Gardenya kokulum
Bana verdiğin sarı güller var ya
Uçurumdan atsan cam kalbimi
Bu kadar yakardı canımı
Kanatlarını gördüğüm
Kalbin saçının turuncusunu taşıyor
Turuncu renginin yansımasısın
Kalbim sen yaklaştıkça
Yanında bir çölü yaşıyor
Sarı gülleri sevmem
Sarı gülleri hiç sevmem
Benim verdiğim gardenyalara cevap veren
Ah o sarı güller
Ne zaman kaçmak istesem senden
Havadaki nefes oluyorsun
Gökyüzü oluyorsun
Evren oluyorsun
Sessizliğinle beni bir yakıyorsun
Öyle bir yakıyorsun
Yangınımı söndürmek yerine daha da harlıyorsun
Okyanusların sakinliğinde görüyorum seni
Gökyüzünün mavisinde
Evimin karşındaki çamların yeşilinde görüyorum
Bastığım yolun grisinde
Görünmezliğin görünürlüğünde görüyor gözlerin beni
Tavandan boynuma ip oluyor susan sözlerin
Anlıyamıyorum ya seni
Işte paramparça ediyor bu benliğimi
