De Vergeten Tweeling {Slow Updates}

H. 3.

~ In Rotterdam ~

Hey Dagboek. 

Lees je dat?! Lees je? Ik schreef ''hey'' in plaats van ''lief''. Woow, badass!! Nee, oké. Je begint zó saai te worden dat ik dit soort zooi ga schrijven. Eigenlijk zonde van het papier, maar dat boeit me niet. Ik bedoel, ik zou er een kindje in Afrika of Eenhoornland blij mee kunnen maken, maar dit papier heb ik ZELF gekocht en is dus niet bedoelt voor hen. Oké sorry, dat ik hard. HET SPIJT ME!! Woow jongens! Ik schreef wel VIER (nu dus vijf, badass!) woorden in hoofdletters. Maar oké, nu even genoeg over de dingen waar ik op kom door andere dingen te zeggen.  

Gister bracht mama me dus naar school. Vóór school had ik dus nog geprobeerd een gesprek over ''papa'' aan te knopen, maar het lukte me niet. Last minute man!! Oké, ik heb geen idee waarom ik dat schreef, maar goed.. Ik kwam echt op het moment dat de bel ging, de klas binnen. Mevrouw Hellen zei ook echt zo van; 'Zozo, mevrouw Sanders heeft een keer besloten om op tijd te komen. '  En ik echt zo van; 'nee joh, lijkt maar zo.'' want de bel ging net op het moment dat Hellen dat zei. Dus ik blij wezen, want ik hoefde een keer géén briefje te halen. Dacht ik tenminste. Want ik mocht toch nog naar beneden omdat ik zogenaamd ''brutaal'' deed. Herken jij dat? Nee toch? 

Dus ik ging naar beneden met de lift. Wat dus niet mag, want ik ben niet gehandicapt ofzoiets. Toen stopte hij dus bij de eerste verdieping, terwijk ik naar 0 moest!! Ik dus pech hebben, want er kwam een vage man naar binnen. Die blijkbaar alles controleert. Dus toen was ik plotseling ziek en kon ik niet meer lopen want ik had een gebroken middenvoetsbeentje.. Raar hé?

Woops, ik vertel morgen door. Mam is er met haar ''superman'' en ik heb zin in voedsel dus ik ga voedsellen (eten, snapje:)) 

Byeee xx

~ In Los Angeles ~ 

Hoi Banaan,

Nee oké, je heet geen banaan, maar ik heb gewoon het woord ''banaan'' in mijn hoofd dus alles en iedereen die ik tegenkom heet ''banaan''. En jij bent toevallig een ''Alles'' en niet een ''iedereen'' want je bent olifantenpoep papier (kwam ik tegen in de wereldwinkel, je stinkt niet hoor:)) boekje. Ja, ik weet het: ik ben vaag. Maar je moest eens weten wat mijn pa weer eens heeft gedaan. Het was echt lachen, joh! Echt, ik heb nog nooit zoveel gelachen!  Nu ben je vast benieuwd naar wat mijn fantastische vader nu precies heeft uitgespookt, niet? Nou, ik zal het je eens vertellen. Paps had vandaag een echte val-dag. Hij viel echt óveral! Maar hij viel er een, die was gewoon de top. We gingen vandaag bowlen en,  zoals ik al zei, paps was vandaag een meester in vallen. We waren dus aan het bowlen en pappa was aan de beurt. Hij pakte zo'n hele zware bowlingbal, volgens mij was het nummer 14, en toen ging hij daar voor de baan staan: met zijn benen wijd en de bal hield hij daar tussen in vast. Hij zwaaide de bal heen en weer, hij deed het alleen iets te hard en toen pleurde hij. Op zijn kont. En hij gleed de bowlingbaan op. En de bal? Die rolde op een slakkengangetje naar de kegels. Het zag er best wel lachwekkend uit. Tenminste, dat vond ik. Daar dachten de mensen om mij heen waarschijnlijk anders over. Ze stonden daar namelijk allemaal met pokerfaces naar mijn pa die achter de bal aan gleed, te kijken. Op een gegeven moment was paps al bijna bij de kegels, toen er iemand zei: 'Zeg, moeten we niet iemand van het personeel halen?' Je hoorde hier en daar wat instemmend gemompel, en toen ging iemand dus personeel erbij halen. Dit is eigenlijk best hard, lachen om je  vader die in de problemen zit. Dat is eigenlijk helemaal niet grappig. Maar ja, ik had weer eens teveel suiker op (vandaar dat ik je banaan noemde), en als ik teveel suiker op heb, ben ik druk. En lach ik om best wel veel dingen. Vandaar... 

'Sanne, ben je daar?' 'Ja, pap, ik ben hier,' roept Sanne terug. 'Kom je naar beneden? We gaan eten,' roept vader Mark naar boven. 'Oké, ik kom eraan,' roept Sanne terug. Snel schrijft ze nog wat in haar dagboek:

Maar ik moet gaan, het eten is klaar. Ik schrijf straks verder!

Bye xx

Dan klapt ze haar dagboek dicht en bergt hem zorgvuldig op. Ze loopt naar beneden en groet haar vader die al klaar en wel aan tafel zit. Sanne gaat ook zitten en schept wat van de lasagne op haar bord. Vader Mark schept ook wat op zijn bord en zegt dan: 'Eet smakelijk.'  Sanne zegt hetzelfde en begint dan te eten. Het is akelig stil aan de tafel van de familie Smith, eigenlijk Sanders. Maar vader Mark heeft zijn achternaam verandert, ook die van Sanne. Waarom? Simpelweg om het contact echt te verbreken. But back to the point... Vader Mark is er niet echt bij met zijn gedachten, wat gek is, hij is namelijk bijna altijd alert op alles. Maar dit keer is hij er niet bij met zijn hoofd. Waar zou Mark toch aan denken, wat zorgt ervoor dat hij amper merkt dat hij eet? 'Banaan?' vraagt Sanne. 'Hé, wat?' - 'Whahaha, je luisterde naar banaan!! Maar ik wou dus vragen, waar zit je met je hoofd?' - 'Ach, gewoon..' en daarmee was het gesprek tussen Sanne en pappa Mark weer afgelopen..

Heeii Peoplee, poppinnetje_inde_zee en popularstyles hier met ons ''perfecte'' boek.. Als jullie de moeite nemen dit te lezen, zouden jullie dan alstublieft s'il vous plait willen commenten wat je ervan vindt? En.. heel misschien ook willen voten? KUZIEESSS

En neem btw ook vooral even een kijkje in het boek Tony van @popularstyles en het boek Mister Undercover van @poppinnetje_inde_zee !!