Kendine kızıyodu. Kendisine yapmadığını bırkmayan bir adamdan kaçması gerekirken o tam tersini yapıp adama koşuyordu.
Ateşe koşuyordu. Onu yakıp kül edecek ateşe. Ama ateşe de razıydı,yanip kül olmayada,'GÖNÜL' lüydü bu sefer bütün yaşayacaklarına. Asli gibi gönüllüydü sevdaya ,razıydı yanmaya.
İçinde ilk kez hissettigini ,yeni filizlenen sevdaya hazırdı savaşmaya ,barışmaya ,kazanmaya, kaybetmeye. En çok da sevmeye ve sevilmeye.
Onun bilmediği şey ise ,kendisi nasil Aslı gibi yanmaya razıysa dizlerinde yattığı adamda Kerem olup onun ardindan diyar diyar gezmeye raziydı çoktan. Kerem gibi sevdasıyla yanmaya yandıkca yakmaya hazırdı.
Kerem gibi yanacaktı. Ertuğrul, Aslı nasil Keremin ateşinden kule döndüyse Armağan' da Ertuğrul'un areşiyle kule donecekti.
Herkesi,herşeyi yakar mıydi sevda?
Yaşayıp görecekledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİTAP ÖNERİLERİ
Ficción GeneralAklınmı karıştı ne okuyacağınla ilgili hemen önerilerime bakabilirsin ;)