Στην Αγγλια ζουσε ενα πολυ ερωτευμενο ζευγαρι.Ο Αντωνης Ευθυμιου,μεγαλοεπιχειρηματιας και η Αννα Μητροπουλου.Ζουσαν ευτιχισμενη μεχρι που η Αννα θα περιμενε να γεννησει ενα παιδι,ενα κοριτσακι.Ομως θα ζουσε μονο το κοριτσακι.Μετα απο τον θανατο της...
Αρχισα να τρεχω μεσα στο δασος οπου αλλαζει η εποχη οταν μπαινεις στο καστρο που ειναι χειμωνας.Μα δεν μπορουσα να βγω απο το δασος.
Ηταν μεγαλλο και με εκλεινε με τα δεντρα του.Ακουσα γρυλισμα λιγο πιο κατω και μια στιγμη γυρισα και ετσι ημουν τριγυρισμενη απο λυκους. Ολοι ηταν γυρισμενοι σε εμενα με τα κοκκινα τους ματια.
Μα δυο ξεχωριζαν.Ηρθαν τρεχοντας στους αλλους και αρχισαν να χτυπιουνται και να "τρογονται"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Καθως παλευαν ετρεμαν τα ποδια μου και ειδα απο διπλα μου,ενα μεγαλο ξυλο και το πηρα στα χερια μου.Ηρθαν μερικοι καταπανω μου και αρχισα να τους χτυπαω με το ξυλο μα ματαιος κωπος,με εριξαν κατω και ηταν ετοιμη να με φανε,μα κατι τους εμποδισε.
Ηταν ενας αλλος λυκος,μαυρος με κιτρινα ματια που τους κοιτουσε παρα πολυ εξοργισμενος.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Και εφυγαν.Ο ασπρος λυκος τα ειχε βρει πολυ σκουρα.Ειχαν πεσει ολοι πανω του και τον ειχαν γδαρει.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αλλα ανεβηκε απο πανω τους και τους ανταπεδωσε ολο το ξυλο.Ολοι οι λυκοι εφυγαν και ο ασπροε λυκος αρχισε να περνει ανθρωπινη μορφη,δεν μπορει...
Ο Σαββας...δεν μπορει...θεε μου.Ετρεξα σε αυτον και εβαλα την τακετα μου πανω του.Ο αλλος λυκος ηταν ο Ανδρεας και με βοηθησε να τον μεταφερω μεσα.
Τον βαλαμε στο κρεβατι και απλα τον εβαζα γαζες και επιδεσμους. "Αοου..." ειπε.Εσθανθηκα ασχημα.Με εσωσε.Θα μπορουσε να με αφησει να με φανε...αλλα οχι...τελικα εχει καρδια,αισθηματα,νιωθει...
"Σαββα..." ειπα και με κοιταξε παραξενεμενεος."Σε...Ρυχαριστω που με εσωσες"ειπα και χαμογελασε. "Τιποτα...δεν θα ηθελα η πενταμορφη μου να μου παθει τιποτα" με κοιταξε με ενα χαμογελο και κοιμηθηκε.
Στο Σαλονι
Κατευθυνθηκα προς τον Αντρεα πως σε σε ολο αυτο και πως εγινε λυκος.Με λιγα λογια ο πατερας του τον εκμεταλευοταν για την δυναμη του Σαββα,εχετε ακουσει την εκφραση Πα τερας-ΤΕΡΑΣ ετσι;Έ ιδια περιπτωση και ο πατερας τοτ Σαββα και του Ανδρεα.
"Παντως σας ευχαριστω" του ειπα καθως μου χαμογελασε και μου ανταπεδωσε μια αγκαλια.Την χρειαζομουν. "Τιποτα,θελω να δω τον Σαββα χαρουμενο,και ειναι με εσενα..."ειπε.Ουαιυ...ο Σαββας...με...εμενα;
