Ερωτεύτηκα τον απαγωγέα μου

Ο Τσακωμος

 Previously in part 17

"Οχι Μπελ...μεινε μαζι μου"ειπα καθως την εβαλα στο αμαξι για να την παμε στο νοσοκομειο.
"Αντιο Πετροκαλο ψωφο"ειπε ο Ανδρεας καθως πατησε την σκανδαλι απο το πιστολι και ενας πυροβολισμος ακουστηκε.

"Γιατρε θα μπορεσει να ξανα κανει παιδια;"τον ρωτησα ανυσηχος και εγνεψε καταφατικακαι τον ειπα να περασει στην επεμβαση.Δεν προκειται να σε χασωοχι και εσενα

......................................

Πηγα να παρω μερικους καφεδες για να μπορεσουμε να ειμαστε ξυπνιοι για παρενδεχομενοεντομεταξυ ειχα ξεχασει να πω τον Γιαννη να ερθει αλλα σανμπος θα νοιαστει;Ποτε δεν τα πηγαινε καλα αυτος και η Μπελ.Κατευθυνθηκα προς τον Ανδρεα και τον Σαββα και τους εδωσα τους καφεδες.Εγω επινα τσαι(ΟΥΥΥΥΥΥ)ε συγνωμη που δεν μου αρεσει ο καφεςχιλια συγνωμη!

Χτυπησε το κινητο μου και ηταν ο Γιαννηςα τι προτοτυπο."Ναι;"ειπα με τελειως αδιαφορη φωνητωρα τελευταια συνεχεια μαλωνουμε και κανει πολλες μαλακιες."Ελα μωρο μουγυρισες;"ειπε.χμμ"Στο νοσοκομειο ειμαι,αν θες να μαθεις τι εγινε παρε τον κωλο σου και ελα γεια"ειπα και του το εκλεισα.Ο Κοσμος καιγεται και αυτος γλυκα και ωραια με ρωταει αν γυρισα.

"Το αγορι σου;"με ρωταει ο Ανδρεας ολος γεματος ενδιαφερον καθως μου χαμογελασε.Ειχε ωραιο χαμογελο ενα γλυκο,λες και ηθελε να πει κατι μεσα απο αυτο αλλα δεν ξερω."Ναι το αγορι μου..."απαντησα με αδιαφορια.Μετα απο αυτα που ειχαν γινει,απηγαγαν την Μπελ,την βοηθησανε,οταν ελειπε ειχε παρει φορα.Ξαφνικα τον ειδα να μπαινει μεσα χαλαρος χωρις να τον νοιαζει τιποτα,τι μαλακας θεε μου.

"Μωρο μου πως εισαι;"ειπε με ενα χαμογελο.Ημουν τοσο νευριασμενη που μου ηρθε να τον πνιξω."Δεν εχεις καθολου τσιπα επανω σου;Η Καλυτερη μου φιλη παλευει γαι την ζωη της και εσυ ουτε καν νοιαστηκες;"ειπα θυμωμενη."Σιγα,θα ζησει για να μας σπαει τα αρχιδια"ειπε.Στο ακουσμα αυτον τον λεξεων τον εδωσα μια σφαλιαρα που ολοι στο νοσοκομειο γυρισαν και μας κοιταζαν."ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ;ΦΥΓΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ,,ΕΧΕΙΣ ΘΡΑΣΣΟΣ!ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΠΑΛΙΟ ΜΑΛΑΚΑ!ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ!"ειπα και εφυγα μα με επιασε απο τον καρπο τοσο ασχημα.

(Ανδρεας POV)

Ειδα να την πιανει απο τον καρπο τοσο δυνατα,ως που σηκωθηκα και χωθηκα μπροστα του."Αστην μην γινει κανενα κακο και βρεθεις στην εντατικη"ειπε και τοτε αφησε το χερι της."Φυγε"του ειπα καθως εδειχνα την εξοδο."Χριστινα δεν τελειωσαμε ακομα,ποτε δεν θα xωρισουμε"ειπε και εφυγε.Γυρισα στην Χριστινα και πηρα τον καρπο της και τον φιλισα.Τι απαλο δερμα που εχει θεε μου.Την αγκαλιασα και πηγαμε να κατσουμε για να περιμενουμε τον γιατρο.Ειδα τον Σαββα σε χαλια κατασταση,οπως τοτε με την μητερα μας.Θα γινει καλα Σαββα,η μαμα δεν θα την αφησει ετσι.

Γεια σας τερατακια μου,πως ειστε;
Λοιπον καλη επιτυχια σε οσους/ες δινουν παννεληνιες και μην ανυσηχητε!Βαλτε τα δυνατα σας αγαπες μου θα τα καταφερετε σας αγαπαω

Αν σας αρεσε αυτο το κεφαλαιο χαριστε μου ενα αστερακι,το σχολιο σας να μου πειτε αν σας αρεσε και εμεις θα τα πουμε στο επομενο κεφαλαιο!

Spoiler Alert:Τα Νεα