Yıkık ve bıkkın bir ağustos sıcağından yazıyorum...
Geceye fısıldadıgim yorgun bir acı dilimde
Döküldü dökülecek sessiz göz çığlıklarına hicran
Yığılmış bir veda kalmış yikintilarin arasinda
Sana seni unutmaya başladığımı söyleyecektim
Üzgünüm sana ihanet ettim
Sahtekarlık yaptım yine yalana sığındım
Yine duymadiniz duymadin
Artık bitti
Soluksuz bir veda ertesi sözlerin
Cebim delik deşik
Sen unutamazsin beni
Insan hiç tanımadığı birini unutamaz çünkü...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlaşılmamış...
Poesía©TÜM HAKLARI SAKLIDIR "Hayatim boyunca yuksek sesle konustum... yuksek kahkalar attim..tek nedeni beynimin ve yuregimin...
