2.Bölüm

1 0 0
                                    

Yorganın altında daha ne kalabileceğimi merak ediyordum.
Her an pencereden içeri girip beni öldürecekmiş gibi düşünüyordum.Kollarımı bedenime sardım.
Titriyordum.
Korkuyordum...
Şimdi ne yapacaktım.
Asla susmayacaktım,susamazdım.
Bir insan ölmüştü,öldürülmüştü!
Bir cinayete tanıklık etmiştim,hiçbir şey olmamış gibi susamazdım!
Gözlerimi kapatamıyordum,kapattığımda gözlerimin önüne adamın kanlar içindeki vücudu geliyordu.
Bu dehşet vericiydi!
Hızla kafamı sallayıp bu korkunç düşüncelerden kurtulmaya çalıştım.Kafamı yorgandan çıkadığımda dolu bir nefes aldım.
Yorganın altında terlediğim için anlıma bir kaç tutam saç yapışmıştı,umursamadım.
Yorganı üstümden çekip aldığımda  yataktan doğrulup ayaklarımı yataktan sarkıttım,sıkıntılı bir nefes aldım.Kalbimin üzerinde ağır bir yük vardı.Nasıl hareket edeceğimi bilmiyordum.
Nasıl bilebilirdim ki her gün gözümün önünde insan öldürülmüyordu!
Çıplak ayağım soğuk zemine bastığında tüylerim ürperdi,aldırmadan dolabıma yöneldim.Dolabımdan siyah pantolon ve beyaz bir tişört aldım.
Aldıklarımı giyindikten sonra siyah uzun saçlarımı taramakla uğraşmadan salık bıraktım.Boy aynasındaki görüntüme baktığımda yüzüm berbat görünüyordu.
Beyaz tenim daha da solmuştu,ağlamaktan gözlerim şişmişti ve kızarık duruyorlardı,doğal rengi kırmızı olan dudaklarım bile rengini kaybetmişti.
Şimdi oturup makyajla uğraşacak halim yoktu.Partiye gitmiyordum,Karakola gidiyordum!
Dün yere fırlattığım çantamı alıp odadan çıktım.
Dün gizlice kaçtığım evden şimdi kimseyi umursamadan elimi kolumu sallayarak çıkıyordum.
Merdivenlerden seri bir şekilde hızla inerken çatal,kaşık sesleri geliyordu.
Muhtemelen kahvaltı yapıyorlardı.
Onları umursamadan kapıdan çıkacağım sıra ismim seslenildi,babam tarafından?
Gözlerimi devirip olduğum yerde durdum.
"Berçil,sofraya gelsene"
Kafamı sofrada oturanlara çevirdim,hepsi bana şaşkınca bakıyorlardı.Hadi ama o kadar mı berbattım!
Amcam tedirgin bir ses tonuyla konuştu
"Berçil iyi misin?çok kötü görünüyorsun"ona önemli olmadığını söyliceğim sıra kuzenim denilen gergedana tecavüz etmiş fare!
"Fondetenini sürmeyi unutmuştur babacığım"dedi keyifli bir sesle,Aptal kız!
Bir iki adım ilerleyip sırıttım.
"Ah tatlım anlının tam ortasına büyük bir sivilce çıkmış,demek ki sende maskeni takmayı unutmuşsun"istediğim olmuştu gözleri irice açılırken masadan kalkıp koşarak odasına gitti.
Arkamı dönüp gidecekken,babam tekrar seslendi.
"Berçil,bir yere mi gidiyorsun"sesi otoriterdi.
Saygısız biri değildim,beni annanem büyütmüştü ve babamı ne kadar sevmese de babama karşı saygılı olmamı herzaman söylemişti.
"Dışarı çıkmam gerekiyor"
Yerinde huzursuzca kıpırdandığında
"Cezan hala bitmedi,Berçil"
Dişlerimi sıktım.
"Biliyorum baba"
Bakışlarını sertleştirip çenesiyle hafifçe masayı işaret etti.
"Otur ve bizimle kahvaltı et"
Tırnaklarımı avucuma bastırdım.
"Gitmem gerekiyor,önemli olmasa gelmezdim!"evet biraz sesimi yükseltmiştim ama çok az.
Bana bakmayıp tabağındakilerle ilgilenirken oldukça rahat bir sesle
"Dün akşam kaçtığında önemli işlerini halletmişsindir,Berçil"
Oha!çüş!
Bu adam eve radar mı taktırtmıştı da haberim yoktu.
Bunu gizlice evde çalışanlardan öğrenmeliydim.
Sessiz kaldığımda böyle bir şey düşünebileceğimi tahmin etmiş olacak ki
"Güvenliklerin dikkatini dağıtmak için bahçede torpil patlatırken,pencereden seni izliyordum"
Demek ki adam eve radar taktırtmamıştı sadece benim aptallığım beni ele vermişti.
Amcam bana bakıp güldü ve babama dönerek
"İlhan,bu seferlik cezayı kaldırsan ben Berçilin bir daha böyle bir şey yapmayacağına güveniyorum"
Ben güvenemiyorum!
"Dimi Berçil"
Kafamı hızla sallayıp
"Bana kesinlikle güvenebilirsin amcacım"
Doğruluğun yarısı yalan söylemekten geçermiş diye bir söz vardır yoksa da ben şimdi,şuanda uydurmuş bulunmaktayım.
"Umarım"diyen babamdan da onay aldığımda eğer bir cinayete tanıklık etmemiş olsaydım sevinç dansı bile yapabilirdim.
Hızla konaktan çıkıp güvenlikten bir taksi çağırmasını istedim.
Babamın bir diğer otoriteri de 18 yaşıma girene kadar araba almamakmış.
Hah 2 ay sonra 18 yaşıma gireceğim bi kere!
Gelen taksiye binip,50 yaşlarındaki beyaz saçlı amcaya,aceleci bir sesle
"Polis karakoluna gitmek istiyorum!"

NARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin