Το μυστικο

133 12 2
                                    

Αντε ξανα και απο την αρχη,ο πυχης εχει φτασει στο 100,τα νευρα μου ειναι φουλ,θα τα σπασω ολα.Ακου εκει συγνωμη.Να την...αντε μην ανοιξω το στομα μου και πω καμοια κουβεντα.

Ειδα να ανοιγει η πορτα και ηταν ενα σκυλακι.Ενα ελαφρι χαμοφελο σχηματιστικε στο πρωσοπο μου."Σαρεσει;"ειπε ο Ανδρεας καθως μπηκε μεσα.
"Ναι ειναι πολυ ομορφο" ειπα"Τοτε ειναι δικο σου,ονομασε το οπως θες"ειπε καθως μου χαμογελασε."Οτι χρειαστεις βαλε μια φωνη"ειπε καθως εφευγε."ΑΝΔΡΕΑ!"φωναξα και γυρισε με σοβαρο βλεμμα.
"Γιατι ο Αρης ειναι τοσο..." ειπα και ηρθρ κοντα μου.

"Να βλεπεις...θα σου πω μια ιστορια..."

Καποτε,οταν ειμασταν πολυ μικρα,ο Αρης ηταν 13 και εγω 12 η μητερα μας ειχε πεθανει πολυ νεα και η καρδια του Αρη ειχε ραγισει,ηταν μαυρη...πλεον δεν ενιωθε.Ο πατερας ειχε κανει μια συμφωνια με τον Αρη οτι θα μπορει να βλεπει την μητερα μονο αν του κανει μια ιδιαιτερη ενεση.Και ετσι εγινε.Ο Αρης καθε πανσεληνο γινοταν ενας κατασπρος λυκος μρ κοκκινα ματια.
"Γιατι το εκανες αυτο πατερα;" τον ειχα ρωτησει.Ειχε να το πω μια ελπιδα οτι ο Αρηε θα την εβρισκε."Την νιωθω Ανδρεα.Και ξερω οτι ειναι εδω,ο Αρηε μπορει να την βρει"μου ειπε.Απο τοτε καταλαβα πως υπηρχε ρλπιδα ο Αρης να ξανα νιωσει την Χαρα,την αγαπη"

"Αυτος ειναι ο Λογος" μου ειπε.Δηλαδη αν ενευριασει μαζι μου θα μου κανει κακο ως λυκος ή λυκανθροπος;Παναγια μου,πρεπει αν φυγω απο εδω,δεν θελω να ειμαι μαζι με εναν λυκο.
"Ευχαριστω Ανδρεα" ειπα και εφυγε.

(Αρης POV)
Αααααάαααα θςτα σπσω ολα!πηρα το τραπεζι και το αναποδογυρισαα αναποδα απο τα νευρα μου."Ηρεμησε λυκε"ειπε ο Ανδρεας και τον εκανα νοημα να μην πει τιποτα στην Μπελ.
"Δεν θες να ξερει οτι εισαι λυκος;" με κοιταξε με ενα ειρωνικο χαμογελο."Καλα εισαι μαλακας;Φυσικα και οχι!Αν μαθει τι πραγματικα ειμαι χαθηκα.Θα την χασω για παντα.Δεν Πρεπει Να Μαθει καταλαβες;Αλλιως θα σε σκοτωσω"του ειπα καθως γυρισα στο τζακι."Χμ οκ Αρη,καταλαβα"ειπε και εφυγε.Περιεργοςειναι ο Ανδρεας.Ποτε δεν ειχα καθισει να τον ρωτησω αν ο πατερας μας εκανε κατι για αυτον...

(Ανδρεας POV)

Μπηκα στο δωματιο μπυ και κλειδωθηκα.Ειδα τα χερια μου μεσα στην μαυριλα,τα νυχια μου ηταν μεγαλα και μαυρα.Την Δικια μου την δυναμη δεν την ξερει και καλυτερα να μην την ξερει.Αλλα θα δει οτι ειμαι ακλυτερος απο αυτον και μπορω να μπροστατεψω καποιον.
Χμ..ο πατερας νομιζε οτι ημουν αδυναμος,ναι καλα,νομιζεις.

Μπορω να την προστατεψω και εγω,γιατι μονο ο Αρης;Βγηκα στο δωματιο μου και πηδηξα κατω στο προαυλιο.Τα ματια μου εδειχναν μισος για ολους,εκτοε απο αυτην.Τις εμοιαζε.Αγνη καρδια.

Αρχισα να τρεχω μεσα στα χιονια μεσα στο δασος και λυκοι να με ακολουθουν,αλλα οταν εφτασα απομακρυνθηκα.

"Γεαι σου μητερα,εμμ...ξερω οτι εχει καιρο να σε επισκευτω αλλα θα επανορθωσω." της ριπα καθως ακουμπησα ενα κοκκινο τρανταφυλλο στο αγαλμα της.Καθισα διπλα της και απλα εκλεισα τα ματια μου και αφησα δακρυα να τρεξουν.

Καλυτερα κανενανς να μην μαθει τιποτα.Και ευτιχως στην Μπελ ειπα την μιση αληθεια.Καλυτερα να μην μαθει για εμενα.

Το επομενο πρωι

Ερωτεύτηκα τον απαγωγέα μουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora