Breek mij [HS]

4, maybe we can nope out of this situation

↠ Harry Edward Styles ↞

Vandaag was de grote dag. De dag dat ik in verschillende potten moest graaien, dertig meisjesnamen moest voorlezen, en de selectie van een onbeslisbare tijd begon. De inschrijvingen waren al een tijdje gesloten, en blijkbaar hadden miljoenen meisjes zich ingeschreven. Tenminste, volgens de jongens dan. Ik mocht er niks van weten. Ik moest in het huis zitten, opgesloten in mijn eigen kamer. Deze avond mocht ik er pas uit. Over ongeveer een half uur zouden de jongens komen en me vertellen wat ze hadden voorbereid. De voorbereidingen waren al weken aan de gang en ik mocht er niks van meemaken. Nee, ik moest 'rusten'.

In de tijd die ik had, heb ik mijn kamer ingericht. Ook die van de jongens, allemaal verschillend, op de manier waarop ik dacht dat ze het mooi vonden.

Mijn kamer was een redelijk groot. Als je via de deur binnenkwam, zag je meteen aan de linkerkant een tweetal stoelen, die voor een groot zwart bureau stonden. Die waren voor als ik een van de meiden even wilde spreken, om ze bijvoorbeeld naar huis te sturen of gewoon te praten. Het was wel fijn, ik was de enige die ze naar huis mocht sturen, ook al moest ik eentje overhouden om mee te trouwen. Dat zat me nog steeds niet helemaal lekker.

Aan de rechterkant van mijn kamer stond een groot bed. Met groot bedoel ik dan ook echt groot. Alle meisjes zouden er wel in passen. Oké, nevermind, vieze gedachte. Aan de linkerkant van het bed stond een nachtkastje, met daarop een twee fotolijstjes en daarnaast een lamp. Eén van mam, Gemma en mij en eentje met de jongens. Er stond ook nog een klein boekenkastje aan de andere zijde. Op de boys hun kamer had ik geen fotolijstjes neergezet, alleen een foto van ons vijven.

Helemaal achterin stond een salontafeltje, een paar stoelen en krukjes, en een mega grote bank. Achter die bank bevond een groot raam, waarin ik uitzicht had over de hele tuin. Het was super mooi ingericht. Aan de zijkanten stonden verschillende soorten bomen die zelfs nu het herfst was nog vol in bloei staan. Misschien waren ze geëxporteerd uit een tropisch land? Geen idee. In de bomen hingen lichtjes, die in de avond aangingen. Ook waren er verschillende soorten bloemen. Via een pad dat was aangelegd kon je makkelijk door de tuin heen lopen. In het midden stond een grote fontein.

Ik liep naar het raam en keek naar buiten. Volgens mij had Sterre dit alles gedaan - de vrouw van Liam - of in ieder geval geregeld voor tuinmannen. Ik wist niet al te veel van vrouwen, maar ik dacht dat ze dit wel mooi vonden. En ja, Sterre had hier de leiding genomen. Ik ging zo nog van haar horen wat ze allemaal had geregeld.

Na een tijdje uit het raam te hebben gekeken hoorde ik de deur open zwaaien. Toen ik omkeek zag ik dat heel veel mensen meteen binnen stroomden, druk bezig met allerlei dingen. Sommige mensen had ik twee weken lang niet gezien. Eén daarvan was Louis - ik weet niet waarom, de andere jongens hadden me wel bezocht - en toen ik hem zag, liep ik meteen naar hem toe. "Hé, Loulou! Hoe gaat het? Ik heb je lang niet gezien. Veels te lang, als je het mij vraagt. Waar was je?" Ik probeerde hem een knuffel te geven, maar hij sloeg mijn armen weg. "Gaat goed. Weet ik. Overal en nergens."

Mijn mond zakte bijna open. Zo kortaf had Louis nog nooit tegen me gedaan. Waarom wilde hij me niet zien? Kwam het door de selectie? Maar alles was toch goed tussen ons? Nu ik beter naar hem keek, zag ik dat hij er op z'n zachtst gezegd verschrikkelijk uitzag. Zijn haar was ongekamt en zat niet in model, hij had kleren aan die hij de laatste keer dat ik hem had gezien ook aan had gehad - mind you, dat was twee weken geleden - en ze konden wel van een zwerver zijn geweest. Het leek wel alsof hij theezakjes als wallen had, en zijn ogen waren zo rood dat er nauwelijks nog wit te zien was. Zijn kin zat vol met baardhaar en hij kon echt wel een douche gebruiken. Wat was er gebeurt met hem? Ging alles wel goed?

Ik wilde het net vragen, toen ik werd onderbroken door Zayn die een arm om me heen sloeg en me wegtrok bij Louis. "Yo bro, heb je er een beetje zin in? Spelen de zenuwen al in je maag? Trouwens, thanks man, dat je onze kamers hebt ingericht. Die van mij is echt mooi! Hoe heb je dat gedaan? Oh en, als je nog wat meiden naar huis wil sturen, stuur ze eerst naar mij dan, ja?"