DARK MOON

-9- "Sürpriz"

Sevgili DM okuyucuları umarım bu bölümü beğenirsiniz.Lütfen yorum yazmayı ve vote yapmayı ekaik etmeyin bu bizim çok önemli. Hadi size iyi okumalar.

Bölümü Rihanna - Farewell ile okuyabilirsiniz.

Dean 'in gelmemi söylediği yerdeydim. Burası çok güzeldi.Yerde çimler , etrafta asılmış renkli loş ışıklar...gökyüzü karanlık.

Çimlerin üzerinde yürüyorum.Ama etrafta Dean yok , Dean 'ni arabası yok. Geç mi kalmıştı acaba. Ama buluşmalarımıza hiç geç kalmazdı. Çantamdan telefonumu çıkardım. Son aramalardan Dean'nin adını yana kaydırıp aramaya başladım ama meşguldü. Tedirgin olmaya başlamıştım. Yine de yürüyordum. İlerde bir ışık vardı. Oraya doğru yürümeye başladım. Hızlanmıştım. Etrafta sadece ayaklarımın altındaki çimlerin sesi vardı. Off Dean nerdesin? derken. İki çift, yumuşak el kollarımdan tutup beni asıldı. Yere düşmüştüm. Hayır, hayır! Sert bir vücudun üstüne düşmüştüm.

"Aman tanrım! Dean korkuttun beni." ben üstünde dururken o söylediğime gülüyordu.

"Korkarken çok tatlı oluyorsun."

"Ama ben şimdi korkmuyorum. Sadece kızgınım bilmem farkında mısın?"hala gülüyordu ama çok tatlıydı.

"Biliyorum. Kızınca daha güzel oluyorsun zaten."

"Hmm. Öyle mi? Bu güzel sözlerin ödülü ne olsun bakalım? " dedim ne söyleyeceğini merak ederek.

" Sonsuza kadar böyle kalalım. Hiç gitme yanımdan." dedi. Ayy tatlim ya yerim ama.

"Ama çok şey istiyorsun sen. Bu güzel sözlerin ödülü yanağa küçük bir öpücük." diyerek dediğimi yaptım.

"Sen de çok cimrisin ama." diyerek küçük hareketlerle beni altına aldı bu sefer.

"Öyleyim? Ama bu seferlik değil." dedim ve iki elimi yüzüne koyup dudağına yapıştım.

Keşke sonsuza kadar böyle durabilseydik.

***

Dean ile el ele tutuşmuş biraz önce ki koştuğum ışığa doğru yürüyoruz. Deanle aramızda bir adımlık mesafe varken Dean beni kolumdan çekip mesafeyi kapatıyor ve benim bedenim onun sert ama bir o kadar sıcak vücuduna çarpıyor. İkimizde sırıtıyoruz. O kadar mutluyum ki bu mutluluğum bozulucak dige korkuyorum. Dean hayatıma girdiğinden beri herşey çok güzel.

"Dean nereye gidiyoruz."

"Bilmem sen söyle."

"Nasıl ? Yani."

"Gidiceğimiz yere bir isim ver. Bundan sonra orası bizim yerimiz olsun."gülümsedim ve düşünmeye başladım.

"Peki . O zaman adı...adı " Deally " olsun."

"Ha ?" yüzünün aldığı ifadeye gülerken yanağına öpücük kondurdum.

"Dean ve Ally birleşimi."

" Haa ha anladım ama o zaten biziz sen ve ben bizim yerimizin adı ne olsun?"

" Ohh biraz zaman ver o zaman. Mesela nasıl bir yer olduğunu gördükten sonra." güldü.

"Peki."

Sonunda o ışıklı yere vardık. Burda bir kamelya vardı. Kenarlarında desenli lambalar, renkli ışıklar. Kamelyaya girdiğimizde ortada bir koltuk vardı. Oraya doğru yürüdük. İkimizde oturduk.

"Nası beğendin mi?" dedi Dean. Beğenmekte neymiş bayıldım.

"Çok...çok beğendim. Bunları sen mi yaptın yani...burayı?

"Evet."

"Dean hiç kimse benim için böyle hişey yapamamıstı. Babam denen o adam bile... neyse...Dean sen benim başı.a velen en güzel şeysin...Seni çok seviyorum."

"Ben de seni çok seviyorum." Suratlarımız birbirine yaklaşırken yani kapattığım gözlerimi açtım ve gözlerim kocaman açıldı. Bunlarda neydi böyle?

"Dean ! Arkanda birileri var."

(Dean ağzıyla)

Arkamı döndüğümde ağzıma olamayarak.

"Ha siktir." dedim.

Bunlar zonalardı. Ally de burdaydı.

"Ally kalk. Gidiyoruz, koş. " dedim hızlıca.

"Dean ne...ne oluyor? Bunlar da kim ? "

"Ally soru sorma hadi." koşuyorduk. Bir süre sonra Ally durdu.

"Dean bana nolduğunu anlatmadan, onların kim olduğunu söylemeden gitmiyoruz"

"Ally lütfen sana zarar gelmesini istemiyorum. Her şeyi daha sonra analtıcam. Lütfen hadi koş."

"Hayır...hiç sanmıyorum."

"O zaman...üzgünüm Ally bunu yapmak zorundayım."

(Ally ağzıyla)

"Neyi" derken Dean yüzüme nefesini üfledi. Gözlerim kararmaya başladı. Tam yere yığılırken yine o yumuşak eller belimden tuttu. Beni sırtına alıp koşmaya başladı. Bir şey görmüyordum ama duyuyordum. Kıpırdayamıyordum ama hissediyordum. Çok hızlıydık ve sonra sanırım artık uyuyor...du..mmm.