Anonim||UÇURUM||TEXTİNG

1.Bölüm

"Ben suçsuzum"diye bağırdı hıçkırıklarının arasından"hiç bir şey yapmadım. Neden her şeyin cezasını ben çekiyorum, ama bitti artık hiç bir şeyin acısını ben çekmeyeceğim"sesini biraz daha yükselterek bağırdı daha adını bile bilmediğim adam

onu bir uçurumun kenarında ağlarken görmüştüm içim parçalanmıştı uzaktan onu izliyordum ne yapacağını merak ediyordum. Ben onu izlemeye devam ederken, hızlıca ayağa kalktı.

Kollarını iki yana açıp,göğe doğru bakmaya başladı iki adımda uçurum kenarına gel- Hayır hayır olmaz, ona doğru koşmaya başladım. Kendimi tutamamıştım, tutmakta istememiştim zaten.

Kendini bırakacağını anlayınca çantamı fırlatıp daha hızlı koşmaya başladım. Yetiştiğimde kollarımı beline sarıp var gücümle kendime çektim, ikimizde yere düştük.

Hemen toparlanıp dizlerimin üzerine oturup ona baktım derin nefesler alıp veriyordu, gözleri donmuş tek bir noktaya bakıyordu.
titreyen sesiyle "Ne-neden neden beni kurtardın kimsin sen? sanane de beni kurtarıyorsun" bunların hepsini bağırarak söylemesi irkilmeme neden olsada aldırış etmeden konuşmaya başladım

"Ne olursa olsun,hiç bir şeye değmez. Bu kadar bencil olmamalısın, aileni düşün,arkadaşlarını düşün, seni seven insanları düşün ve bencil olma" gözlerim dolmuştun"daha gençsin önünde up uzun bir yol var,yaşayacak bir sürü an bir sürü duygu var"

Alayla gözlerimin için bakarkenm"sana ne, kendi işine baksana benim hayatım seni ne ilgilendirir ha?" Bana daha çok dönüp "o yüzden git burdan" aldırış etmede "adın ne?"dedim yüzüne değil kapkaranlık gökyüzüne bakıyordum oda derin bir nefes verip benim baktığım yöne doğru baktı.

"Araf Bulut" demesi ile gülmeye başladım.bana dönüp "o kadarda komik bir ismimin olduğunu düşünmüyorum, hem senin ismin ne?"

Gülmeye devam ederken"yağmur liva" dedim. Dediğim şeyle oda gülmeye başladı.

"Peki ya şimdi" dedim. "Tamam komik" dedi.
O güldü, ben güldüm.
Biz sustuk, gözlerimiz konuştu.