On Birinci Bölüm

99 4 8
                                    

Multi medyada Melis var.😍
Herkese yeniden merhaba👋🏻 Yoğun sınav haftam bitmiş olabilir. Ama önümde çok daha büyük bir sınav var. İyi okumalar😊
Dehşetle gözlerimi açtım. Ve koşarak aşağı indik.
"Yine."dedim "kandırdı bizi."
Yerde cansız bir manken yatıyordu.
"Ben demiştim." Dedi Cemrehan "ama bir an gerçekten öldürdü sandım."
"Bende."dedim.  Kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu.
Bana sarıldı Cemrehan. Onunlayken kendimi güvende hissediyordum. İyi ki hayatımdaydı. İyi ki böyle bir düşmanım vardı. Bu olaylar karşısında şansıydım belki ama yine de şanslı olmamı sağlayan bir ailem,arkadaşlarım ve bir düşmanım vardı.
Güldüm kendi kendime.
"Ne oldu?"dedi Cemrehan.
Yok bir şey diyerek geçiştirdim. Kampa geri geldiğimizde girmeye çalışıyorduk.
"İlerde sizin okuldan biri mi var?"dedim.
O beni hızlıca çekti. Aramızda çok az bir mesafe vardı.
"Evet."dedi "gitmelerini bekleyelim."
Aramızdaki mesafeden rahatsız olmuştum. Eminim kıp kırmızı olmuşumdur.
"Ne kadar da utangaçsın?"dedi gülerek Cemrehan.
Daha da utanırken, sonunda gittiklerinde kulübemize döndük.
Kızlar hala uyumamıştı.
"Niye böyle kırmızısın?"diyen Aslı'ya baktım.
"Eee şey biraz koştum terledim falan o yüzden."diye saçma bir bahane uydurmaya çalıştım.
"Yoksa."dedi Deniz "Kaan ile miydim?"
Onlara göz devirdim.
"Hayır tabii ki."dedim.
Onlar imayla bakıyorlardı.
" Saçmalamayı kesin!"dedim ve sonraki dediklerini umursamadım.
"Neden uyumadınız?"dedim.
Zeynep,"Sohbet edesimiz geldi."dedi.
Ben de biraz onlarla sohbet ettim. Gece 4 iken yeni yatakta uzanıyordum.
Aklım yine dop dolu olduğundan uykum gelmedi. Sonra ben de onları alıp hayali bir şekilde çöp kovasına attım.Ve uyumaya çalıştım.
****************
Sabah uyandığımda daha erkendi. Kendime hayret ettim. Ben mi erken uyanmıştım?
Zeynep çoktan yürüyüşe gitmiş olmalıydı. Aslı ise birazdan uyanırdı.
Ben de bu sabah yürüyüş yapmak istedim. Spor bir şeyler giyinip dışarı çıktım. Koşarken bir andan müzik dinledim.
Eski anılar geldi aklıma...

5 Ay Önce
Okula geldiğimde bizimkiler çoktan gelmişti.
"Selam."diyerek yanlarına gittim. Kısa bir selamlaşmadan sonra konu bana aşık olan çocuğa gelmişti. Artık bu konu fazlaca sıkıyordu. Ama bizimkiler bu konuyu konuşmaktan bıkmamıştı.
"Yeter artık."dedim "bu konu fazlaca sıktı. Bana aşık olursa olsun bu benim umrumda değil."
Herkes Peki derken Kaan'ın o çocuğa siniri nerdeyse hiç bitmemişti.

Şu An
Aklıma o an gelince düşündüm. Kaan beni ne zamandır seviyordu?! Evet ya. Ama ben saftım. Onun sevgisini hiç anlayamadım. Anlasam ne olurdu ki? Onu arkadaş olarak seviyordum. Ve ona hiç o gözle bakmamıştım. Biz olamazdık. Bilmiyorum ya. Her neyse bu konular saçma. Kulübeye geri döndüm.
Kahvaltıya gittiğimizde Kaan'a karşı soğuk davranıyordum. Çünkü beni o şekilde seviyor düşüncesi ondan soğumama yol açıyordu.
Yemekten sonra sahilde tek başıma yürüdüm. Birine anlatmam gerekiyordu içimdeki sıkıntıyı. Kızlara anlatsam olmazdı bu yüzden ben de Bloguma girdim hemen.

     Aşık Değilim!
En yakın arkadaşınız sandığınız kişinin size aşık olduğunu öğrenmeniz çok acı bir olay. Ona karşı bir hissiniz yoksa eğer.
Evet ben ona karşı hiçbir duygu beslemez,arkadaş olarak görürken bana aşık olduğunu öğrendim.
Kafam çok karışık. Acaba diyorum bazen ben onu öyle gördüğümden mi aşık olduğumu göremiyorum?
Hayır ama ben onu kardeşim gibi seviyorum. Aşık değilim ona. Şimdi diyeceksiniz ki daha sen aşkı bile bilmez inanmazken bunları nereden biliyorsun.
Yani o saçma aşka göre kalbinin çarpması, midende kelebekler uçması ise asla değilim.
Ben buna inanmıyorum. Ah Tanrım başımda bu kadar bela varken neden bana aşık olan biri var?
Bana yardımcı olacağınıza inanıyorum.
Ne yapmalıyım sizce?
Siz olsaydınız ne yapardınız?
Gizemli Kız Çevrimdışı olur mucks.

Herkesin Bir Sırrı Vardır(Bitti)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin