onze woonkamer was niet zo groot. We hadden in het midden een kleine tafel waar nu een paar kleine hapjes en veel thee op stond, speciaal voor de selectie. Daarvoor stond een televisie, waarop nu reclame afspeelde. De selectie ging bijna beginnen.
We hadden een grote bank en aan beide kanten stond een grote stoel. Die stoelen waren best wel groot, Margot en Lara pastten er in ieder geval samen op. Op de andere stoel zat mijn vader. Hij zag er moe en ziek uit, ik maakte me zorgen om hem. Ik wilde mijn vader niet kwijt.
Ik propte me tussen mijn moeder en oma, en nam Leo op mijn schoot.
"Ugh, Emma! Kan je niet op de grond zitten, net zoals Katherine? M'n bil wordt geplet zo," mopperde Olivier. We zaten met z'n vijven op de bank en het paste echt niet. Ik zuchtte. Zoals altijd moest ik me weer beseffen dat ik een te grote familie had.
"Ga zelf grond zitten als je bil wordt geplet, dat is niet mijn fout," kaatste ik terug. "Sssh." Mijn moeder wapperde met haar hand naar ons als teken dat we stil moesten zijn. De selectie ging beginnen.
Er kwamen drie jongens tevoorschijn. Ik hield mijn hoofd schuin en keek aandachtig naar ze. Wie waren dat? De jongen in het midden met zwart haar en - ik geef het toe - prachtige ogen, stelde zich voor als Zayn Malik. Hij keek net zo blij als ik wanneer ik cheesecake at - heel blij dus. De jongen links van hem stelde zichzelf voor als Liam Payne. Hij zag er knap uit, maar hij had blijkbaar al een vrouw, volgens Katherine, wat is jammer voor alle meisjes die gilden om hem.
De jongen rechts interesseerde me het meest. Hij had blond haar, een zwarte bril en lichtblauwe ogen. Voor zover ik kon zien was hij de enige die geen tattoo had. Hij stelde zich voor als Niall Horan. Ik hield die naam in mijn gedachten.
"Leuk is ie, hé?" Mijn oma knipoogde naar me. Ik lachte, schudde mijn hoofd en keek weer verder naar de tv. Waarschijnlijk was ik een rood tomaatje aan het worden, maar niet iedereen hoefde dat te weten.
De jongens waren alweer verdwenen en er kwamen een nieuwe jongen tevoorschijn. Harry Styles. Zijn bruine haar zat in model, zijn groene ogen schitterde als sterretjes en de kuiltjes in zijn wangen werden met de minuut schattiger.
"Ik moet toegeven," mompelde Aiden, "die man hééft goede looks." Olivier gaf als antwoord een goedkeurend geluidje. Ik kon er niet omheen, hij zag er ook goed uit.
"Nou Emma, misschien wordt dit wel jouw man. Wat dacht je daarvan?" Katherine knipoogde, net zoals mijn oma net deed, maar ik kon er niet om lachen. "Hou je mond," siste ik. "Ik ben nog niet eens gekozen, en de kans dat ik verliefd op hem word is minuscuul!"
JE LEEST
Breek mij [HS]
FanfictionEén selectie. 30 doodgewone meisjes. Eén internationaal beroemde Harry Edward Styles. Welk meisje wordt de gelukkige? En gelukkig op welke manier? © IAmAlwaysBadUnicorn, 2018. #wattys2018 #wattpride