Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Günaydın."
"Sende günaydın."
Elçin mahmur sesi ile konuşmuştu. Kafasını kaldırdığında Barış'ın göğsünde olduğunu fark etti.
"Masal nerede?"
"Benim odamda. Ama aşk olsun yani burada ben varım sen uyanır uyanmaz Masal Hanım'ı soruyorsun kırıldım yani."
"Ya ben uyanınca onu görmeye alışmışım ya işte şimdi ne bileyim bir değişik oldum."
"Hımm. Nasıl değişik? Böyle mi..."
Elçin'in boynuna kondurulan bir öpücük,
"Böyle mi..."
Burnuna kondurulan bir öpücük,
"Yoksa böyle mi..."
Ve Barış, Elçin'in dudaklarına eğilmişti. Tam öpecekti ki Poyraz'ın çığlılığı ile zıpladı. Aynı şekilde Elçin de,
"Noluyor ya?"
"Bilmiyorum ne yaptı ki yine bizim deli!"
Barış koşarak odadan çıkmış sonra Elçin'in seslenmesiyle geri dönmüştü,
"Barış! Beni unuttun, nasıl geleyim ben!"
"Geldim geldim."
Elçin'i bacaklarının altından tutarak sıkıca kavramış ve Poyraz'ın odasına yol almıştı. Kapıda içeri bakıp gülen Demet ve Ozan'ı görünce ikiside bir nebze olsun rahatlamıştı. Barış Elçin'i kapının önündeki mindere bakıp içeri girmişti ki girmesiyle ağzından çıkan gülme bir olmuştu. Tabii Elçin durur mu? O da istemişti içerde ne olduğunu görmek,
"Ya ne oluyor ne gülüyorsunuz?"
"Gel bak."
Barış Elçin'i tekrar kucağına alıp kapıya getirmişti ve Elçin de gördüğü şey ile kahkaha atmaya başlamıştı. Masal, bir eline Poyraz'ın telefonunu almış oynuyor diğer elinde Poyraz'ın en sevdiği parfümü elinde yatakta oturuyordu. Ve Poyraz her telefonu almak için yaklaştığında parfümü sallayarak sanki yataktan aşağıya atacakmış gibi yapıyordu.
"Ya ne gülüyorsunuz komik mi!"
"Ziyadesiyle!"
Ardından tekrar bir kahkaha patlatmıştı Demet.
"Abicim küçücük çocuk oyuncağı yapmış lan seni!"
Barış da kahkahalarının arasında zar zor söylemişti.
"Hıhıhıhı(!) Çok komik cidden! Elçin bari sen Allah rızası için al şu parfümü telefon umrumda değil ama o benim aşkım!"
