Zamanın arasına sıkıştıdımm....hüznümü..kokusunu...sonbahar yapraklarına astım...
Güz gelince uçar gider başka hüzünlerin kokusuna karışır belki hüznümm...
O zaman huzur bulur çaresizliğim kimsesizliğimm...sensizliğimm...
Nefesimi tıkarken gözlerin hüznüm ve yalnızlıgımda boguldum...
Koca bir sessiz çıklıkk avaz avaz ama duyulmayan...
Ben de sessizce ölüyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlaşılmamış...
Poetry©TÜM HAKLARI SAKLIDIR "Hayatim boyunca yuksek sesle konustum... yuksek kahkalar attim..tek nedeni beynimin ve yuregimin...