Artık kendimde değildim. Ben kimdim ? Ne yapıyordum ? 3 gündür uykusuzdum ve her gece içiyordum. Sızıp kalmamak için soğuk duş alıyordum. Nefret ediyordum ondan ve kendimden. Benim suçum muydu yoksa ? Hayır değil. O mu suçlu ? Evet, evet o suçlu. Artık dayanamıyorum. Dayanmayacağım. Gitme vakti geldi. Arkamdakileri düşünmeden gitme vakti geldi. Ama defrer. O daha bitmedi. Onu bitirmeliyim.
9 saattir defteri okuyorum. Evet son sayfayı açıcam şimdi. Kim olduğunu öğrenicem senin. Son sayfayı açtım.
"Sanırım merak ettiğin kısma geldik. Taehyung, ben Caroline. Çocukluk arkadaşın olan hani. Hani ilk okulda ayrılacağız diye biliyordun ya. Aslında ayrılmamıştık. Hep yanındaydım. Hâlâ yanındayım. Evim Seoul merkezde 3. blok. Sırf sen gel diye burdan asla taşınmayacağım. Ve son bir şey. Benim okuduğum her hikaye mutlu sonla bitti Taehyung. Benim mutlu sonum olmak ister misin ?"
"Hatırladım. Onu biliyorum. Çocukluk aşkım." defteri kapatıp attım. Gitmeli miydim ? Belki bana iyi gelirdi.
Hazırlanıp evden çıktım yazan adrese gittim. Evin kapısının önüne gidip bekledim. Elimi zile uzatıp zile bastım. Kapıyı hiç beklemediğim birisi açtı.
Devam edicek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letter From Caroline | TAEJIN
Short Story"Benim okuduğum her hikaye mutlu sonla bitti Taehyung. Benim mutlu sonum olmak ister misin ?"
