❤My Daddy❤[H.S fanfiction]

Κεφάλαιο 1ο

Γεια σας είμαι η Αρετή Martin είμαι 17 χρονών και..... Θα μπορούσα να πω πως δεν υπάρχει καλύτερη μέρα στην ζωή μου. Σήμερα ήρθε ένας κύριος να με υιοθέτήση. Η διευθυντρια με φώναξε στο γραφείο της για να δω τιν καινούργιο μου μπαμπά και για να μου μιλήσει προσωπικά.

Χτύπησα την πόρτα και μου απάντησε η διευθυντρια.

"Πέρασε μέσα Αρετή" ειπέ και αμέσως μπήκα μέσα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

"Γεια σας είμαι η Αρ-" δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσω την προτασή μου και με διέκοψε.

" Ξέρω πολυ καλά ποιά εισαι" μου είπε με ένα σοβαρό βλέμμα.

"Αρετή κάτσε σε παρακαλώ πολύ‚ λοιπόν αυτός δεν είναι ο πατέρας σου αυτός είναι ο κύριος που θα σε παει σε αυτόν... Εμ κύριες Κωνσταντίνε θα μπορούσατε να βγήτε έξω θα ήθελα να μιλήσω ιδιαιτέρος με την Αρετή" είπε η διευθυντρια.

Βγήκε έξω ο κ. Κωνσταντίνος και η διευθυντρια έβγαλε κάτι μέσα από το συρτάρι δίπλα απο το γραφείο.

"Αυτό μου το είχε δώσει η μαμά σου λίγο καιρό πριν σε αφήσει εδώ και πριν πεθάνει φυσικα. Μου είπε να στο δώσω αλλά δεν πρεπει να το δει κανένας ουτε να το διαβάσει! " είπε αυστηρά

"Σε αυτό το σπίτι που θα πας η ζωή σου θα αλλάξει εντελώς. Θέλω να προσεχείς πολυ και να μην εμπιστευθείς ποτε τον "μπαμπά"σου" είπε και την κοίταξα με απορία

"Δεν καταλαβαίνω;;;"

"Αυτόν τον ανθρώπων που θα τον αποκαλείς "μπαμπά" είναι 6 χρόνια μεγαλύτερος σου και δεν πας τυχαία σε αυτό το σπίτι" είπε η διευθυντρια. Ο Κωνσταντίνος άνοιξε την πόρτα και είπε νευριασμένος

" Πρέπει να φύγουμε" είπε και κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου. Σηκωθηκα απο την καρέκλα και βγήκαμε εξω στο προαύλιο.

"Πήρα την βαλίτσα σου και την έβαλα στο αμάξι" είπε και πήγε προς ενα μαυρο Audi. Μπήκε στην θέσει του οδηγού.

"Θέλω να προσεχείς πολύ εντάξει!;;"

"Μάλιστα κύρια Πίτερσον" απάντησα

"Γεια σου κορίτσι μου να προσεχείς"

Είπε και εγώ μπήκα μέσα στο αμάξι.
Το σπίτι ήταν μια μιάμιση ώρα απο το ορφανοτρφειο. Όταν φτάσαμε μπροστά μου αντίκρισα ένα τεράστιο σπίτι.

Βγήκα απο το αμάξι και πήγα μπροστά από την ξύλινη πόρτα. Χτύπησα το κουδούνι που έγραφε "Harry Styles".

Η πόρτα άνοιξε διάπλατα και κοντο στάθηκα για λίγο αλλά ένα χέρι με έσπρωξε μέσα στο σπίτι.

"Καλωσόρισες" είπε μια κύρια πλησιαζωντας με. Με κοιτούσε υποτιμητικά. Για κάποιον λογο φοβόμουν να την κοιτάξω.

"Ανζελα πάω την βαλίτσα της στο δωμάτιό της" ανακοίνωσε ο Κωνσταντίνος και έφυγε προς τον δεύτερο όροφο. Κοιτούσα μόνο κάτω.. Φοβόμουν να κοιτάξω ευθεία γενικά να σηκώσω το κεφάλι μου.

Η Άντζελα μου έπισε το πηγούνι και έφερε το πρόσωπο μου αντικριστά με το δικό της.

"Εισαι πολύ όμορφη" ομολόγησε αλλά άκομα είχε αυτή την υποτιμητική εκφράσει στο προσωπό της.

"Ακολούθησε με" συνέχισε και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τα σκαλιά. Σταματησαμε προστά απο μια μεγάλη πόρτα. Την άνηξε και αντίκρισα 5 κρεβάτια. Όλα ήταν το ίδιο

Μέσα στο δωμάτιο υπήρχαν άλλα 4 κορίτσια.

"Απο δω και μπρος αυτό είναι το δωμάτιο σου" είπε σπροχνωντας με‚ με δύναμη προς τα μέσα. Έπεσα κάτω. Άρχισα να κλαιω, αυτή κοθόταν και γελούσε απο πίσω μου ενω εγώ εκλεγα. ΤΗ στρίγγλα!!! Έκλεισε την πόρτα δυνατά πίσω μου και εγώ σηκώθηκα.

Πήγα και έκτατσα στο κρεβάτι μου. Ήταν ακριβώς μπροστά στην πόρτα. όταν εμπενες μέσα έβλεπες έμενα πρώτα.

Σκούπισα τα δάκρυα μου και δυο κορίτσια ήρθαν και κάθισαν δίπλα μου.

"Είσαι καλά;;;" ρώτησε η μια.

"Καλά είμαι Ευχαριστώ." απάντησα

"Με λένε Αναστασία και απο εδώ η φιλη μου η Βίκη." είπε η Αναστασία.

"Χάρηκα.. Αρετή"

Ακούστηκε η πόρτα.... Όλα τα κορίτσια πήγαν στα κρεβάτια τους ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα....

~~~~~~~~~~~~~

Γεια σας ✋💜

Ελπίζω να σας άρεσε το πρώτο κεφάλαιο. Ποιός η ποιά πιστεύετε οτι θα μπει μέσα στο δωμάτιο;;;;;;;

Αναστασία (army_anamin)

Βίκη (BTSARMY392)

Αυτά για την ωρα Γεια σας ✋