Eski ama güzel olan evime geri dönmüştüm sonunda. Çocukluğum burada geçmişti. Her şeyim burada geçmişti. Buraya gelirken çok yorulmuştum. Bedenim yorgunluğu kaldıramıyordu. İçeri girip oturdum. Biraz dinlendim ve ayaklandım. Evin her bir yanını gezdim ve en son kendi odama geldim. İçeriye girip odayı gezdim. Çocukken yatağımın altına hep eşyalarımı koyardım. Eğilip oraya baktım. Bir defter. Alıp tekrar doğruldum.
Kalıcağım otele adımımı attım. Odama gidip elimdeki eski defteri masaya koydum. Gidip üstüme rahat kıyafetler giyindim, masaya oturdum. Defteri önümde konumladım ve kapağını açtım.
"Kim Taehyung'a..."
İsmimi görünce içimi daha fazla merak kapladı. Hemen ilk sayfayı açtım.
"Merhaba Taehyung. Eğer bu satırları okuyorsan defteri bulmuşsundur. İlk sayfada sadece sana olan duygularımdan bahsedicem. Taehyung sen harika ötesi bir adamsın. Sadece görünüşün beni etkilemedi. Her şeyin beni etkiledi. Beni hatırlamadığından eminim Taehyung. Hatta hu satırları okurken 'kim bu ?' diye düşüneceğinden eminim..."
O sırada aralanan kapıyla defteri kapadım. Kafamı kapıya çevirdim. "Bay Kim yemek için aşağıya inmelisiniz." kafamı olumlu anlamda sallayıp defteri bir kenara koydum ve aşağıya indim.
Devam edicek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letter From Caroline | TAEJIN
Short Story"Benim okuduğum her hikaye mutlu sonla bitti Taehyung. Benim mutlu sonum olmak ister misin ?"
