Benign(COMPLETED)

Part-8 (Z and U)

Zawgyi

ျပန္​႔လြင္​့​ေနတဲ့ အမိ​ေျမရဲ႕​ေျမသင္​းရနံ႔ကို႐ွဴ႐ိႈက္​ရင္​း ​ေက်ာ​ေပၚကႏူးညံ့မႈ​ေလးကို အသာခ်​ေပးလိုက္​​ေတာ့ အသာ​ေလး​ေလ်ွာဆင္​းကာ​ေဘးမွာလာရပ္​သည္​

ထြန္​ယက္​ၿပီးကာစ ​ေျမနီ​ေစး​ေစး​ေတြရဲ႕ က်ယ္​ျပန္​႔မႈ​​ေတြက ​ေဝး​ေနရတဲ့အမိ​ေျမရဲ့ေႏြး​ေထြးမႉပင္​

"Xing....ဒီ​ေနရာကသိပ္​လွမယ္​ထင္​တယ္​"

သူ႔လက္​ညႇိဳး​ေလးကိုလာဆုပ္​ကိုင္​ကာ​ေမးလာတဲ့Jun Myeon

ဘိုသီဘတ္​သီစည္​း​ေပးထားတဲ့ ဆံစတခ်ိဳ႕က မသပ္​မရပ္​ျဖစ္​​ေနတာ​ေတာင္​ အ႐ွိန္​အဝါက႐ွိဆဲ

ကိုယ္​ကနာၾကင္​မႈ​ေပးထားမိတာမို႔ တစ္​​ေလ်ွာက္​လံုး​ေက်ာပိုးလာတာ​ေတာင္​အားနာ​ေန႐ွာတဲ့​ေကာင္​​ေလး

"အင္​း...ဒါကိုယ္​ခ်စ္​တဲ့​ေျမပဲ"

"Xing က်​ေတာ့ဆီ​ေရာက္​လာ​ေတာ့ ဒီ​ေျမကိုလြမ္​း​ေနမွာပဲ"

​​ေလတဝႀကီး႐ွဴ႐ိႈက္​​ေနတဲ့​ေကာင္​​ေလး
ရင္​ထဲအသာဆြဲထည္​့ထားမိ​ေတာ့ ခါးကအက်ႌစကိုတင္​းက်ပ္​စြာဆုပ္​ကိုင္​သည္​

"ဘာ​ေတြျဖစ္​​ေန​ေန Xingကိုခ်စ္​တာ​သိတယ္​မို႔လား ကြၽန္​​ေတာ္​​ေၾကာက္​တတ္​တယ္​Xing" ရင္​ခြင္​ထ​ဲမ်က္​ႏွာအပ္​ကာ​ေျပာ​ေနတဲ့​ေကာင္​​ေလး

သူမသိပါ.. ...

​ေ႐ွ႕ဘယ္​လိုဆက္​ရမယ္​ဆိုတာလည္​းမသိပါ

အာဏာကိုမမက္​...သို႔​ေသာ္​သူအ႐ွံုးကိုမလိုလားပါ

သူ မ႐ွံုးဖို႔အတြက္​ အသက္​ကို​ေတာင္​စြန္႔​႔လႊတ္​ႏိုင္​တဲ့သူမို႔

"သြားရ​ေအာင္​Jun ​ေက်ာ​ေပၚတက္​"

"​ေတာ္​ၿပီXing..လက္​ကိုသာကိုင္​ထား​ေပ...ကြၽန္​​ေတာ္​Xing​ေဘးက​ေန​ေလ်ွာက္​မယ္​"

တ​ေရြ႔​ေရြ႔​ေလ်ွာက္​​ေနတဲ့လူသားႏွစ္​​ေယာက္​

မိုင္​တခ်ိဳ႕လို​ေသးတဲ့ၿမိဳ႕​ေတာ္​..........

​ေဘးက​ေကာင္​​ေလးက​ေမာရမယ္​မသိ

အျပံဳးပန္​း​ေတြ​ေဝၿပီးသူ႔လက္​​ေတြကိုတင္​းက်ပ္​စြာဆုပ္​ကိုင္​ထားသည္​