Ten

1K 35 6
                                    

Third person

Nadatnan ni Greyson ang Papa niya na umiinom. If he's broken, he's sure as hell, he's father was beyond repair.

Walang tutumbas sa sakit ng nararamdaman ng Papa niya. Walang tutumbas sa sakit ng nararamdaman niya.

When he's father saw him, nginitian lang niya ito at itinaas ang basong may alak.

"How's your sister?" His Papa asked.

"You could have come with us, Papa." Ani Greyson at umupo sa tabi ng Papa niya.

"I can't let Mia see me this broken, Grey." Ani ng Papa niya sabay inom. "Is she happy?"

"Pa, she was asking you. She wanted to see you."

Ngumiti ang Papa niya, "Gustong gusto kong makita ang mga kapatid mo, Grey. It's just that..."

"You can't bear to be with them kasi kumampi sila kay Mama." Pagtatapos ni Greyson sa Papa niya. "Pero, tita Ales keeps on saying na kasalanan ng magulang pero hindi ng anak."

Tumayo ang Papa niya, "I know, anak. Pero masisisi mo ba ako na ayokong makita ang mama mo?"

"Pa, mga kapatid ko lang naman ang kikitain mo."

"If I wanted to see you your sibling that means I have to deal with your mother, Greyson. And you know that."

Natahimik si Greyson sa sinabi ng Papa niya. Hinayaan nalang niya itong umalis kasabay ng pagkabasag ulit ng puso niya.

He doesn't want his father to be like this. The past year was his father's greatest downfall; he was drowning himself sa alak. He wanted to stop his father but he doesn't know how.

If only Greyson could change the world overnight, he will. Pero bakit niya pa ba babaguhin ang nangyari na? Para saan pa?

Almost is Never EnoughWhere stories live. Discover now