-di aslında || texting✔

15.

Günler geçmiş, Katre den bir mesaj gelmemişti. Kısa bir zaman da varlığına ve ilgisine alışmıştım. En zor zamanım da yanımda olmuş, beni büyük bir hatadan kurtarmıştı. Onun sayesinde daha fazla boynuzlanmamıştım.

Eve sığamıyor, okulun girişindeki çardakta oturmuş elimdeki sigaraya bakıyordum. Hayat bir sigaraydı, kağıt kısmı ise insanın ömrüydü. Yandıkça eriyor, eridikçe bitiyordu. Biz de yara alıyor, yara aldıkça tükeniyorduk.

Çayımdan bir yudum aldığımda soğumuş sıvı boğazımdan geçerken, yine o bilindik his gelmişti; Tiksinti.

Tiksindiğim şeyler sayıca az olsada en çok tiksindiğim şey şüphesiz Asyaydı. Bir insan sevgilisi varken neden bir başkası ile beraber olurdu ki?

Ne yapmıştım da ona yetememiştim?

Ne yapmıştım da beni aldatmıştı?

Bir dediğini iki yapmamıştım. Ne isterse elimden geldiğince yapmıştım. İlgisiz de bırakmamıştım. Verdiğim değerin karşılığını alamamıştım. Bu da yetmezmiş gibi aldatılmıştım.

Aldattığı halde hayatımdan çıkmadığını söylüyordu, gözümde daha ne kadar küçülecekti acaba?

Ama bilmediği bir şey vardı, hayatım da artık ona yer yoktu. Ama bunu bilmesine de gerek yoktu. Yaptıklarım için pişman değildim, aklım yapamadıklarım da. Fakat yapamadıklarım insanlığımdandı.