Seokjin;
"Sen burdan gittikten 2 gün sonra, bana ölüm haberin geldi. Ağladım Taehyung. Sen sevmezdin ağlamamı ama ağladım. Senden sonra 1 hafta boyunca ağladım Taehyung. Özür dilerim sevgilim. Her şey için. Seni o toprağın altında 1 yıldır üşüttüğüm için üzgünüm. O kadar çok istedim ki yanına gelip seni ısıtmak. Ama yapamadım. Hâlâ istiyorum ama... Taehyung bir oğlum var. Tıpkı sana benziyor. Burnundaki beni bile aynı. Saçları, gözleri, elleri. Her şeyi sana benziyor sevgilim. Ona baktıkça seni hatırlıyorum. Taehyung gerçekten o olmasa yanına gelirdim. Ama onu bırakamam. O daha küçük ve Caroline ona tek başına bakamaz. Ama sana söz veriyorum, o büyüyünce yanına gelicem. Üşüme lütfen. Dayan sevgilim, az kaldı. Seni özlüyorum Taehyung. Çok özlüyorum." yavaşça kuru toprağa yüzümü koydum ve kokusunu içime çektim. Artık o gibi kokmuyordu. Sadece toprak kokuyordu. Onu buraya ben koymuştum. "Sevgilim, ailen bana çok kızdı ve haklılar. Benim yüzümden buradasın. Annen çok ağladı, baban ve kardeşlerinde. Beni bıraktın ama onları bırakmasaydın keşke. Onlar bunu haketmedi sevgilim. Sende haketmedin. Ben çok özür dilerim. Umarım beni affetmişsindir. Şimdi gitmem gerek, üzgünüm. Seni çok seviyorum sevgilim." son kez toprak kokusunu içine çekip ayağa kalktım kollarımı açıp kafamı kaldırdım. Gök yüzüne bakıp göz yaşlarımı akıttım. "Seni çok seviyorum sevgilim !!!" ona son bir kez daha bakıp arkamı döndüm. Yavaş adımlarla mezarlıktan çıkıp arabama bindim.
SON
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letter From Caroline | TAEJIN
Short Story"Benim okuduğum her hikaye mutlu sonla bitti Taehyung. Benim mutlu sonum olmak ister misin ?"
