Will i ever meet you?

Part 7

P.O.V Jasmine

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Bah, wat zie ik er toch vreselijk uit. Wallen onder me ogen, haar helemaal omhoog, mascara over me hele gezicht. Ik kam mijn haar. Als ik op school kom zie ik er niet veel beter uit. Ik heb een joggingsbroek en een trui aan. Geen make-up, ik jank het er toch wel weer vanaf. Bij alles wat ik doe, komen de woorden van Nils op: 'Ik vind je toch alleen maar leuk als vriend.' Ik voel tranen weer opborrelen. Ik hoor de deur open gaan en zie Nils er staan met een grote grijns op zijn kop. Hij ziet er zo mooi uit. Maar als hij mij ziet.. De grijs verdwijnt. Snel kijk ik op mijn mobiel die ik in mijn handen had. Ik hoor dat Nils loopt, en bij mijn tafel stopt hij wil op de stoel naast me zitten. 'Bezet.' zeg ik bot. 'Door wie dan?' 'Iemand.' zeg ik zo gemeen mogelijk. Ik kijk naar Nils, het verdriet staat hem in zijn ogen. Waar ben ik nou weer mee bezig? Ik grijp naar mijn linkerarm en begin keihard maar dan ook keihard te knijpen, om mezelf pijn te doen. Nils trekt me arm weg, en wil gaan zitten. Ik trek me mond open maar hij zit al. Ik kijk naar Nils, diep in zijn ogen. Op zijn ogen staat spijt. Waarom zou hij spijt hebben? Ik ben toch zo nutteloos als wat, en lelijk. 'Je bent niet lelijk.' 'Wat zei je?' 'Ik zei: je bent niet lelijk. Je zei namelijk ik ben lelijk.' Wat niet alweer snel grijp ik weer naar mijn linkerarm en knijp er weer in. Nils pakt mijn hand, en houdt hem beschermend vast. 'Het spijt me.' zegt Nils naar een tijdje. 'Wat zei je ik was druk bezig met wiskunde.' 'Ik zei: Het spijt me.' Ik kijk naar Nils, hij meent het. 'Geeft niet, zijn we ..' 'Jasmine en Nils, nu ben ik er helemaal zat van gaan jullie maar de rest van de les uit de klas. En jullie blijven naar school na!' gilt mijn wiskunde lerares. Met een zucht klap ik mijn wiskunde boek en schrift dicht en sta op. Ik hoor de klas een beetje grinniken en lachen. Zuchtend zak ik neer tegen de muur. Wat kan dat mens toch zeiken zeg. Ik kijk naar Nils die voor me zit te ijsberen. 'Wat heb jij?' vraag ik grinnikend. Hij stopt en kijkt me aan. 'Ik heb vanavond een interview.' 'Aha. Anders ga je dat toch melden. En een andere dag nablijven?' 'En jij dan?' 'Ik blijf gewoon na.' 'Das niet eerlijk!' Nils kijkt me met grote ogen aan. 'Ja so? Maakt mij dat wat uit.' Ik kijk naar Nils die zijn ouders ophaalt.