Kozan-i Memnu

2.Bölüm

Merhabalar.Sizin hemencicik okuyabileceğiniz kısacık bir bölüm yazdim .Medyadaki resim de Begümün duvar kağıdı:):):).10at acaba onu nereye götürüyor tahminleriniz var mi??
______________________
"Hastane yolundan çıktık, nereye gidiyoruz ?"

Çocuk kıza doğru döndü; kız, yeşil sinek gözlüklerinin ardındaki bakışı göremese bile iliklerinde hissetti. Yüzünde bir mimik bile kıpırdamıyordu. Aynı ifadesizlikle önüne döndü. Küçük elleriyle direksiyonu sıkıca kavradı ve gazı kökledi. Açık camlardan içeri dolan rüzgar, delice, kızın kınalı saçlarını uçuruyordu. Daha da sinirlenmişti kız.

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Cevap vermek bu kadar zor değil. Kendi işin varsa kendin git. Başka yere beni sürükleme. Pardon da een kendini ne zannediyorsun ?"

Kafasını bile döndürmeden " Ben Türkiye 48.siyim." dedi ve hafifçe gülümsedi. Bu lafın üzerine sinirini unutan kız da belli etmemeye çalışarak kıkırdadı.

Bir saattir yoldalardı. Yol biteceğe de benzemiyordu. Bıkkınlıktan öfleyerek duvar kağıdı en sevdiği düğün fotoğrafı olan Iphone 7 plusını göstererek "Saat 10.30. Nereye gideceksek artık bir türlü varamadık." diyerek Iphone 7 plus'ı yüzüne tuttu. Kız bir anda ne olduğunu bile anlamadan çocuğun ellerini ellerinde hissetti. Tabi bu kısa sürdü. 10AT Iphone 7 Plus'ı alıp açık olan camdan dışarı fırlatırken konuştu.
"Orhan ile senin mutluluğunu yeterince izledim."