I Am Your Father

3

N A D I N E ' s

Okaya aaminin ko na,nanghihinayang ako na siya ang nagsasabi na dad ko pero ano pa bang magagawa ko? He's claiming that he is. Akala ko pa naman makakaencounter na ako ng kasing edad ko. May mga kasing edad ako rito sa Mansiong to pero kase mga maids sila at strictly prohibited ang informal na pakikipagusap sa akin. Amboring naman kung ganun hindi ba. Mom don't allow me to come out at this Mansion and was homeschooled. Lahat ng dapat aralin ay naaral ko na sa loob ng tahimik at malaking Mansiong ito.

When I asked mom what's the reason,bakit niya ako hindi pinapayagang lumabas. And she said "Because I am not there for you, I'm sorry Nadine masyadong busy si mommy sa business natin eh. I can't trust anyone naman na magbantay sa'yo,even bodyguards are not to be trusted. I was kidnapped by my bodyguard when I was kid that's why. Hindi ka pwedeng lumabas ng walang kasamang I trust the most,maraming masasamang tao sa labas anak." I saw sincerity in mom's eyes that time. I know she cares for my safety kaya naman hinayaan ko nalang. Ang sabi ni Mom kapag daw nag-eighteen na ako baka daw pwede na akong lumabas dahil mababantayan na ako ng fiance ko. Yes,mom trusts that fiance of mine kahit na hindi ko pa iyon nakikilala.

'I badly want a real friend'

Dahil sa nararamdaman ko ngayon ay muli kong naalala ang batang lalaki  11 years ago. That time I really hoped na magkikita kami ulit. But it turns out na hinding hindi ko siya makikita because I heard his Lolo, my Mom's business partner, died 8 years ago,and wala na silang magiging dahilan pa para pumunta rito.

"Nadine are you okay?" nabalik ako sa ulirat nang may bumanggit sa pangalan ko. Agad ko naman itong nilingon.

'Oh,I almost forgot.. There's this man claiming that he's my father'

"I'm okay. I'm done eating,I need to take a bath." agad akong umalis roon at naligo.

Habang nakapikit,nakahiga sa bathtub at dinadama ang dumadamping warm water sa balat ko ay nagflashback ang lahat na kasama ko si Nathan.

Habang patuloy ako sa pagtakbo at paghabol ng iba't ibang mga paru-paro dito sa garden namin ay hindi ko napansin ang malaking bato na nakapagpadapa sa akin.

Agad akong umiyak dahil sa sakit na naidulot ng sugat sa aking tuhod.

"Are you okay?" tanong ng bata na siya palang nasa harap ko at kasalukuyang inilalahad ang kamay.

Lumuluhang napangiti ako.

'Tapos na ang meeting nila ni Mom!'

Imbis na tanggapin ang kamay niyang nakalahad ay agad akong tumayo at mahigpit siyang niyakap. Tila nawala ang sakit na nararamdaman ko mula sa sugat sa tuhod at napalitan iyon ng excitement.

'Ang tangkad niya...'

"H-hey what are you doing?" takang sambit nito. Pilit niya akong inilalayo sa pagkakayakap ko sa kaniya kaya naman humiwalay na rin ako.

"Ang sungit mo pala." agad na sambit ko. "Lahat ba ng batang lalaki ay matatangkad at masusungit?"

"No, I'm taller than you maybe because I'm older than you, anyway you okay? Your knees are bleeding" tanong ng bata sa akin habang nakatingin sa mga tuhod ko.

"No.. Sa totoo lang ay humahapdi na" saka ko muling naramdaman ang sakit. Maluha luhang kinagat ang ibabang labi upang pigilan ang ngumawa. Hindi pwede lalo pa't nakakahiya dahil andito ang crush ko. Yes,crush ko siya. And he will be my one and only first crush,I promise!  Nalaman ko ang crush na iyon sa dictionary, it says, "CRUSH is a

noun

:a strong feeling of romantic love for someone that is usually not expressed and does not last a long time.
:

 the person on whom you have a crush

Inalalayan niya akong umupo sa hagdan ng bahay namin. Hindi ko napansin si nanny na nasa tabi ko lang pala kanina pa at hinintay lang ang paguusap namin ni crush.

Habang nakaupo roon ay nililinisan naman ni nanny ang sugat ko at saka nilagyan iyon ng band aid. Nanonood lang si crush sa ginagawa ni nanny habang ako ay nakatingin sa kaniya.

'Ang cute niya..'

"Mag-iingat po kayo sa susunod ma'am" bilin ni Nanny sa akin at tumayo na uli sa tabi.

"Okay ka na?" medyo may accent na tanong niya sa akin.

"Yes,okay na ako. Ano palang pangalan mo?" nakangiting sabi ko.

"Sorry I don't give my name to strangers. Our name has fame,and they may harm me for that" mahabang sabi nito.

"Hindi naman ako stranger ah? Lupa nga namin itong kinatatayuan mo eh" walang halong pagyayabang na angal ko. "Pleaseee? Anong pangalan mo?"

"I'm Nathan." maikling sabi nito. At saka kumuha ng donut sa maliit na plastic na kanina niya pa pala hawak.

Napatingin ako sa siksik at halos pumutok na ang mga butones sa polo niya. He's wearing a red long sleeve polo shirt na pinapatungan naman ng strap ng jumper niyang hanggang tuhod lang.

'Ang cute niya, mamula mula ang pisngi and he looks.. fluffy.'

••••••
A/N: Waaaah nakakatuwa. Thank you po sa mga nag-aadd ng istoryang ito sa readung list nila. Thank you thank you talaga. Ginaganahan akong mag-ypdate dahil sa inyo HAHAHHA don't forget to vote and comment your thoughts! Thank you po Sankyu sankyu ng marami sa pagbabasa ヾ(≧▽≦*)o