Take the way to Love (Completed)

Part 14

" ဘယ္လဲ ''

အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ baekhyun ကို
Chanyeol အေနာက္မွလွမ္းေမးလိုက္သည္။ဘာပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ အျပင္ထြက္စရာအေၾကာင္းမွမ႐ွိပဲ..

" ဟို..ဝယ္စရာ႐ွိလို႔ပါ ''

သူ႔ဘက္ကုိလွည့္ၿပီး ေခါင္းငံု၍ျပန္ေျဖေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္သည္။ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ပဲ
အသံေတြတုန္ရတဲ့အထိ ေၾကာက္ေနလဲကေလးရယ္

Chanyeol ဘာမွဆက္မေျပာပဲ အိပ္ေပၚထပ္သာျပန္တတ္လာလိုက္ေတာ့သည္။
တေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္သြားေသာ အရိပ္ေလးကိုchanyeol ျပတင္းေပါက္မွေငး၍ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။
မိုးေတြရြာေတာ့မယ့္ပံုျဖစ္ေနတာ ကိုဒီေကာင္ေလးထီးမယူသြားဘူးလား..

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔မဲေမွာင္လာတဲ့ ေကာင္းကင္
အေျခအေနေၾကာင့္ မဟုတ္ေသးပါဘူး..
Chanyeol ထီးကိုယူကာ အေနာက္မွလိုက္လာခဲ့လိုက္သည္။ေျပး၍ပင္ လိုက္မိသည္ေၾကာင့္ baekhyun ကို
မွီခ်င္သေယာင္ေလးပင္ ႐ွိၿပီ။
ဒါမယ့္ chanyeol အနားသို႔မသြားပါ။သူ႔အနားမွာ ဒီေကာင္ေလး အေနခက္မွန္းသိသည္။ဒါေၾကာင့္ ေက်ာျပင္ေလးကိုသာ ေငးၾကည့္ရင္း ခပ္လွမ္းလွမ္းေလာက္ကသာ
လိုက္လာခဲ့သည္။

လမ္းေလ်ွာက္ေနတာအေတာ္ပင္ၾကာၿပီ။baekhyun
သြားခ်င္တဲ့ေနရာမေရာက္ေသးဖူးလားမသိဘူး။
ဒီေလာက္ေဝးရင္သူလိုက္ပို႔မွာေပါ့..ဒါမယ့္ မွတ္မိသေလာက္
ေတာ့ ဒီနားမွာဘာဆိုင္မွ႐ွိမေနေပ။ဒီေကာင္ေလးဘယ္
ကိုလာပါလိမ့္...

စိတ္ေတြအရမ္းမြန္းက်ပ္တာေၾကာင့္ baekhyun လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာတာျဖစ္သည္။ဘယ္သြားရမလဲမသိတာေၾကာင့္ တည့္တည့္သာေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ၿပီးရင္
တည့္တည့္ပဲ ျပန္မယ္ဆို အိမ္ေရာက္မွာပဲ မဟုတ္ပါလား.

ျမင္ေနရတဲ့ လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းကသူ႔ဘဝနဲ႔ပင္
တူေနသေယာင္။ေလညင္းတိုက္တိုင္း ဘယ္ညာယိမ္းေနရတဲ့
ျမက္ပင္႐ွည္ေတြကသူမ်ားေတြအတြက္စာဖြဲ႔စရာဆိုေပမယ့္ baekhyunအတြက္သနားစရာလို့ျမင္မိသည္။
ဘယ္ဘက္က ေလတိုက္ရင္ ဘယ္ဘက္ကုိယိမ္း
ညာဘက္ကတိုက္လ်ွင္ ညာဘက္ကိုယိမ္း
သူ႔ဘဝလိုပဲ။ေစရာအတိုင္း ေျပးေနရတဲ့ဘဝမ်ိဳး..