Nine

1K 40 4
                                    

Third person

"Can you sleep here, kuya?" Mia asked her brother.

Pagkatapos kumain sa labas ay hinatid na ni Greyson ang nakababatang kapatid niya.

"I'm sorry, baby. But I can't eh."

Before Greyson bids his goodbye, his two sisters went out at sabay na niyakap ang kuya nila.

"I missed you, bro." Cyndy said as she hugs her brother.

Sam on the other hand was crying. She misses her brother, she misses their old life.

Napahiwalay lang sila sa yakap nang narinig nila ang kanilang nanay.

"G-grey?"

When she was about to hug Greyson, the latter took a step back. As if, his mother has disease.

"Don't." Greyson was controlling his emotions. "Just don't."

Bumuhos ang luha ng nanay niya kasabay nang pag-iyak pa ng tatlo niyang kapatid.

"I'm so sorry, anak." Tanging nasabi ng nanay nila.

"Nawalan ka na ng karapatan na tawagin akong anak simula nung pinili mo ang sarili mo."

Tumalikod na si Greyson at saka naglakad paalis. Hinabol siya ni Sam at niyakap.

"I love you, kuya." Aniya. "I love you so much."

Greyson choose not to answer his sister. Pagkasakay niya ng sasakyan niya ay pinaandar niya kaagad ito at umalis na. Habang nagdadrive ay doon na siya nagbreak down.

The pain he felt year ago, was still the same. The pain he felt year ago, made him broken again.

Almost is Never EnoughWhere stories live. Discover now